ربی (پروردگار من) در قرآن مجید
بسم الله الرحمن الرحیم
ربی (پروردگار من) در قرآن مجید
1 ) سوره: بقره (2) - آيه: 258
أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذي حَاجَّ إِبْراهيمَ في رَبِّهِ أَنْ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّيَ الَّذي يُحْيي وَ يُميتُ قالَ أَنَا أُحْيي وَ
أُميتُ قالَ إِبْراهيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذي كَفَرَ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ
الظَّالِمينَ
آن كسي را كه خدا به او پادشاهي ارزاني كرده بود نديدي كه با ابراهيم ، درباره پروردگارش محاجه مي كرد ؟
آنگاه كه ابراهيم گفت : پروردگار من زنده مي كند و مي ميراند او گفت : من نيز زنده مي كنم و مي ميرانم
ابراهيم گفت : خدا خورشيد را از مشرق بر مي آورد تو آن را از مغرب برآور آن كافر حيران شد زيرا خدا
ستمكاران را هدايت نمي كند
2 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 51
إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ
الله پروردگار من و شماست بپرستيدش كه راه راست اين است
3 ) سوره: مائده (5) - آيه: 72
لَقَدْ كَفَرَ الَّذينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قالَ الْمَسيحُ يا بَني إِسْرائيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ إِنَّهُ مَنْ
يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمينَ مِنْ أَنْصارٍ
به تحقيق آنان كه گفتند كه خدا همان مسيح پسر مريم است ، كافر شدند، مسيح گفت : اي بني اسرائيل ، الله
پروردگار من و پروردگار خود را بپرستيد زيرا هر كس كه براي خداوند شريكي قرار دهد خدا بهشت را بر او
حرام كند ، و جايگاه او آتش است و ستمكاران را ياوري نيست
4 ) سوره: مائده (5) - آيه: 117
ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ ما أَمَرْتَني بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهيداً ما دُمْتُ فيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَني كُنْتَ
أَنْتَ الرَّقيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ شَهيدٌ
من به آنان جز آنچه تو فرمانم داده بودي نگفتم گفتم كه الله ، پروردگارمرا و پروردگار خود را بپرستيد و من تا
در ميانشان بودم نگهبان عقيدتشان بودم و چون مرا ميرانيدي تو خود نگهبان عقيدتشان گشتي و تو بر هر
چيزي آگاهي
5 ) سوره: انعام (6) - آيه: 15
قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ
بگو : از عذاب آن روز بزرگ مي ترسم اگر از پروردگارم فرمان نبرم
6 ) سوره: انعام (6) - آيه: 57
قُلْ إِنِّي عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ كَذَّبْتُمْ بِهِ ما عِنْدي ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَيْرُ الْفاصِلينَ
بگو : من از پروردگارم دليلي روشن دارم و شما آن دليل را دروغ مي ، خوانيد آنچه بدين شتاب مي طلبيد به
دست من نيست حكم تنها حكم خداست حقيقت را بيان مي كند و او بهترين داوران است
7 ) سوره: انعام (6) - آيه: 76
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأي كَوْكَباً قالَ هذا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الْآفِلينَ
چون شب او را فرو گرفت ، ستاره اي ديد گفت : اين است پروردگار من چون فرو شد ، گفت : فرو شوندگان را
دوست ندارم
8 ) سوره: انعام (6) - آيه: 77
فَلَمَّا رَأَي الْقَمَرَ بازِغاً قالَ هذا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لَئِنْ لَمْ يَهْدِني رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ
آنگاه ماه را ديد كه طلوع مي كند گفت : اين است پروردگار من چون فرو، شد ، گفت : اگر پروردگار من مرا
راه ننمايد ، از گمراهان خواهم بود
9 ) سوره: انعام (6) - آيه: 78
فَلَمَّا رَأَي الشَّمْسَ بازِغَةً قالَ هذا رَبِّي هذا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قالَ يا قَوْمِ إِنِّي بَري ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ
و چون خورشيد را ديد كه طلوع مي كند ، گفت : اين است پروردگار من ، اين بزرگ تر است و چون فرو شد ،
گفت : اي قوم من ، من از آنچه شريك خدايش مي دانيد بيزارم ،
10 ) سوره: انعام (6) - آيه: 80
