بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

اسم اعظم پیش ما بوده از قدیم یعنی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

 قُلِ اُدْعُوا اَللّٰهَ أَوِ اُدْعُوا اَلرَّحْمٰنَ أَيًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنىٰ وَ لاٰ تَجْهَرْ بِصَلاٰتِكَ وَ لاٰ تُخٰافِتْ بِهٰا وَ اِبْتَغِ بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيلاً  ﴿الإسراء، 110﴾ بگو: خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید، هر کدام را بخوانید [ذات یکتای او را خوانده اید] نیکوترین نام ها [که این دو نام هم از آنهاست] فقط ویژه اوست. و نماز خود را با صدای بلند و نیز با صدای آهسته مخوان و میان این دو [صدا] راهی میانه بجوی.

تنزیل= قرآن مجید با ترجمه استاد معزی جهت تحقیق همراه با تلاوت

هرچه جز عشق خدای احسن است گر شکرخواریست آن جان کندن است

****عاشقان را گر در آتش می پسندد لطف دوست******** تنگ چشمم گر نظر در چشمه ی کوثر کنم****

کلیک کنید سحر و جادو و باطل السحر

قرآن دوست عزیز اگر با فونت ها مشکل داری لطفا با کلید cont+A همه را انتخاب وبا کلید cont+C کپی و با کلید cont+V در word یا Notepad بچسبانید و ویرایش و مطالعه فرمایید.

عزیزی که به این صفحه نگاه می کنی!بی شک دوستت دارم.حتی اگر ازم متنفر باشی!؟(چون عاشقم بر همه عالم ***که همه عالم از اوست)

بررسی یک آیه:همه خوبیها از خدا و همه بدی ها از نفس است!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌ (1)

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی

بررسی یک آیه:همه خوبیها از خدا و همه بدی ها از نفس است!

مَا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ مَا أَصَابَکَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ وَ أَرْسَلْنَاکَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَ کَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً  ﴿النساء، 79

[ای انسان!] آنچه از نیکی به تو رسد، از سوی خداست و آنچه از بدی به تو رسد، از سوی خود توست. و تو را برای مردم به پیامبری فرستادیم، و گواه بودن خدا [بر پیامبریِ تو] کافی است.

منظور از بدی و خوبی در این آیه برداشت ما انسانها از وقایع پیرامون خودمان است؟

زیرا که همانگونه که می دانیم هیچ تعریف مطلقی برا ی خوبی و بدی وجود ندارد! و این نفس ماست که به طور نسبی امری را خوب و یا امری را بد می داند.و به همان اندازه که امری برای شخصی بد و ناگوار است برای دیگری مانند عسل شیرین است! مانند کشته شدن در راه خدا........

کسانی که به درجه قرب الهی رسیده اند و اولیاء الله (نزدیکان خدا) شده اند. طبق این آیه واضح و روشن نباید نه غم و حزنی داشته باشند و نه خوفی؟!

أَلاَ إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ‌ ﴿يونس‏، 62

آگاه باشید! یقیناً دوستان خدا نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.

 

فاسقین (نافرمایان-هوس بازان)در قرآن به چه کسانی گفته می شود

جستجوي : فاسق | تعداد يافته ها : 39جستجوي : فاسق | تعداد يافته ها : 39
      1 ) سوره: بقره (2) - آيه: 26

 

 

پناه می برم به خداوند مهربان از شر شیطان رجیم

      إِنَّ اللَّهَ لا يَسْتَحْيي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما
      فَوْقَها فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ
      رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ
      بِهذا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثيراً وَ يَهْدي بِهِ كَثيراً وَ ما يُضِلُّ
      بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ
      خدا ابايي ندارد كه به پشه و كمتر از آن مثل بزند آنان كه ايمان ، آورده اند
      مي دانند كه آن مثل درست و از جانب پروردگار آنهاست و اما كافران مي گويند كه
      خدا از اين مثل چه مي خواسته است ؟ بسياري را بدان گمراه مي كند و بسياري را
      هدايت اما تنها فاسقان را گمراه مي كند

      2 ) سوره: بقره (2) - آيه: 99

 

      وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلاَّ
      الْفاسِقُونَ
      هر آينه كه بر تو آياتي روشن نازل كرديم و جز فاسقان كسي منكر آنها، نخواهد
شد

      3 ) سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 82

 

      فَمَنْ تَوَلَّي بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ
      و هر كه از آن پس سرپيچي كند از فاسقان است

      4 ) سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 110

 

      كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ
      تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ
      الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ
      الْفاسِقُونَ
      شما بهترين امتي هستيد از ميان مردم پديد آمده ، كه امر به معروف و نهي از
      منكر مي كنيد و به خدا ايمان داريد اگر اهل كتاب نيز ايمان بياورند برايشان
      بهتر است بعضي از ايشان مؤمنند ولي بيشترين تبهكارانند

      5 ) سوره: مائده (5) - آيه: 25

 

      قالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسي وَ أَخي فَافْرُقْ بَيْنَنا وَ
      بَيْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقينَ
      گفت : اي پروردگار من ، من تنها مالك نفس خويش و برادرم هستم ميان من و اين
      مردم نافرمان جدايي بينداز

      6 ) سوره: مائده (5) - آيه: 26

 

      قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعينَ سَنَةً يَتيهُونَ فِي
      الْأَرْضِ فَلا تَأْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْفاسِقينَ
      خدا گفت : ورود به آن سرزمين به مدت چهل سال برايشان حرام شد و در، آن بيابان
      سرگردان خواهند ماند پس براي اين نافرمانان اندوهگين مباش

      7 ) سوره: مائده (5) - آيه: 47

 

      وَ لْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجيلِ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فيهِ وَ مَنْ لَمْ
      يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ
      و بايد كه اهل انجيل بر وفق آنچه خدا در آن كتاب نازل كرده است داوري كنند
      زيرا هر كس به آنچه خدا نازل كرده است داوري نكند ، از نافرمانان است

      8 ) سوره: مائده (5) - آيه: 49

 

      وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ
      أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ
      اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُريدُ اللَّهُ أَنْ
      يُصيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثيراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ
      ميانشان بر وفق آنچه خدا نازل كرده است حكم كن و از خواهشهاشان پيروي مكن و
      از ايشان بپرهيز كه مبادا بفريبندت تا از بعضي از چيزهايي كه خدا بر تو نازل
      كرده است سر باز زني و اگر رويگردان شدند بدان كه خدا مي خواهد آنان را به
      پاداش برخي گناهانشان عقوبت كند ، و هر آينه بسياري ازمردم نافرمانند

      9 ) سوره: مائده (5) - آيه: 59

 

      قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا
      بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ
      أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ
      بگو : اي اهل كتاب ، آيا ما را سرزنش مي كنيد ؟ جز اين است كه ما به خدا و
      آنچه بر ما نازل شده و آنچه پيش از اين نازل شده است ايمان آورده ايم و شما
      بيشترين نافرمان هستيد ؟

      10 ) سوره: مائده (5) - آيه: 81

 

      وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِ
      مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ وَ لكِنَّ كَثيراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ
      اگر به خدا و پيامبر و آنچه بر او نازل شده ايمان آورده بودند كافران ، رابه
      دوستي نمي گرفتند ، ولي بيشترشان فاسقانند

      11 ) سوره: مائده (5) - آيه: 108

 

      ذلِكَ أَدْني أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهادَةِ عَلي وَجْهِها أَوْ يَخافُوا أَنْ
      تُرَدَّ أَيْمانٌ بَعْدَ أَيْمانِهِمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْمَعُوا وَ
      اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ
      اين شيوه نزديك تر به آن است كه هم شهادت را بر وجه خود ادا كنند ياپس از
      سوگند خوردن از رد سوگندهايشان بترسند از خدا بترسيد و گوش فرا داريد خدا
      مردم نافرمان را هدايت نمي كند

      12 ) سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 102

 

      وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ
      لَفاسِقينَ
      در بيشترينشان وفاي به عهد نيافتيم و بيشترين را جز نافرمانان نديديم

      13 ) سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 145

 

      وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ مَوْعِظَةً وَ
      تَفْصيلاً لِكُلِّ شَيْ ءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا
      بِأَحْسَنِها سَأُريكُمْ دارَ الْفاسِقينَ
      براي او در آن الواح هر گونه اندرز و تفصيل هر چيز را نوشتيم پس گفتيم : آن
      را به نيرومندي بگير ، و قومت را بفرماي تا به بهترين آن عمل كنند ، به زودي
      جايگاه نافرمانان را به شما نشان دهم

      14 ) سوره: توبه (9) - آيه: 8

 

      كَيْفَ وَ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لا يَرْقُبُوا فيكُمْ إِلاًّ وَ لا
      ذِمَّةً يُرْضُونَكُمْ بِأَفْواهِهِمْ وَ تَأْبي قُلُوبُهُمْ وَ أَكْثَرُهُمْ
      فاسِقُونَ
      چگونه پيماني باشد كه اگر بر شما پيروز شوند به هيچ عهد و سوگند و، خويشاوندي
      وفا نكنند ؟ به زبان خشنودتان مي سازند و در دل سر مي پيچند و بيشترين
      عصيانگرانند

      15 ) سوره: توبه (9) - آيه: 24

 

      قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ
      وَ عَشيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ
      كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ
      رَسُولِهِ وَ جِهادٍ في سَبيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّي يَأْتِيَ اللَّهُ
      بِأَمْرِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ
      بگو : اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و زنانتان و، خويشاوندانتان و
      اموالي كه اندوخته ايد و تجارتي كه از كساد آن بيم داريد ، و خانه هايي كه
      بدان دلخوش هستيد براي شما از خدا و پيامبرش و جهاد كردن در راه او دوست
      داشتني تر است ، منتظر باشيد تا خدا فرمان خويش بياورد و خدا نافرمانان را
      دوست ندارد

      16 ) سوره: توبه (9) - آيه: 53

 

      قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ
      كُنْتُمْ قَوْماً فاسِقينَ
      بگو : خدا از شما نمي پذيرد ، چه از روي رضا انفاق كنيد چه از روي كراهت ،
      زيرا مردمي نافرمان هستيد

      17 ) سوره: توبه (9) - آيه: 67

 

      الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ
      بِالْمُنْكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ
      نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقينَ هُمُ الْفاسِقُونَ
      مردان منافق و زنان منافق ، همه همانند يكديگرند به كارهاي زشت ، فرمان مي
      دهند و از كارهاي نيك جلو مي گيرند و مشت خود را از انفاق در راه خدا مي
      بندند خدا را فراموش كرده اند خدا نيز ايشان را فراموش كرده است ، زيرا
      منافقان نافرمانانند

      18 ) سوره: توبه (9) - آيه: 80

 

      اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ
      سَبْعينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا
      بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ
      مي خواهي برايشان آمرزش بخواه مي خواهي آمرزش نخواه ، اگر هفتاد بار هم ،
      برايشان آمرزش بخواهي خدايشان نخواهد آمرزيد ، زيرا به خدا و پيامبرش ايمان
      ندارند و خدا مردم نافرمان را هدايت نمي كند

      19 ) سوره: توبه (9) - آيه: 84

 

      وَ لا تُصَلِّ عَلي أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلي قَبْرِهِ
      إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ
      چون بميرند ، بر هيچ يك از آنان نماز مكن و بر قبرشان مايست اينان به ، خدا و
      رسولش كافر شده اند و نافرمان مرده اند

      20 ) سوره: توبه (9) - آيه: 96

 

      يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ
      اللَّهَ لا يَرْضي عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقينَ
      برايتان سوگند مي خورند تا از آنان خشنود شويد اگر شما هم خشنود شويد، خدا از
      اين مردم نافرمان خشنود نخواهد شد

      21 ) سوره: حجر (15) - آيه: 22

 

      وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً
      فَأَسْقَيْناكُمُوهُ وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنينَ
      و بادهاي آبستن كننده را فرستاديم ، و از آسمان آبي نازل كرديم و شما رابدان
      سيراب ساختيم و شما را نرسد كه خازنان آن باشيد

      22 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 74

 