وَ حاجَّهُ قَوْمُهُ قالَ أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَ قَدْ هَدانِ وَ لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ إِلاَّ أَنْ يَشاءَ رَبِّي شَيْئاً وَسِعَ رَبِّي كُلَّ
شَيْ ءٍ عِلْماً أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ
و قومش با او به ستيزه برخاستند گفت : آيا در باره الله با من ستيزه مي ، كنيد ، و حال آنكه او مرا هدايت
كرده است ؟ من از آن چيزي كه شريك او مي انگاريد ، نمي ترسم مگر آنكه پروردگار من چيزي را بخواهد
علم پروردگار من همه چيز را در بر گرفته است آيا پند نمي گيريد ؟
11 ) سوره: انعام (6) - آيه: 161
قُلْ إِنَّني هَداني رَبِّي إِلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ ديناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهيمَ حَنيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكينَ
بگو : پروردگار من مرا به راه راست هدايت كرده است ، به ديني همواره استوار ، دين حنيف ابراهيم و او از
مشركان نبود
12 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 29
قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَ أَقيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ كَما بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ
بگو : پروردگار من به عدل فرمان داده است ، و به هنگام هر نماز روي به جانب او داريد و او را با ايمان خالص
بخوانيد و همچنان كه شما را آفريده است باز مي گرديد
13 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 33
قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ
سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَي اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ
بگو : پروردگار من زشتكاريها را چه آشكار باشند و چه پنهان و نيز، گناهان و افزوني جستن به ناحق را ، حرام
كرده است ، و نيز حرام است چيزي را شريك خدا سازيد كه هيچ دليلي بر وجود آن نازل نشده است ، يا در
باره خداچيزهايي بگوييد كه نمي دانيد
14 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 62
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ
پيامهاي پروردگارم را به شما مي رسانم و شما را اندرز مي دهم و از خدا ،آن مي دانم كه شما نمي دانيد
15 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 68
أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ أَمينٌ
پيامهاي پروردگارم را به شما مي رسانم و شما را اندرزگويي امينم
16 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 79
فَتَوَلَّي عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالَةَ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحينَ
، صالح از آنان روي برگردانيد و گفت : اي قوم من ، رسالت پروردگارم را به شما رسانيدم و اندرزتان دادم ولي
شما نيكخواهان را دوست نداريد
17 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 93
فَتَوَلَّي عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ فَكَيْفَ آسي عَلي قَوْمٍ كافِرينَ
پس ، از آنها رويگردان شد و گفت : اي قوم من ، هر آينه پيامهاي ، پروردگارم را به شما رسانيدم و اندرزتان
دادم چگونه بر مردمي كافر اندوهگين شوم ؟
18 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 187
يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا
تَأْتيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ
در باره قيامت از تو مي پرسند كه چه وقت فرا مي رسد بگو : علم آن نزد پروردگار من است تنها اوست كه
چون زمانش فرا رسد آشكارش مي سازد فرا رسيدن آن بر آسمانيان و زمينيان پوشيده است ، جز به ناگهان بر
شمانيايد چنان از تو مي پرسند كه گويي تو از آن آگاهي بگو : علم آن نزدخداست ولي بيشتر مردم نمي دانند
19 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 203
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحي إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدي ً وَ رَحْمَةٌ
لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
چون آيه اي برايشان نياوري ، گويند : چرا از خود چيزي نمي گويي ؟ بگو، : من پيرو چيزي هستم كه از