      وَ لُوطاً آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْقَرْيَةِ
      الَّتي كانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقينَ
      و به لوط حكم و علم داديم و از آن قريه كه مردمش مرتكب پليديها مي شدند نجاتش
      بخشيديم آنها كه مردمي بد و فاسق بودند

      23 ) سوره: نور (24) - آيه: 4

 

      وَ الَّذينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ
      شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانينَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَةً
      أَبَداً وَ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ
      كساني را كه زنان عفيف را به زنا متهم مي كنند و چهار شاهد نمي آورند ،هشتاد
      ضربه بزنيد ، و از آن پس هرگز شهادتشان را نپذيريد كه مردمي فاسقند

      24 ) سوره: نور (24) - آيه: 55

 

      وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
      لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ
      قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضي لَهُمْ وَ
      لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني لا
      يُشْرِكُونَ بي شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ
      الْفاسِقُونَ
      خدا به كساني از شما كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند، وعده داد
      كه در روي زمين جانشين ديگرانشان كند ، همچنان كه مردمي را كه پيش از آنها
      بودند جانشين ديگران كرد و دينشان را كه خود برايشان پسنديده است استوار سازد
      و وحشتشان را به ايمني بدل كند مرا مي پرستند و هيچ چيزي را با من شريك نمي
      كنند و آنها كه از اين پس ناسپاسي كنند ، نافرمانند

      25 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 187

 

      فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقينَ
      اگر راست مي گويي ، پاره اي از آسمان را بر سر ما انداز

      26 ) سوره: نمل‏ (27) - آيه: 12

 

      وَ أَدْخِلْ يَدَكَ في جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ في
      تِسْعِ آياتٍ إِلي فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ
      دستت را در گريبان ببر تا بي هيچ آسيبي سفيد بيرون آيد با نه نشانه نزد فرعون
      و قومش برو كه مردمي عصيانگرند

      27 ) سوره: قصص‏ (28) - آيه: 32

 

      اسْلُكْ يَدَكَ في جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ وَ اضْمُمْ
      إِلَيْكَ جَناحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذانِكَ بُرْهانانِ مِنْ رَبِّكَ إِلي
      فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ
      دست خود در گريبان ببر تا بيرون آيد سفيد بي هيچ آسيبي و تا از، وحشت بيارامي
      دست خود در بغل كن اين دو از جانب پروردگارت حجتهاي تو براي فرعون و مهتران
      اوست ، كه آنان مردمي نافرمانند

      28 ) سوره: سجده (32) - آيه: 18

 

      أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ
      آيا آن كس كه ايمان آورده همانند كسي است كه عصيان مي ورزد ؟ نه ، برابر
      نيستند

      29 ) سوره: زخرف‏ (43) - آيه: 54

 

      فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ
      پس قوم خود را گمراه ساخت تا از او اطاعت كردند ، كه مردمي تبهكار بودند

      30 ) سوره: احقاف‏ (46) - آيه: 35

 

      فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ
      لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ
      ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ
      پس پايداري كن ، همچنان كه پيامبران اولوالعزم پايداري كرده بودند ودر
      عقوبتشان شتاب مكن آن روز كه آن وعده اي را كه به آنها داده شده بنگرند ،
      پندارند كه جز به قدر ساعتي از روز در گور درنگ نكرده اند اين تبليغ رسالت
      است آيا جز نافرمانان به هلاكت مي رسند ؟

      31 ) سوره: حجرات‏ (49) - آيه: 6

 

      يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا
      أَنْ تُصيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلي ما فَعَلْتُمْ نادِمينَ
      اي كساني كه ايمان آورده ايد ، اگر فاسقي برايتان خبري آورد تحقيق كنيد، مباد
      از روي ناداني به مردمي آسيب برسانيد ، آنگاه از كاري كه كرده ايد پشيمان
شويد

      32 ) سوره: ذاريات‏ (51) - آيه: 46

 

      وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ
      و از پيش قوم نوح را فرو، گرفتيم ، كه قومي نافرمان بودند

      33 ) سوره: حديد (57) - آيه: 16

 

      أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ
      اللَّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لا يَكُونُوا كَالَّذينَ أُوتُوا
      الْكِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ
      كَثيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ
      آيا مؤمنان را وقت آن نرسيده است كه دلهايشان در برابر ياد خدا و آن ، سخن حق
      كه نازل شده است ، خاشع شود ؟ همانند آن مردمي نباشند كه پيش ازاين كتابشان
      داديم و چون مدتي بر آمد دلهايشان سخت شد و بسياري نافرمان شدند

      34 ) سوره: حديد (57) - آيه: 26

 

      وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً وَ إِبْراهيمَ وَ جَعَلْنا في ذُرِّيَّتِهِمَا
      النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَ كَثيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ
      ما نوح و ابراهيم را به رسالت فرستاديم و در ميان فرزندانشان نبوت و، كتاب
      نهاديم بعضيشان هدايت يافتگان بودند ولي بيشترينشان نافرمانان

      35 ) سوره: حديد (57) - آيه: 27

 

      ثُمَّ قَفَّيْنا عَلي آثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعيسَي ابْنِ
      مَرْيَمَ وَ آتَيْناهُ الْإِنْجيلَ وَ جَعَلْنا في قُلُوبِ الَّذينَ
      اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما
      كَتَبْناها عَلَيْهِمْ إِلاَّ ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللَّهِ فَما رَعَوْها
      حَقَّ رِعايَتِها فَآتَيْنَا الَّذينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ كَثيرٌ
      مِنْهُمْ فاسِقُونَ
      سپس پيامبرانمان را پس از ايشان فرستاديم و عيسي بن مريم را از پي ، آنها
      روانه كرديم و به او انجيل را داديم ، و در دل پيروانش رافت و رحمت نهاديم و
      رهبانيتي كه به بدعت آورده اند ما بر آنها مقرر نكرده ايم ، اما در آن خشنودي
      خدا مي جستند ، ولي حق آن را بسزا نگزاردند ما از آن ميان به كساني كه ايمان
      آورده بودند ، پاداش داديم ولي بيشترينشان نافرمان بودند

      36 ) سوره: حشر (59) - آيه: 5

 

      ما قَطَعْتُمْ مِنْ لينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلي أُصُولِها
      فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيُخْزِيَ الْفاسِقينَ
      هر درخت خرمايي را كه بريديد ، يا آن را بر ريشه اش باقي گذارديد ، به فرمان
      خدا بود تا نافرمانان خوار گردند

      37 ) سوره: حشر (59) - آيه: 19

 

      وَ لا تَكُونُوا كَالَّذينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ
      أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ
      از آن كسان مباشيد كه خدا را فراموش كردند و خدا نيز چنان كرد تا خود را
      فراموش كنند ايشان نافرمانند

      38 ) سوره: صف‏ (61) - آيه: 5

 

      وَ إِذْ قالَ مُوسي لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَني وَ قَدْ
      تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ
      اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ
      و موسي به قوم خود گفت : اي قوم من ، چرا مرا مي آزاريد ، حال آنكه مي دانيد
      كه من پيامبر خدا بر شما هستم ؟ چون از حق رويگردان شدند خدا نيز دلهاشان را
      از حق بگردانيد و خدا مردم نافرمان را هدايت نمي كند

      39 ) سوره: منافقون‏ (63) - آيه: 6

 

      سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ
      يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ
      تفاوتي نكند ، چه برايشان آمرزش بخواهي و چه آمرزش نخواهي خدايشان نخواهد
      آمرزيد و خدا مردم نافرمان را هدايت نمي كند

خداوند متعال چه کسانی را دوست دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند متعال چه کسانی را دوست دارد  ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

این آیات در قرآن مجید مستقیما انسانهایی را معرفی می کند که ذات مقدس الهی دوستشان دارد. خوشا به حالشان

(البقرة/195)

وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

«195» و در راهِ خدا، انفاق كنيد! و [با ترك انفاق،] خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكى كنيد! كه خداوند، نيكوكاران را دوست مى‏دارد.

 

(البقرة/222)

وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ

«222» و از تو، در باره خون حيض سؤال مى‏كنند، بگو: (چيز زيانبار و آلوده‏اى است؛ از اين‏رو در حالت قاعدگى، از آنان كناره‏گيرى كنيد! و با آنها نزديكى ننمايد، تا پاك شوند! و هنگامى كه پاك شدند، از طريقى كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آميزش كنيد! خداوند، توبه‏كنندگان را دوست دارد، و پاكان را [نيز] دوست دارد.

(آل عمران/76)

بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ

«76» آرى، كسى كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزگارى پيشه نمايد، [خدا او را دوست مى‏دارد؛ زيرا] خداوند پرهيزگاران را دوست دارد.

 

(آل عمران/134)

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

«134» همانها كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى‏كنند؛ و خشم خود را فرو مى‏برند؛ و از خطاى مردم درمى‏گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد.

(آل عمران/146)

وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ

«146» چه بسيار پيامبرانى كه مردان الهى فراوانى به همراه آنان جنگ كردند! آنها هيچ‏گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان مى‏رسيد، سست و ناتوان نشدند [و تن به تسليم ندادند]؛ و خداوند استقامت‏كنندگان را دوست دارد.

(آل عمران/148)

فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْيا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

«148» از اين‏رو خداوند پاداش اين جهان، و پاداش نيك آن جهان را به آنها داد؛ و خداوند نيكوكاران را دوست مى‏دارد

(آل عمران/159)

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

«159» به [بركت] رحمت الهى، در برابر آنان [= مردم] نرم [و مهربان] شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراكنده مى‏شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب! و در كارها، با آنان مشورت كن! اما هنگامى كه تصميم گرفتى، [قاطع باش! و] بر خدا توكل كن! زيرا خداوند متوكلان را دوست دارد.

(المائدة/13)

فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

«13» ولى بخاطر پيمان‏شكنى، آنها را از رحمت خويش دور ساختيم؛ و دلهاى آنان را سخت و سنگين نموديم؛ سخنان [خدا] را از موردش تحريف مى‏كنند؛ و بخشى از آنچه را به آنها گوشزد شده بود، فراموش كردند؛ و هر زمان، از خيانتى [تازه] از آنها آگاه مى‏شوى، مگر عده كمى از آنان؛ ولى از آنها درگذر و صرف‏نظر كن، كه خداوند نيكوكاران را دوست مى‏دارد!

(المائدة/42)

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جاؤُكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ إِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئاً وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

«42» آنها بسيار به سخنان تو گوش مى‏دهند تا آن را تكذيب كنند؛ مال حرام فراوان مى خورند؛ پس اگر نزد تو آمدند، در ميان آنان داورى كن، يا [اگر صلاح دانستى] آنها را به حال خود واگذار! و اگر از آنان صرف‏نظر كنى، به تو هيچ زيانى نمى‏رسانند؛ و اگر ميان آنها داورى كنى، با عدالت داورى كن، كه خدا عادلان را دوست دارد!

(المائدة/93)

لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فِيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

«93» بر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، گناهى در آنچه خورده‏اند نيست؛ [و نسبت به نوشيدن شراب، قبل از نزول حكم تحريم، مجازات نمى‏شوند؛] اگر تقوا پيشه كنند، و ايمان بياورند، و اعمال صالح انجام دهند؛ سپس تقوا پيشه كنند و ايمان آورند؛ سپس تقوا پيشه كنند و نيكى نمايند. و خداوند، نيكوكاران را دوست مى‏دارد.

(التوبة/4)

إِلاَّ الَّذِينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئاً وَ لَمْ يُظاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ

«4» مگر كسانى از مشركان كه با آنها عهد بستيد، و چيزى از آن را در حقّ شما فروگذار نكردند، و احدى را بر ضدّ شما تقويت ننمودند؛ پيمان آنها را تا پايان مدّتشان محترم بشمريد؛ زيرا خداوند پرهيزگاران را دوست دارد!

 

(التوبة/7)

كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِينَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ فَمَا اسْتَقامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ

«7» چگونه براى مشركان پيمانى نزد خدا و رسول او خواهد بود [در حالى كه آنها همواره آماده شكستن پيمانشان هستند]؟! مگر كسانى كه نزد مسجد الحرام با آنان پيمان بستيد؛ [و پيمان خود را محترم شمردند؛] تا زمانى كه در برابر شما وفادار باشند، شما نيز وفادارى كنيد، كه خداوند پرهيزگاران را دوست دارد!