پروردگارم به من وحي مي شود و اين حجتهايي است از جانب پروردگارتان و رهنمود و رحمت است براي
مردمي كه ايمان مي آورند
20 ) سوره: يونس (10) - آيه: 15
وَ إِذا تُتْلي عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما يَكُونُ لي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ
تِلْقاءِ نَفْسي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحي إِلَيَّ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ
چون آيات روشن ما بر آنان تلاوت شد ، آنها كه به ديدار ما اميد، ندارندگفتند : قرآني جز اين قرآن بياور يا
دگرگونش كن بگو : مرا نرسد كه آن را از سوي خود دگرگون كنم هر چه به من وحي مي شود پيرو همان
هستم مي ترسم كه اگر به پروردگارم عاصي شوم به عذاب آن روز بزرگ گرفتار آيم
21 ) سوره: يونس (10) - آيه: 53
وَ يَسْتَنْبِئُونَكَ أَ حَقٌّ هُوَ قُلْ إي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزينَ
از تو خبر مي گيرند كه آيا حق است ؟ بگو : آري ، سوگند به پروردگارم كه حق است و شما را ياراي فرار از آن
نيست
22 ) سوره: هود (11) - آيه: 28
قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ آتاني رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَ نُلْزِمُكُمُوها وَ أَنْتُمْ لَها
كارِهُونَ
گفت : اي قوم من ، چه مي گوييد اگر از پروردگارم حجتي به همراه داشته باشم و او مرا رحمت خويش ارزاني
كرده باشد و شما از ديدن آن ناتوان باشيد ، آيا در حالي كه خود نمي خواهيد ، شما را به اكراه به قبول آن
واداريم ؟
23 ) سوره: هود (11) - آيه: 41
وَ قالَ ارْكَبُوا فيها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحيمٌ
گفت : بر آن سوار شويد ، كه به نام خدا به راه افتد و به نام خدا بايستد زيرا پروردگار من ، آمرزنده و مهربان
است
24 ) سوره: هود (11) - آيه: 56
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُمْ ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّي عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ
من بر خداي يكتا كه پروردگار من و پروردگار شماست توكل كردم هيچ جنبنده اي نيست مگر آنكه زمام
اختيارش را او گرفته است هر آينه پروردگارمن بر صراط مستقيم است
25 ) سوره: هود (11) - آيه: 57
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ ما أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ وَ يَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْماً غَيْرَكُمْ وَ لا تَضُرُّونَهُ شَيْئاً إِنَّ رَبِّي عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ
حَفيظٌ
اگر هم رويگردان شويد ، من رسالت خويش را به شما رسانيدم و پروردگار من ، مردم ديگري را جانشين شما
خواهد ساخت و هيچ به او زياني نمي رسانيد زيرا پروردگار من ، نگهبان همه چيزهاست
26 ) سوره: هود (11) - آيه: 61
وَ إِلي ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فيها
فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَريبٌ مُجيبٌ
و بر قوم ثمود برادرشان صالح را فرستاديم گفت : اي قوم من ، خداي يكتا را بپرستيد شما را جز او خدايي
نيست اوست كه شما را از زمين پديدآورده است و خواست كه آبادانش داريد پس آمرزش خواهيد و به
درگاهش توبه كنيد هر آينه پروردگار من نزديك است و دعاها را اجابت مي كند
27 ) سوره: هود (11) - آيه: 63
قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ آتاني مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُني مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَما تَزيدُونَني
غَيْرَ تَخْسيرٍ
گفت : اي قوم من ، چه گوييد اگر از پروردگارم حجتي به همراه داشته ، باشم و او مرا رحمت خويش ارزاني
كرده باشد ، چه كسي مرا ياري مي كند اگر ازفرمانش سرپيچي كنم ؟ اگر از شما فرمان برم جز به زيان من
نخواهيد افزود
28 ) سوره: هود (11) - آيه: 88
قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ رَزَقَني مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً وَ ما أُريدُ أَنْ أُخالِفَكُمْ إِلي ما أَنْهاكُمْ عَنْهُ