(التوبة/108)

لا تَقُمْ فِيهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ

«108» هرگز در آن [مسجد به عبادت] نايست! آن مسجدى كه از روز نخست بر پايه تقوا بنا شده، شايسته‏تر است كه در آن [به عبادت] بايستى؛ در آن، مردانى هستند كه دوست مى‏دارند پاكيزه باشند؛ و خداوند پاكيزگان را دوست دارد!

(الحجرات/9)

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى فَقاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِي‏ءَ إِلى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

«9» و هرگاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد؛ و اگر يكى از آن دو بر ديگرى تجاوز كند، با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا بازگردد؛ و هرگاه بازگشت [و زمينه صلح فراهم شد]، در ميان آن دو به عدالت صلح برقرار سازيد؛ و عدالت پيشه كنيد كه خداوند عدالت پيشگان را دوست مى‏دارد.

(الممتحنة/8)

لا يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

«8» خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه در راه دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهى نمى‏كند؛ چرا كه خداوند عدالت‏پيشگان را دوست دارد.

 

(الصف/4)

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ

«4» خداوند كسانى را دوست مى‏دارد كه در راه او پيكار مى‏كنند گوئى بنايى آهنين‏اند!

ترجمه استاد گرانقدر ناصر مکارم شیرازی

التماس دعا

اخلاص و شرک

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

۱۴۱آیه در قرآن مجید مستقیما هشدار میدهد پس مواظب باشیم

برای نمونه:

بدترين جنبندگان نزد خدا، افراد كر و لالى هستند كه فكر نمى‏كنند.          (الأنفال/22)

بى‏ترديد، بدترين جنبندگان پيش خدا كسانى‏اند كه كفر ورزيدند و ايمان نمى‏آورند.        الأنفال/55

و بيشتر آنها كه مدعى ايمان به خدا هستند، مشركند!      (يوسف/106)

«1» [اين، اعلام] بيزارى از سوى خدا و پيامبر او،نسبت به كسانى از مشركان است كه با آنها عهد بسته‏ايد!   (التوبة/1)

«28» اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! مشركان نجسند؛ پس نبايد بعد از امسال، نزديك مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر مى‏ترسيد، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به كرمش بى‏نياز مى‏سازد؛ [و از راه ديگر جبران مى‏كند؛] خداوند دانا و حكيم است.  (التوبة/28)

«36» و خدا را بپرستيد! و هيچ‏چيز را همتاى او قرار ندهيد! و به پدر و مادر، نيكى كنيد؛ همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان، و همسايه نزديك، و همسايه دور، و دوست و همنشين، و واماندگان در سفر، و بردگانى كه مالك آنها هستيد؛ زيرا خداوند، كسى را كه متكبر و فخر فروش است، [و از اداى حقوق ديگران سرباز مى‏زند،] دوست نمى‏دارد. النساء/36

151» بگو: (بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است برايتان بخوانم: اينكه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد! و به پدر و مادر نيكى كنيد! و فرزندانتان را از [ترس] فقر، نكشيد! ما شما و آنها را روزى مى‏دهيم؛ و نزديك كارهاى زشت نرويد، چه آشكار باشد چه پنهان! و انسانى را كه خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانيد! مگر بحق [و از روى استحقاق]؛ اين چيزى است كه خداوند شما را به آن سفارش كرده، شايد درك كنيد! (الأنعام/151)

«26» [به خاطر بياور] زمانى را كه جاى خانه [كعبه] را براى ابراهيم آماده ساختيم [تا خانه را بنا كند؛ و به او گفتيم:] چيزى را همتاى من قرار مده! و خانه‏ام را براى طواف‏كنندگان و قيام‏كنندگان و ركوع‏كنندگان و سجودكنندگان [از آلودگى بتها و از هر گونه آلودگى] پاك ساز! الحج/26)

«13» [به خاطر بياور] هنگامى را كه لقمان به فرزندش گفت: (پسرم! چيزى را همتاى خدا قرار مده كه شرك، ظلم بزرگى است.)  لقمان  

«221» و با زنان مشرك ازدواج مكنيد، تا ايمان بياورند. قطعاً كنيز با ايمان بهتر از زن مشرك است، هر چند (زيبايى) او شما را به شگفت آورد. و به مردان مشرك زن مدهيد تا ايمان بياورند. قطعاً برده با ايمان بهتر از مرد آزاد مشرك است، هر چند شما را به شگفت آورد. آنان (شما را) به سوى آتش فرا مى‏خوانند، و خدا به فرمان خود، (شما را) به سوى بهشت و آمرزش مى‏خواند، و آيات خود را براى مردم روشن مى‏گرداند، باشد كه متذكر شوند.  (البقرة/221)

«79» من روى خود را به سوى كسى كردم كه آسمانها و زمين را آفريده؛ من در ايمان خود خالصم؛ و از مشركان نيستم!  (الأنعام/79)

«121» و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخوريد، چرا كه آن قطعاً نافرمانى است. و در حقيقت، شيطانها به دوستان خود وسوسه مى‏كنند تا با شما ستيزه نمايند. و اگر اطاعتشان كنيد قطعاً شما هم مشركيد.   (الأنعام/121)

«5»وقتى ماه‏هاى حرام پايان گرفت، مشركان را هر جا يافتيد به قتل برسانيد؛ و آنها را اسير سازيد؛ و محاصره كنيد؛ و در هر كمينگاه، بر سر راه آنها بنشينيد! هرگاه توبه كنند، و نماز را برپا دارند، و زكات را بپردازند، آنها را رها سازيد؛ زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است! (التوبة/5)

«17» مشركان حق ندارند مساجد خدا را آباد كنند در حالى كه به كفر خويش گواهى مى‏دهند! آنها اعمالشان نابود [و بى‏ارزش] شده؛ و در آتش [دوزخ]، جاودانه خواهند ماند!  (التوبة/17)

«3» مرد زناكار جز با زن زناكار يا مشرك ازدواج نمى‏كند؛ و زن زناكار را، جز مرد زناكار يا مشرك، به ازدواج خود درنمى‏آورد؛ و اين كار بر مؤمنان حرام شده است!  (النور/3)

«48» خداوند [هرگز] شرك را نمى‏بخشد! و پايين‏تر از آن را براى هر كس [بخواهد و شايسته بداند] مى‏بخشد. و آن كسى كه براى خدا، شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است.  (النساء/48)

«116» خداوند، شرك به او را نمى‏آمرزد؛ [ولى] كمتر از آن را براى هر كس بخواهد [و شايسته بداند] مى‏آمرزد. و هر كس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است. (النساء/116)

اين آیات تنها نمونه هايي از بيش از 141 أيه در قرأن مجيد است كه مستقيما به دوری جستن از شرك مي پردازد-------التماس دعا از همه ی شما عزیزان

دعا در قرآن مجید

دعا در قرآن مجید

دعا یعنی خواستن

همه ی انسانها خواسته هایی دارند،واز سنین کودکی به دنبال تحقق یافتن آن خواسته ها تلاش را آغاز می کنند.

اما در ادامه چقدر به خواسته هایشان می رسند ودر آینده چقدر روی خواسته های قبلی ارزش گذاری میکند!جای تامل است.

اما آنچه مسلم است؛ این حقیقت است ؛ که حتما خواسته ای داشته ایم؛که به آن دست یافته ولی پشیمان شده ایم!چرا؟

این به جهت ضعف قوه عقلانی نسبت به آینده است. هر چند بسیاری از تصمیمات از روی عقل هم اتخاذ نمی شوند,واز روی احساسات نشئت گرفته اند.

عقل میگوید که برای جلوگیری از پشیمانی بهتر است خواسته ها مان را به یک مرکز مطلع از آینده (غیب) بدهیم؛تا پس از بررسی وموافقت دنبال اجرای آن برویم. وبی شک آن مرکز وجودی جز خداوند متعال عالم الغیب والشهاده نمی تواند باشد.واین همان روح دعا است.

 

الله الله فی القرآن

سلام عزیزم

از قرآن استفاده نکنی

فقط و فقط خودت ضرر می کنی ونه هیچ کس دیگر

افتاد؟