إِنْ أُريدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ ما تَوْفيقي إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنيبُ
كفت : اي قوم من ، چه مي گوييد اگر با من از جانب پروردگارم حجتي باشدو او مرا رزقي نيكو عطا كرده باشد
؟ اگر شما را نهي مي كنم براي آن نيست كه خود سودي ببرم تا آنجا كه بتوانم قصدي جز به صلاح آوردنتان
ندارم توفيق من تنها با خداست به او توكل كرده ام و به درگاه او روي مي آورم
29 ) سوره: هود (11) - آيه: 90
وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحيمٌ وَدُودٌ
از پروردگارتان آمرزش بخواهيد به درگاهش توبه كنيد كه پروردگار من مهربان و دوست است
30 ) سوره: هود (11) - آيه: 92
قالَ يا قَوْمِ أَ رَهْطي أَعَزُّ عَلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَراءَكُمْ ظِهْرِيًّا إِنَّ رَبِّي بِما تَعْمَلُونَ مُحيطٌ
گفت : اي قوم من ، آيا قبيله من در نزد شما از خدا پيروزمند تر است ؟آيا خدا را پس پشت خويش افكنديد ؟
و حال آنكه پروردگار من به هر كاري كه مي كنيد احاطه دارد
31 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 23
وَ راوَدَتْهُ الَّتي هُوَ في بَيْتِها عَنْ نَفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَيْتَ لَكَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ إِنَّهُ لا
يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
و آن زن كه يوسف در خانه اش بود ، در جست و جوي تن او مي بود و درها، را بست و گفت : بشتاب گفت :
پناه مي برم به خدا او پروراننده من است و مرا منزلتي نيكو داده و ستمكاران رستگار نمي شوند
32 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 37
قالَ لا يَأْتيكُما طَعامٌ تُرْزَقانِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُما بِتَأْويلِهِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُما ذلِكُما مِمَّا عَلَّمَني رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لا
يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ
گفت : طعام روزانه شما را هنوز نياورده باشند كه پيش از آن شما را ازتعبير آن خوابها چنان كه پروردگارم به
من آموخته است خبر مي دهم من كيش مردمي را كه به خداي يكتا ايمان ندارند و به روز قيامت كافرند ،
ترك كرده ام
33 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 50
وَ قالَ الْمَلِكُ ائْتُوني بِهِ فَلَمَّا جاءَهُ الرَّسُولُ قالَ ارْجِعْ إِلي رَبِّكَ فَسْئَلْهُ ما بالُ النِّسْوَةِ اللاَّتي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي
بِكَيْدِهِنَّ عَليمٌ
پادشاه گفت : نزد منش بياوريد چون فرستاده نزد او آمد ، يوسف گفت : نزد، مولايت بازگرد و بپرس حكايت آن
زنان كه دستهاي خود را بريدند چه بود ؟ كه پروردگار من به مكرشان آگاه است
34 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 53
وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحيمٌ
من خويشتن را بي گناه نمي دانم ، زيرا نفس ، آدمي را به بدي فرمان مي ، دهد مگر پروردگار من ببخشايد ،
زيرا پروردگار من آمرزنده و مهربان است
35 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 98
قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
گفت : از پروردگارم براي شما آمرزش خواهم خواست ، او آمرزنده و مهربان است
36 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 100
وَ رَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَي الْعَرْشِ وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّداً وَ قالَ يا أَبَتِ هذا تَأْويلُ رُءْيايَ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَعَلَها رَبِّي حَقًّا وَ قَدْ أَحْسَنَ
بي إِذْ أَخْرَجَني مِنَ السِّجْنِ وَ جاءَ بِكُمْ مِنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّيْطانُ بَيْني وَ بَيْنَ إِخْوَتي إِنَّ رَبِّي لَطيفٌ لِما
يَشاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَليمُ الْحَكيمُ
پدر و مادر را بر تخت فرا برد و همه در برابر او به سجده در آمدند گفت : اي پدر ، اين است تعبير آن خواب
من كه اينك پروردگارم آن را تحقق بخشيده است و چقدر به من نيكي كرده است آنگاه كه مرا از زندان
برهانيد و پس از آنكه شيطان ميان من و برادرانم فساد كرده بود ، شما را از باديه به اينجا آورد پروردگار من به
هر چه اراده كند دقيق است ، كه او دانا و حكيم است
37 ) سوره: رعد (13) - آيه: 30
كَذلِكَ أَرْسَلْناكَ في أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِها أُمَمٌ لِتَتْلُوَا عَلَيْهِمُ الَّذي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ هُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمنِ قُلْ هُوَ
رَبِّي لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ مَتابِ
همچنين تو را به ميان امتي كه پيش از آنها امتهاي ديگر بوده اند ، به رسالت فرستاده ايم تا آنچه را كه بر تو
وحي كرده ايم برايشان تلاوت كني وآنها به رحمان كافر مي شوند بگو : او پروردگار من است خدايي جز
اونيست بر او توكل كرده ام و توبه من به درگاه اوست
38 ) سوره: ابراهيم (14) - آيه: 39
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي وَهَبَ لي عَلَي الْكِبَرِ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَميعُ الدُّعاءِ
سپاس خدايي را كه در اين پيري اسماعيل و اسحاق را به من عطا كرد، پروردگار من دعاها را مي شنود
39 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 85
وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ ما أُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَليلاً
تو را از روح مي پرسند بگو : روح جزئي از فرمان پروردگار من است و شما را جز اندك دانشي نداده اند
40 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 93
أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقي فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّي تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحانَ رَبِّي
هَلْ كُنْتُ إِلاَّ بَشَراً رَسُولاً
يا تو را خانه اي از طلا باشد ، يا به آسمان بالا روي و ما به آسمان ، رفتنت را باور نكنيم تا براي ما كتابي كه
از آن بخوانيم بياوري بگو : پروردگار من منزه است آيا جز اين است كه من انساني هستم كه به رسالت آمده ام
؟
41 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 100
قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنْفاقِ وَ كانَ الْإِنْسانُ قَتُوراً
بگو : اگر شما مالك همه خزاين پروردگار من مي بوديد ، از بيم درويشي امساك پيشه مي كرديد ، زيرا آدمي
بخيل است
42 ) سوره: كهف (18) - آيه: 22
سَيَقُولُونَ ثَلاثَةٌ رابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَ يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيْبِ وَ يَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ
رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ ما يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ قَليلٌ فَلا تُمارِ فيهِمْ إِلاَّ مِراءً ظاهِراً وَ لا تَسْتَفْتِ فيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً
خواهند گفت : سه تن بودند و چهارميشان سگشان بود و مي گويند : پنج تن ، بودند و ششميشان سگشان بود
تير به تاريكي مي افكنند و مي گويند : هفت تن بودند و هشتميشان سگشان بود بگو : پروردگار من به عدد آنها
داناتر است و شمار ايشان را جز اندك كسان نمي دانند و تو در باره آنها جز به ظاهر مجادله مكن و از كس
نظر مخواه
43 ) سوره: كهف (18) - آيه: 24
إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّهُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيتَ وَ قُلْ عَسي أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً
مگر خداوند بخواهد و چون فراموش كني ، پروردگارت را به يادآور و بگو:، شايد پروردگار من مرا از نزديك
ترين راه هدايت كند
44 ) سوره: كهف (18) - آيه: 36
وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُدِدْتُ إِلي رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيْراً مِنْها مُنْقَلَباً
و نپندارم كه قيامت هم بيايد و اگر هم مرا نزد خدا برند ، جايگاهي بهتر از اين باغ خواهم يافت
45 ) سوره: كهف (18) - آيه: 38
لكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَداً
ولي او خداي يكتا پروردگار من است و من هيچ كس را شريك پروردگارم نمي سازم
46 ) سوره: كهف (18) - آيه: 40
فَعَسي رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ يُرْسِلَ عَلَيْها حُسْباناً مِنَ السَّماءِ فَتُصْبِحَ صَعيداً زَلَقاً
شايد پروردگار من مرا چيزي بهتر از باغ تو دهد شايد بر آن باغ صاعقه اي بفرستد و آن را به زميني صاف و
لغزنده بدل سازد
47 ) سوره: كهف (18) - آيه: 95
قالَ ما مَكَّنِّي فيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعينُوني بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ رَدْماً
گفت : آنچه پروردگار من مرا بدان توانايي داده است بهتر است مرا به نيروي خويش مدد كنيد ، تا ميان شما و
آنها سدي برآورم
48 ) سوره: كهف (18) - آيه: 98
قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا
گفت : اين رحمتي بود از جانب پروردگار من ، و چون وعده پروردگار من ، دررسد ، آن را زير و زبر كند و
وعده پروردگار من راست است
49 ) سوره: كهف (18) - آيه: 109
قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً
بگو : اگر دريا براي نوشتن كلمات پروردگار من مركب شود ، دريا به پايان مي رسد و كلمات پروردگار من به
پايان نمي رسد ، هر چند درياي ديگري به مدد آن بياوريم
50 ) سوره: مريم (19) - آيه: 36
وَ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ
و الله پروردگار من و پروردگار شماست ، پس او را بپرستيد ، كه راه راست اين است
51 ) سوره: مريم (19) - آيه: 47
قالَ سَلامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي إِنَّهُ كانَ بي حَفِيًّا
گفت : تو را سلامت باد از پروردگارم برايت آمرزش خواهم خواست زيرا او بر من مهربان است
52 ) سوره: مريم (19) - آيه: 48
وَ أَعْتَزِلُكُمْ وَ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ أَدْعُوا رَبِّي عَسي أَلاَّ أَكُونَ بِدُعاءِ رَبِّي شَقِيًّا
از شما و از آن چيزهايي كه به جاي خداي يكتا مي خوانيد كناره مي گيرم ، وپروردگار خود را مي خوانم ،
باشد كه به سبب خواندن پروردگارم به شوربختي نيفتم
53 ) سوره: طه (20) - آيه: 52
قالَ عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي في كِتابٍ لا يَضِلُّ رَبِّي وَ لا يَنْسي
گفت : علم آن در كتابي است نزد پروردگار من پروردگار من نه خطا مي كند، نه فراموش
54 ) سوره: طه (20) - آيه: 105
وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً
تو را از كوهها مي پرسند بگو : پروردگار من همه را پراكنده مي سازد
55 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 4
قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ
گفت : پروردگار من از هر سخني در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و داناست
56 ) سوره: فرقان (25) - آيه: 77
قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزاماً
بگو : اگر پروردگار من شما را به طاعت خويش نخوانده بود به شما نمي پرداخت ، كه شما تكذيب كرده ايد و
كيفرتان همراهتان خواهد بود
57 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 21
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لي رَبِّي حُكْماً وَ جَعَلَني مِنَ الْمُرْسَلينَ
و چون از شما ترسيدم ، گريختم ولي پروردگار من به من نبوت داد و مرا درشمار پيامبران آورد
58 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 62
قالَ كَلاَّ إِنَّ مَعي رَبِّي سَيَهْدينِ
، گفت : هرگز پروردگار من با من است و مرا راه خواهد نمود
59 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 113
إِنْ حِسابُهُمْ إِلاَّ عَلي رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ
اگر مي فهميد ، حسابشان تنها با پروردگار من است
60 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 188
قالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِما تَعْمَلُونَ
گفت : پروردگار من به كاري كه مي كنيد داناتر است
61 ) سوره: نمل (27) - آيه: 40
قالَ الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ أَنَا آتيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ
رَبِّي لِيَبْلُوَني أَ أَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَنْ شَكَرَ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَريمٌ
و آن كس كه از علم كتاب بهره اي داشت گفت : من ، پيش از آنكه چشم بر هم زني ، آن را نزد تو مي آورم
چون آن را نزد خود ديد گفت : اين بخشش پروردگار من است ، تا مرا بيازمايد كه سپاسگزارم يا كافر نعمت
پس هر كه سپاس گويد براي خود گفته است و هر كه كفران ورزد پروردگار من بي نياز و كريم است
62 ) سوره: قصص (28) - آيه: 22
وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسي رَبِّي أَنْ يَهْدِيَني سَواءَ السَّبيلِ
چون به جانب مدين روان شد ، گفت : شايد پروردگار من مرا به راه ، راست رهبري كند
63 ) سوره: قصص (28) - آيه: 37
وَ قالَ مُوسي رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جاءَ بِالْهُدي مِنْ عِنْدِهِ وَ مَنْ تَكُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
و موسي گفت : پروردگار من به آن كسي كه از جانب او به هدايت آمده است و عاقبت پسنديده در آن سراي از
آن اوست ، آگاه تر است زيرا ستمكاران رستگار نمي شوند
64 ) سوره: قصص (28) - آيه: 85
إِنَّ الَّذي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلي مَعادٍ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدي وَ مَنْ هُوَ في ضَلالٍ مُبينٍ
آن كس كه قرآن را بر تو نازل كرده است تو را به وعده گاهت باز مي ، گرداند بگو : پروردگار من بهتر مي داند
كه چه كسي بر راه راست است و چه كسي در گمراهي آشكار است
65 ) سوره: عنكبوت (29) - آيه: 26
فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قالَ إِنِّي مُهاجِرٌ إِلي رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
لوط به او ايمان آورد و گفت : من به سوي پروردگارم مهاجرت مي كنم ، زيرا او پيروزمند و حكيم است
66 ) سوره: سبا (34) - آيه: 3
وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لا تَأْتينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلي وَ رَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِي السَّماواتِ وَ لا
فِي الْأَرْضِ وَ لا أَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْبَرُ إِلاَّ في كِتابٍ مُبينٍ
كافران گفتند : ما را قيامت نخواهد آمد بگو : آري ، به پروردگارم آن داناي غيب سوگند كه شما را خواهد آمد
به قدر ذره اي يا كوچك تر از آن و يا بزرگ تر از آن در آسمانها و زمين از خدا پنهان نيست ، و همه در كتاب
مبين آمده است
67 ) سوره: سبا (34) - آيه: 36
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ
بگو : پروردگار من است كه روزي هر كس را كه بخواهد فراوان مي كند و برهر كه بخواهد تنگ مي گيرد ولي
بيشتر مردم نمي دانند
68 ) سوره: سبا (34) - آيه: 39
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقينَ
بگو : پروردگار من است كه روزي هر كه از بندگانش را كه بخواهد فراوان مي كند يا او را به تنگي مي افكند و
اگر چيزي انفاق كنيد ، عوضش را خواهد داد و او بهترين روزي دهندگان است
69 ) سوره: سبا (34) - آيه: 48
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ
بگو : پروردگار من الهامبخش سخن حق است داناي غيبهاست
70 ) سوره: سبا (34) - آيه: 50
قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّما أَضِلُّ عَلي نَفْسي وَ إِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِما يُوحي إِلَيَّ رَبِّي إِنَّهُ سَميعٌ قَريبٌ
بگو : اگر، من گمراه شوم زيانش بر من است ، و اگر به راه هدايت روم بدان سبب است كه پروردگار من به من
وحي مي كند او شنوا و نزديك است
71 ) سوره: يس (36) - آيه: 27
بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ
كه پروردگار من مرا بيامرزيد و در زمره گرامي شدگان در آورد
72 ) سوره: صافات (37) - آيه: 57
وَ لَوْ لا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرينَ
و اگر موهبت پروردگارم نبود ، من نيز همراه تو مي بودم
73 ) سوره: صافات (37) - آيه: 99
وَ قالَ إِنِّي ذاهِبٌ إِلي رَبِّي سَيَهْدينِ
گفت : من به سوي پروردگارم مي روم ، او مرا راهنمايي خواهد كرد ،
74 ) سوره: ص (38) - آيه: 32
فَقالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّي تَوارَتْ بِالْحِجابِ
گفت : من دوستي اين اسبان را بر ياد پروردگارم بگزيدم تا آفتاب در پرده غروب پوشيده شد ،
75 ) سوره: زمر (39) - آيه: 13
قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ
بگو : اگر پروردگارم را نافرماني كنم ، از عذاب آن روز بزرگ مي ترسم
76 ) سوره: غافر (40) - آيه: 28
وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إيمانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَ قَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ
إِنْ يَكُ كاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِنْ يَكُ صادِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ
و مردي مؤمن از خاندان فرعون كه ايمانش را پنهان داشته بود ، گفت : آيا، مردي را كه مي گويد كه پروردگار
من خداي يكتاست و با دليلهاي روشن ازجانب پروردگارتان آمده است مي كشيد ؟ اگر دروغ مي گويد ، گناه
دروغش برگردن خود اوست ، و اگر راست مي گويد ، پاره اي از وعده هايي كه داده است به شما خواهد رسيد
هر آينه خدا هيچ گزافكار دروغگويي را هدايت نمي كند
77 ) سوره: غافر (40) - آيه: 66
قُلْ إِنِّي نُهيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جاءَنِي الْبَيِّناتُ مِنْ رَبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمينَ
بگو : مرا نهي كرده اند كه چيزهايي را كه سواي خدا مي پرستيد پرستش كنم ، در حالي كه از جانب
پروردگارم براي من دلايلي روشن آمده است و به من فرمان داده اند كه در برابر پروردگار جهانيان تسليم باشم
78 ) سوره: فصلت (41) - آيه: 50
وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هذا لي وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلي رَبِّي إِنَّ لي
عِنْدَهُ لَلْحُسْني فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا وَ لَنُذيقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَليظٍ
اگر پس از رنجي كه به او رسيده رحمتي به او بچشانيم مي گويد : اين حق من است و نپندارم كه قيامتي برپا
شود ، و اگر هم مرا نزد پروردگارم برگردانند البته كه نزد او حالتي خوشتر باشد پس كافران را به اعمالي كه
كرده اند آگاه مي كنيم و به آنها عذابي سخت مي چشانيم
79 ) سوره: شوري (42) - آيه: 10
وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فيهِ مِنْ شَيْ ءٍ فَحُكْمُهُ إِلَي اللَّهِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنيبُ
در هر چه اختلاف مي كنيد حكمش با خداست اين خداي يكتا پروردگار من است بر او توكل كردم و به او
روي مي آورم
80 ) سوره: زخرف (43) - آيه: 64
إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ
خداي يكتا پروردگار من و پروردگار شماست او را بپرستيد راه راست اين ، است
81 ) سوره: تغابن (64) - آيه: 7
زَعَمَ الَّذينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلي وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِما عَمِلْتُمْ وَ ذلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسيرٌ
كافران پنداشتند كه آنها را زنده نمي كنند بگو : آري ، به پروردگارم ، سوگند كه شما را زنده مي كنند تا به
كارهايي كه كرده ايد آگاه سازند و اين بر خدا آسان است
82 ) سوره: جن (72) - آيه: 20
قُلْ إِنَّما أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً
بگو، : تنها پروردگارم را مي خوانم و هيچ كس را شريك او نمي سازم
83 ) سوره: جن (72) - آيه: 25
قُلْ إِنْ أَدْري أَ قَريبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَداً
بگو : من نمي دانم كه آيا آن وعده اي كه به شما داده اند نزديك است ،يا پروردگار من براي آن زماني نهاده
است ؟
84 ) سوره: فجر (89) - آيه: 15
فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
اما آدمي ، چون پروردگارش بيازمايد و گرامي اش دارد و نعمتش دهد ، مي گويد : پروردگار من مرا گرامي
داشت
85 ) سوره: فجر (89) - آيه: 16
وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ
و چون بيازمايدش و رزق بر او تنگ گيرد ، مي گويد : پروردگار من مرا خوار ساخت
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر