ظالم
1 ) سوره: بقره (2) - آيه: 35
وَ قُلْنا يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلا مِنْها
رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ
الظَّالِمينَ
و گفتيم : اي آدم ، خود و زنت در بهشت جاي گيريد و هر چه خواهيد ، وهر جا كه
خواهيد ، از ثمرات آن به خوشي بخوريد و به اين درخت نزديك مشويد ، كه به زمره
ستمكاران درآييد
2 ) سوره: بقره (2) - آيه: 51
وَ إِذْ واعَدْنا مُوسي أَرْبَعينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ
مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ
و آن هنگام را كه چهل شب با موسي وعده نهاديم و شما كه ستمكاران بوديد، بعد
از او گوساله را پرستيديد
3 ) سوره: بقره (2) - آيه: 92
وَ لَقَدْ جاءَكُمْ مُوسي بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ
بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ
موسي با دليلهاي روشن خويش به هدايت شما آمد و شما ستمكاران ، پس ازاو، به
گوساله گرويديد
4 ) سوره: بقره (2) - آيه: 95
وَ لَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ
بِالظَّالِمينَ
ولي به سبب اعمالي كه مرتكب شده اند ، هرگز آرزوي مرگ نخواهند كرد خدا
ستمكاران را مي شناسد
5 ) سوره: بقره (2) - آيه: 124
وَ إِذِ ابْتَلي إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي
جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي
الظَّالِمينَ
و پروردگار ابراهيم او را به كاري چند بيازمود و ابراهيم آن كارها را به
تمامي به انجام رسانيد خدا گفت : من تو را پيشواي مردم گردانيدم گفت :
فرزندانم را هم ؟ گفت : پيمان من ستمكاران را در برنگيرد
6 ) سوره: بقره (2) - آيه: 145
وَ لَئِنْ أَتَيْتَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ بِكُلِّ آيَةٍ ما تَبِعُوا
قِبْلَتَكَ وَ ما أَنْتَ بِتابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ
قِبْلَةَ بَعْضٍ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ
مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ
براي اهل كتاب هر برهان و نشانه اي كه بياوري از قبله تو پيروي نخواهندكرد ،
و تو نيز از قبله آنها پيروي نمي كني ، و آنها هم خود پيرو قبله يكديگر
نخواهند بود هر گاه پس از آگاهي ، پي خواهشهاي ايشان بروي ، ازستمكاران خواهي
بود
7 ) سوره: بقره (2) - آيه: 193
وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّي لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ
فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ إِلاَّ عَلَي الظَّالِمينَ
با آنها بجنگيد تا ديگر فتنه اي نباشد و دين تنها دين خدا شود ولي اگراز آيين
خويش دست برداشتند ، تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست
8 ) سوره: بقره (2) - آيه: 229
الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْريحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا
يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلاَّ أَنْ
يَخافا أَلاَّ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ يُقيما حُدُودَ
اللَّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ
فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ
الظَّالِمُونَ
اين طلاق دوبار است و از آن پس يا به نيكو وجهي نگه داشتن اوست يا، به نيكو
وجهي رها ساختنش و حلال نيست كه از آنچه به زنان داده ايد چيزي بازستانيد مگر
آنكه بدانند كه حدود خدا را رعايت نمي كنند اما هر گاه دانستيد كه آن دو حدود
خدا را رعايت نمي كنند اگر زن ، خود را از شوي بازخرد ، گناهي بر آن دو نيست
اينها حدود خدا است از آن تجاوز مكنيد كه ستمكاران از حدود خدا تجاوز مي كنند
9 ) سوره: بقره (2) - آيه: 246
أَ لَمْ تَرَ إِلَي الْمَلَإِ مِنْ بَني إِسْرائيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسي إِذْ
قالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِكاً نُقاتِلْ في سَبيلِ اللَّهِ
قالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ أَلاَّ تُقاتِلُوا
قالُوا وَ ما لَنا أَلاَّ نُقاتِلَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا
مِنْ دِيارِنا وَ أَبْنائِنا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ
تَوَلَّوْا إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ بِالظَّالِمينَ
آيا آن گروه از بني اسرائيل را پس از موسي نديدي كه به يكي از، پيامبران خود
گفتند : براي ما پادشاهي نصب كن تا در راه خدا بجنگيم گفت : نپنداريد كه اگر
قتال بر شما مقرر شود از آن سر باز خواهيد زد ؟ گفتند : چرادر راه خدا نجنگيم
در حالي كه ما از سرزمينمان بيرون رانده شده ايم و ازفرزندانمان جدا افتاده
ايم ؟ و چون قتال بر آنها مقرر شد ، جز اندكي ، از آن روي برتافتند خدا به
ستمكاران آگاه است
10 ) سوره: بقره (2) - آيه: 254
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ
أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ
الْكافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، پيش از آنكه آن روز فرا رسد ، كه نه درآن خريد
و فروشي باشد و نه دوستي و شفاعتي ، از آنچه به شما روزي داده ايم انفاق كنيد
و كافران خود ستمكارانند
11 ) سوره: بقره (2) - آيه: 258
أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذي حَاجَّ إِبْراهيمَ في رَبِّهِ أَنْ آتاهُ اللَّهُ
الْمُلْكَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّيَ الَّذي يُحْيي وَ يُميتُ قالَ أَنَا
أُحْيي وَ أُميتُ قالَ إِبْراهيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتي بِالشَّمْسِ مِنَ
الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذي كَفَرَ وَ اللَّهُ
لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
آن كسي را كه خدا به او پادشاهي ارزاني كرده بود نديدي كه با ابراهيم ،
درباره پروردگارش محاجه مي كرد ؟ آنگاه كه ابراهيم گفت : پروردگار من زنده مي
كند و مي ميراند او گفت : من نيز زنده مي كنم و مي ميرانم ابراهيم گفت : خدا
خورشيد را از مشرق بر مي آورد تو آن را از مغرب برآور آن كافر حيران شد زيرا
خدا ستمكاران را هدايت نمي كند
12 ) سوره: بقره (2) - آيه: 270
وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ
اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمينَ مِنْ أَنْصارٍ
هر چه را انفاق يا نذر كرده ايد ، خدا به آن آگاه است و ستمكاران ، راهيچ
ياري و مددكاري نيست
13 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 57
وَ أَمَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ
أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ
اما آنان كه ايمان آوردند و كارهاي نيك كردند ، خدا مزدشان را به تمامي خواهد
داد خدا ستمكاران را دوست ندارد
14 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 86
كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا
أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي
الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
چگونه خدا هدايت كند قومي را كه نخست ايمان آوردند و به حقانيت ، رسول شهادت
دادند و دلايل و آيات روشن را مشاهده كردند ، سپس كافر شدند ؟ خدا ستمكاران
را هدايت نمي كند
15 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 94
فَمَنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ
الظَّالِمُونَ
از آن پس هر كه بر خدا دروغ بندد از ستمكاران است
16 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 128
لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْ ءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ
يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظالِمُونَ
يا ايشان را به توبه وادارد يا آن ستمكاران را عذاب كند و تو را در، اين
كارها دستي نيست
17 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 140
إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَ تِلْكَ
الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذينَ
آمَنُوا وَ يَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَداءَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ
اگر بر شما زخمي رسيد ، به آن قوم نيز همچنان زخمي رسيده است و اين روزگار
است كه هر دم آن را به مراد كسي مي گردانيم ، تا خدا كساني را كه ايمان آورده
اند بشناسد و از شما گواهان گيرد و خدا ستمكاران را دوست ندارد ،
18 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 151
سَنُلْقي في قُلُوبِ الَّذينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِما أَشْرَكُوا بِاللَّهِ
ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَي
الظَّالِمينَ
در دل كافران هراسي خواهيم افكند زيرا چيزي را كه از آسمان براي آن ، حجتي
نفرستاده است ، شريك خدا گرفتند جاي آنان جهنم است كه براي ستمكاران مكان بدي
است
19 ) سوره: آل عمران (3) - آيه: 192
رَبَّنا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَ ما
لِلظَّالِمينَ مِنْ أَنْصارٍ
اي پروردگار ما ، هر كس را كه به آتش افكني رسوايش كرده اي و ظالمان را، هيچ
ياوري نيست
20 ) سوره: نساء (4) - آيه: 75
وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ
الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا
أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ
لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصيراً
چرا در راه خدا و به خاطر مردان و زنان و كودكان ناتواني كه مي گويند :، اي
پروردگار ما ، ما را از اين قريه ستمكاران بيرون آر و از جانب خود يار و
مددكاري قرار ده ، نمي جنگيد ؟
21 ) سوره: نساء (4) - آيه: 97
إِنَّ الَّذينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمي أَنْفُسِهِمْ قالُوا فيمَ
كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ
أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ
وَ ساءَتْ مَصيراً
كساني هستند كه فرشتگان جانشان را مي ستانند در حالي كه بر خويشتن ستم ، كرده
بودند از آنها مي پرسند : در چه كاري بوديد ؟ گويند : ما در روي زمين مردمي
بوديم زبون گشته فرشتگان گويند : آيا زمين خدا پهناور نبود كه در آن مهاجرت
كنيد ؟ مكان اينان جهنم است و سرانجامشان بد
22 ) سوره: مائده (5) - آيه: 29
إِنِّي أُريدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ
النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمينَ
مي خواهم كه هم گناه مرا به گردن گيري و هم گناه خود را تا از دوزخيان ، گردي
كه اين است پاداش ستمكاران
23 ) سوره: مائده (5) - آيه: 45
وَ كَتَبْنا عَلَيْهِمْ فيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَيْنَ
بِالْعَيْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ
بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصاصٌ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ
لَهُ وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ
الظَّالِمُونَ
و در تورات بر آنان مقرر داشتيم كه نفس در برابر نفس و چشم در برابرچشم و
بيني در برابر بيني و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان وهر زخمي را
قصاصي است و هر كه از قصاص درگذرد ، گناهش را كفاره اي خواهد بود و هر كه به
آنچه خدا نازل كرده است حكم نكند ، از ستمكاران است
24 ) سوره: مائده (5) - آيه: 51
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصاري
أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ
فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، يهود و نصا را به دوستي برمگزينيد، آنان خود
دوستان يكديگرند هر كس از شما كه ايشان را به دوستي گزيند در زمره آنهاست و
خدا ستمكاران را هدايت نمي كند
25 ) سوره: مائده (5) - آيه: 72
لَقَدْ كَفَرَ الَّذينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسيحُ ابْنُ مَرْيَمَ
وَ قالَ الْمَسيحُ يا بَني إِسْرائيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ
إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ
وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمينَ مِنْ أَنْصارٍ
به تحقيق آنان كه گفتند كه خدا همان مسيح پسر مريم است ، كافر شدند، مسيح گفت
: اي بني اسرائيل ، الله پروردگار من و پروردگار خود را بپرستيد زيرا هر كس
كه براي خداوند شريكي قرار دهد خدا بهشت را بر او حرام كند ، و جايگاه او آتش
است و ستمكاران را ياوري نيست
26 ) سوره: مائده (5) - آيه: 107
فَإِنْ عُثِرَ عَلي أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ
مَقامَهُما مِنَ الَّذينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ
بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا
إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ
و هر گاه معلوم شود كه آن دو شاهد مرتكب گناه خيانت شده اند ، دو، شاهدديگر
كه اولي تر از آن دو باشند جاي ايشان را بگيرند آن دو به خدا قسم خورند كه
شهادت ما از شهادت آن دو درست تر است و ما از حق تجاوز نكنيم ، هر گاه چنين
كنيم از ستمكاران باشيم
27 ) سوره: انعام (6) - آيه: 21
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ
بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
چه كسي است ستمكارتر از آنكه به خدا دروغ مي بندد يا آيات او را دروغ مي ،
انگارد ؟ هر آينه ستمكاران را رستگاري نيست
28 ) سوره: انعام (6) - آيه: 33
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لا
يُكَذِّبُونَكَ وَ لكِنَّ الظَّالِمينَ بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ
مي دانيم كه سخنشان تو را اندوهگين مي سازد ، ولي اينان تنها تو را تكذيب نمي
كنند ، بلكه اين ستمكاران سخن خدا را انكار مي كنند
29 ) سوره: انعام (6) - آيه: 47
قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً
هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ
بگو : چه مي بينيد ، اگر عذاب خدا به ناگاه يا آشكارا بر شما فرود آيد، آيا
جز ستمكاران هلاك مي شوند ؟
30 ) سوره: انعام (6) - آيه: 52
وَ لا تَطْرُدِ الَّذينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ
يُريدُونَ وَجْهَهُ ما عَلَيْكَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَيْ ءٍ وَ ما مِنْ
حِسابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْ ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ
الظَّالِمينَ
كساني را كه هر بامداد و شبانگاه پروردگار خويش را مي خوانند و خواستارخشنودي
او هستند ، طرد مكن نه چيزي از حساب آنها بر عهده توست و نه چيزي از حساب تو
بر عهده ايشان اگر آنها را طرد كني ، در زمره ستمكاران درآيي
31 ) سوره: انعام (6) - آيه: 58
قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدي ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْني
وَ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمينَ
بگو : اگر آنچه را كه بدين شتاب مي طلبيد به دست من بود ، ميان من و شما كار
به پايان مي رسيد ، زيرا خدا به ستمكاران داناتر است
32 ) سوره: انعام (6) - آيه: 68
وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذينَ يَخُوضُونَ في آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّي
يَخُوضُوا في حَديثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا
تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْري مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
و چون ببيني كه در آيات ما از روي عناد گفت و گو مي كنند از آنها رويگردان شو
تا به سخني جز آن پردازند و اگر شيطان تو را به فراموشي افكند، چون به يادت
آمد با آن مردم ستمكاره منشين
33 ) سوره: انعام (6) - آيه: 93
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ
إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْ ءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما
أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لَوْ تَري إِذِ الظَّالِمُونَ في غَمَراتِ الْمَوْتِ وَ
الْمَلائِكَةُ باسِطُوا أَيْديهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ الْيَوْمَ
تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ غَيْرَ
الْحَقِّ وَ كُنْتُمْ عَنْ آياتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ
كيست ستمكارتر از آن كس كه به خدا دروغ بست يا گفت كه به من وحي شده و، حال
آنكه به او هيچ چيز وحي نشده بودو آن كس كه گفت : من نيز همانندآياتي كه خدا
نازل كرده است ، نازل خواهم كرد ؟ اگر ببيني آنگاه كه اين ستمكاران در سكرات
مرگ گرفتارند و ملائكه بر آنها دست گشوده اند كه :جان خويش بيرون كنيد ،
امروز شما را به عذابي خواركننده عذاب مي كنند ،و اين به كيفر آن است كه در
باره خدا به ناحق سخن مي گفتيد و از آيات او سرپيچي مي كرديد
34 ) سوره: انعام (6) - آيه: 129
وَ كَذلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمينَ بَعْضاً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ
و بدين سان ستمكاران را به كيفر كارهايي كه مي كردند بر يكديگر مسلط، مي
سازيم
35 ) سوره: انعام (6) - آيه: 135
قُلْ يا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلي مَكانَتِكُمْ إِنِّي عامِلٌ فَسَوْفَ
تَعْلَمُونَ مَنْ تَكُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ
الظَّالِمُونَ
بگو : اي قوم من ، هر چه از دستتان بر مي آيد بكنيد كه من نيز مي كنم ،به
زودي خواهيد دانست كه پايان اين زندگي به سود كه خواهد بود ، هر آينه
ستمكاران رستگار نمي شوند
36 ) سوره: انعام (6) - آيه: 144
وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ
حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحامُ
الْأُنْثَيَيْنِ أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهذا
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً لِيُضِلَّ النَّاسَ
بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
و از شتر نر و ماده و از گاو نر و ماده ، بگو : آيا آن دو نر را حرام ، كرده
است يا آن دو ماده را يا آنچه را كه در شكم مادگان است ؟ آيا آن هنگام كه خدا
چنين فرمان مي داد شما آنجا بوديد ؟ پس چه كسي ستمكاتر از آن كسي است كه به
خدا دروغ مي بندد تا از روي بي خبري مردم را گمراه كند ؟هر آينه خدا ستمكاران
را هدايت نمي كند
37 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 5
فَما كانَ دَعْواهُمْ إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا إِلاَّ أَنْ قالُوا إِنَّا
كُنَّا ظالِمينَ
چون عذاب ما به آنان در رسيد سخنشان جز اين نبود كه گفتند : ما ستمكاربوديم
38 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 19
وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلا مِنْ حَيْثُ
شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمينَ
اي آدم ، تو و همسرت در بهشت مكان گيريد از هر جا كه خواهيد بخوريدولي به اين
درخت نزديك مشويد كه در شمار بر خويش ستم كنندگان خواهيد شد
39 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 41
لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهادٌ وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَواشٍ وَ كَذلِكَ نَجْزِي
الظَّالِمينَ
بستري از آتش جهنم در زير و پوششي از آتش جهنم بر روي دارند و ستمكاران را
اينچنين كيفر مي دهيم
40 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 44
وَ نادي أَصْحابُ الْجَنَّةِ أَصْحابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنا ما
وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ ما وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا
قالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَي
الظَّالِمينَ
بهشتيان دوزخيان را آواز دهند كه ما به حقيقت يافتيم آنچه را كه ،
پروردگارمان وعده داده بود ، آيا شما نيز به حقيقت يافته ايد آنچه را كه
پروردگارتان وعده داده بود ؟ گويند : آري آنگاه آواز دهنده اي در آن ميان
آواز دهد كه لعنت خدا بر كافران باد ،
41 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 47
وَ إِذا صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ تِلْقاءَ أَصْحابِ النَّارِ قالُوا رَبَّنا لا
تَجْعَلْنا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
چون چشم به جانب دوزخيان گردانند گويند : اي پروردگار ما ، ما را در شمار
ستمكاران قرار مده
42 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 148
وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسي مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً
لَهُ خُوارٌ أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُمْ وَ لا يَهْديهِمْ
سَبيلاً اتَّخَذُوهُ وَ كانُوا ظالِمينَ
قوم موسي بعد از او از زيورهايشان تنديس گوساله اي ساختند كه بانگ مي كرد آيا
نمي بينند كه آن گوساله با آنها سخن نمي گويد و ايشان را به هيچ راهي هدايت
نمي كند ؟ آن را به خدايي گرفتند و بر خود ستم كردند
43 ) سوره: اعراف (7) - آيه: 150
وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسي إِلي قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما
خَلَفْتُمُوني مِنْ بَعْدي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَ أَلْقَي
الْأَلْواحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قالَ ابْنَ أُمَّ
إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوني وَ كادُوا يَقْتُلُونَني فَلا تُشْمِتْ بِيَ
الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْني مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
چون موسي خشمگين و اندوهناك نزد قوم خود بازگشت ، گفت : در غيبت من چه ، بد
جانشيناني بوديد چرا بر فرمان پروردگار خود پيشي گرفتيد ؟ و الواح را بر زمين
افكند ، و سر برادرش را گرفت و به سوي خود كشيد هارون گفت : اي پسر مادرم ،
اين قوم مرا زبون يافتند و نزديك بود كه مرا بكشند، مرا دشمنكام مكن و در شما
ستمكاران مياور
44 ) سوره: انفال (8) - آيه: 54
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِ
رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ
كُلٌّ كانُوا ظالِمينَ
و اين به شيوه خاندان فرعون بود و كساني كه پيش از آنها بودند آنها آيات
پروردگارشان را تكذيب كردند و ما به كيفر گناهانشان هلاكشان كرديم وخاندان
فرعون را غرقه ساختيم ، زيرا همه ستمكار بودند
45 ) سوره: توبه (9) - آيه: 19
أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ
آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ في سَبيلِ اللَّهِ لا
يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
آيا آب دادن به حاجيان و عمارت مسجدالحرام را با ايمان به خدا و روز قيامت و
جهاد در راه خدا برابر مي دانيد ؟ نه ، نزد خدا برابر نيستند و خدا ستمكاران
را هدايت نمي كند
46 ) سوره: توبه (9) - آيه: 23
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَكُمْ وَ إِخْوانَكُمْ
أَوْلِياءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَي الْإيمانِ وَ مَنْ
يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، اگر پدر يا برادرتان دوست دارند كه كفررا به
جاي ايمان برگزينند ، آنها را به دوستي مگيريد و هر كس از شما دوستشان بدارد
از ستمكاران خواهد بود
47 ) سوره: توبه (9) - آيه: 47
لَوْ خَرَجُوا فيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلاَّ خَبالاً وَ لَأَوْضَعُوا
خِلالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَ فيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَ
اللَّهُ عَليمٌ بِالظَّالِمينَ
اگر با شما به جنگ بيرون آمده بودند ، جز فساد كاري نمي كردند ، و تا فتنه
انگيزي كنند و براي دشمنان به سخن چيني پردازند در ميان شما رخنه مي كردند ،
و خدا به ستمكاران آگاه است
48 ) سوره: توبه (9) - آيه: 109
أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلي تَقْوي مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ
أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلي شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ في نارِ
جَهَنَّمَ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
آيا كسي كه بنيان مسجد را بر ترس از خدا و خشنودي او نهاده بهتر است ،يا آن
كسي كه بنيان مسجد را بر كناره سيلگاهي كه آب زير آن را شسته باشد نهاده است
تا با او در آتش جهنم سرنگون گردد ؟ و خدا مردم ستمگر را هدايت نمي كند
49 ) سوره: يونس (10) - آيه: 39
بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحيطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتِهِمْ
تَأْويلُهُ كَذلِكَ كَذَّبَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ
عاقِبَةُ الظَّالِمينَ
چيزي را دروغ شمردند كه به علم آن احاطه نيافته بودند و هنوز از تاويل ، آن
بي خبر بودند كساني كه پيش از آنان بودند نيز پيامبران را چنين به دروغ نسبت
دادند پس بنگر كه عاقبت كار ستمكاران چگونه بوده است
50 ) سوره: يونس (10) - آيه: 85
فَقالُوا عَلَي اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً
لِلْقَوْمِ الظَّالِمينَ
گفتند : بر خدا توكل كرديم ، اي پروردگار ما ، ما را مغلوب اين مردم ستمكار
مكن
51 ) سوره: يونس (10) - آيه: 106
وَ لا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَنْفَعُكَ وَ لا يَضُرُّكَ فَإِنْ
فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذاً مِنَ الظَّالِمينَ
به جاي الله ، خداياني را كه نه به تو سود مي رسانند و نه زيان ، مخوان اگر
چنين كني ، از ستمكاران خواهي بود
52 ) سوره: هود (11) - آيه: 18
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً أُولئِكَ
يُعْرَضُونَ عَلي رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذينَ
كَذَبُوا عَلي رَبِّهِمْ أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَي الظَّالِمينَ
چه كس ستمكارتر از آن كسي است كه به خدا دروغ مي بندد ؟ اينان را به
پروردگارشان عرضه خواهند داشت و شاهدان گواهي خواهند داد كه اينانند كه بر
پروردگارشان دروغ مي بسته اند هان ، لعنت خدا بر ستمكاران باد ،
53 ) سوره: هود (11) - آيه: 31
وَ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ
لا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَ لا أَقُولُ لِلَّذينَ تَزْدَري أَعْيُنُكُمْ
لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما في أَنْفُسِهِمْ
إِنِّي إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ
به شما نمي گويم كه خزاين خدا در نزد من است و علم غيب هم نمي دانم و، نمي
گويم كه فرشته هستم و نمي گويم كه خدا به آنان كه شما به حقارت در آنها مي
نگريد خير خود را عطا نكند خدا به آنچه در دلهاي آنهاست آگاه تر است اگر چنين
كنم ، از ستمكاران خواهم بود
54 ) سوره: هود (11) - آيه: 44
وَ قيلَ يا أَرْضُ ابْلَعي ماءَكِ وَ يا سَماءُ أَقْلِعي وَ غيضَ الْماءُ وَ
قُضِيَ الْأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلَي الْجُودِيِّ وَ قيلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ
الظَّالِمينَ
و گفته شد : اي زمين آب خود فرو بر و اي آسمان باز ايست آب فرو شدو كار به
پايان آمد و كشتي بر كوه جودي قرار گرفت و ندا آمد كه اي لعنت باد بر مردم
ستمكاره
55 ) سوره: هود (11) - آيه: 83
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ وَ ما هِيَ مِنَ الظَّالِمينَ بِبَعيدٍ
كه بر آنها نشان پروردگارت بود و چنين عذابي از ستمكاران دور نيست
56 ) سوره: هود (11) - آيه: 102
وَ كَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذا أَخَذَ الْقُري وَ هِيَ ظالِمَةٌ إِنَّ
أَخْذَهُ أَليمٌ شَديدٌ
اينچنين بود مؤاخذه پروردگار تو وقتي كه بخواهد قريه اي ستمكار را به مؤاخذه
كشد مؤاخذه او عذابي سخت دردآور است
57 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 23
وَ راوَدَتْهُ الَّتي هُوَ في بَيْتِها عَنْ نَفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ
الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَيْتَ لَكَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي
أَحْسَنَ مَثْوايَ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
و آن زن كه يوسف در خانه اش بود ، در جست و جوي تن او مي بود و درها، را بست
و گفت : بشتاب گفت : پناه مي برم به خدا او پروراننده من است و مرا منزلتي
نيكو داده و ستمكاران رستگار نمي شوند
58 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 75
قالُوا جَزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ فَهُوَ جَزاؤُهُ كَذلِكَ نَجْزِي
الظَّالِمينَ
گفتند : جزايش همان كسي است كه در بار او يافته شود پس او خود جزاي عمل خود
است و ما گنهكاران را چنين جزا دهيم
59 ) سوره: يوسف (12) - آيه: 79
قالَ مَعاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلاَّ مَنْ وَجَدْنا مَتاعَنا عِنْدَهُ
إِنَّا إِذاً لَظالِمُونَ
گفت : معاذالله كه جز آن كس را كه كالاي خويش نزد او يافته ايم بگيريم ، اگر
چنين كنيم از ستمكاران خواهيم بود
60 ) سوره: ابراهيم (14) - آيه: 13
وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا
أَوْ لَتَعُودُنَّ في مِلَّتِنا فَأَوْحي إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ
الظَّالِمينَ
كافران به پيامبرانشان گفتند : يا شما را از سرزمين خود مي رانيم يا به كيش
ما بازگرديد پس پروردگارشان به پيامبران وحي كرد كه : ستمكاران را هلاك
خواهيم كرد
61 ) سوره: ابراهيم (14) - آيه: 22
وَ قالَ الشَّيْطانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ
وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِيَ
عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي فَلا
تَلُومُوني وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَ ما أَنْتُمْ
بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِما أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ
الظَّالِمينَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ
چون كار به پايان آيد ، شيطان گويد : خدا به شما وعده داد و وعده او، درست
بود و من نيز به شما وعده دادم ولي وعده خود خلاف كردم و برايتان هيچ دليل
وبرهاني نياوردم جز آنكه دعوتتان كردم شما نيز دعوت مرا اجابت كرديد ، پس مرا
ملامت مكنيد ، خود را ملامت كنيد نه من فريادرس شمايم ،نه شما فريادرس من از
اينكه مرا پيش از اين شريك خدا كرده بوديد بيزارم زيرا براي ستمكاران عذابي
است دردآور
62 ) سوره: ابراهيم (14) - آيه: 27
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ
الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمينَ وَ يَفْعَلُ
اللَّهُ ما يَشاءُ
خدا مؤمنان را به سبب اعتقاد استوارشان در دنيا و آخرت پايدار مي دارد، و
ظالمان را گمراه مي سازد و هر چه خواهد همان مي كند
63 ) سوره: ابراهيم (14) - آيه: 42
وَ لا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّما
يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فيهِ الْأَبْصارُ
و مپندار كه خدا از كردار ستمكاران غافل است عذابشان را تا آن روز كه چشمها
در آن خيره مي ماند ، به تاخير مي افكند
64 ) سوره: حجر (15) - آيه: 78
وَ إِنْ كانَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ لَظالِمينَ
مردم ايكه نيز ستمكار بودند
65 ) سوره: نحل (16) - آيه: 28
الَّذينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا
السَّلَمَ ما كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلي إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِما
كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
كساني هستند كه بر خود ستم روا داشته اند ، چون فرشتگان جانشان را بستانند ،
سر تسليم فرود آرند و گويند : ما هيچ كار بدي نمي كرديم آري ، خدااز كارهايي
كه مي كرديد آگاه است
66 ) سوره: نحل (16) - آيه: 113
وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ
هُمْ ظالِمُونَ
پيامبري از خودشان بر آنها مبعوث شد ، تكذيبش كردند ، و عذاب ، آن ، ستمكاران
را فرو گرفت
67 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 47
نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَ
إِذْ هُمْ نَجْوي إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ
رَجُلاً مَسْحُوراً
ما بهتر مي دانيم كه چون به تو گوش مي دهند ، چرا گوش مي دهند ، يا وقتي كه
با هم نجوا مي كنند ، چه مي گويند كافران مي گويند : شما در پي مرد جادو شده
اي به راه افتاده ايد
68 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 82
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ
لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً
و با اين قرآن چيزي را كه براي مؤمنان شفا و رحمت است ، نازل مي كنيم ، ولي
كافران را جز زيان نيفزايد
69 ) سوره: اسراء (17) - آيه: 99
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ
قادِرٌ عَلي أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لا رَيْبَ
فيهِ فَأَبَي الظَّالِمُونَ إِلاَّ كُفُوراً
آيا نمي دانند كه خدايي كه آسمانها و زمين را آفريده است قادر است ، كه
همانند آنها را بيافريند و برايشان مدت عمري نهاده كه در آن ترديدي نيست ؟
اما ظالمان جز انكار نكنند
70 ) سوره: كهف (18) - آيه: 29
وَ قُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ
فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنا لِلظَّالِمينَ ناراً أَحاطَ بِهِمْ
سُرادِقُها وَ إِنْ يَسْتَغيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي
الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرابُ وَ ساءَتْ مُرْتَفَقاً
بگو : اين سخن حق از جانب پروردگار شماست هر كه بخواهد ايمان بياوردو، هر كه
بخواهد كافر شود ما براي كافران آتشي كه دود آن همه را در برمي گيرد ، آماده
كرده ايم و چون به استغاثه آب خواهند از آبي چون مس گداخته كه از حرارتش چهره
ها كباب مي شود بخورانندشان ، چه آب بدي و چه آرامگاهي بد
71 ) سوره: كهف (18) - آيه: 35
وَ دَخَلَ جَنَّتَهُ وَ هُوَ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ قالَ ما أَظُنُّ أَنْ تَبيدَ
هذِهِ أَبَداً
و آن مرد ستم بر خويشتن كرده به باغ خود در آمد و گفت : نپندارم كه ، اين باغ
هرگز از ميان برود
72 ) سوره: كهف (18) - آيه: 50
وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ
كانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ
ذُرِّيَّتَهُ أَوْلِياءَ مِنْ دُوني وَ هُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ
لِلظَّالِمينَ بَدَلاً
و آنگاه كه به فرشتگان گفتيم كه آدم را سجده كنيد ، همه جز ابليس كه ، ازجن
بود و از فرمان پروردگارش سر بتافت سجده كردند آيا شيطان و فرزندانش را به
جاي من به دوستي مي گيريد ، حال آنكه دشمن شمايند ؟ ظالمان بدچيزي را به جاي
خدا برگزيدند
73 ) سوره: مريم (19) - آيه: 38
أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنا لكِنِ الظَّالِمُونَ
الْيَوْمَ في ضَلالٍ مُبينٍ
چه خوب مي شنوند و چه خوب مي بينند آن روز كه نزد ما مي آيند ولي ستمكاران
امروز در گمراهي آشكاري هستند
74 ) سوره: مريم (19) - آيه: 72
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمينَ فيها جِثِيًّا
آنگاه پرهيزگاران را نجات مي دهيم و ستمكاران را همچنان به زانو نشسته در
آنجا وا مي گذاريم
75 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 11
وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها
قَوْماً آخَرينَ
و چه بسيار ستمكاره مردمي را كه هلاك كرديم و به جايشان مردمي ديگر،
بيافريديم
76 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 14
قالُوا يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمينَ
گفتند : واي بر ما ، ما ستمكاره بوده ايم
77 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 29
وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِكَ نَجْزيهِ
جَهَنَّمَ كَذلِكَ نَجْزِي الظَّالِمينَ
هر كس از آنها كه بگويد : من سواي او خدايم ، جزاي چنين كسي جهنم است و
ظالمان را چنين كيفر مي دهيم
78 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 46
وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يا
وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمينَ
و اگر شمه اي از عذاب پروردگارت به آنها برسد ، خواهند گفت : واي برما كه
ستمكار بوده ايم
79 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 59
قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمينَ
، گفتند : چه كس به خدايان ما چنين كرده است ؟ هر آينه او از ستمكاران است
80 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 64
فَرَجَعُوا إِلي أَنْفُسِهِمْ فَقالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ
با خودشان گفت و گو كردند و گفتند : شما خود ستمكار هستيد
81 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 87
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ
فَنادي فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي
كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ
و ذوالنون را ، آنگاه كه خشمناك برفت و پنداشت كه هرگز بر او تنگ نمي گيريم و
در تاريكي ندا داد : هيچ خدايي جز تو نيست ، تو منزه هستي ومن از ستمكاران
هستم
82 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 97
وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذينَ
كَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ كُنَّا في غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ كُنَّا ظالِمينَ
و آن وعده راستين نزديك گردد و چشمان كافران همچنان خيره ماند : واي ، برما ،
ما از اين حال غافل بوديم نه ، كه ستمكار مي بوديم
83 ) سوره: حج (22) - آيه: 45
فَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها وَ هِيَ ظالِمَةٌ فَهِيَ خاوِيَةٌ
عَلي عُرُوشِها وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشيدٍ
چه بسيار قريه هايي ستم پيشه را هلاك كرديم و سقفهايشان فرو ريخت و چه بسيار
چاهها كه بيكاره ماند و قصرهاي رفيع گچكاري شده ، بي صاحب
84 ) سوره: حج (22) - آيه: 48
وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَها وَ هِيَ ظالِمَةٌ ثُمَّ
أَخَذْتُها وَ إِلَيَّ الْمَصيرُ
چه بسيار قريه هايي را كه ستم پيشه بودند و من مهلتشان دادم ، آنگاه آنها را
فرو گرفتم و بازگشت همه نزد من است
85 ) سوره: حج (22) - آيه: 53
لِيَجْعَلَ ما يُلْقِي الشَّيْطانُ فِتْنَةً لِلَّذينَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ
وَ الْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمينَ لَفي شِقاقٍ بَعيدٍ
چنين شود ، تا آنچه شيطان در سخن او افكنده براي كساني كه در، قلبهايشان
بيماري است و نيز سخت دلان ، آزمايشي باشد ، و ستمكاران در اختلافي بزرگ
گرفتارند
86 ) سوره: حج (22) - آيه: 71
وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ ما
لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ ما لِلظَّالِمينَ مِنْ نَصيرٍ
و سواي الله چيزي را مي پرستند كه هيچ دليلي بر وجودش نازل نشده است ، وهيچ
دانشي بدان ندارند و ستمكاران ياوري ندارند
87 ) سوره: مؤمنون (23) - آيه: 28
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَكَ عَلَي الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ
لِلَّهِ الَّذي نَجَّانا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
چون خود و همراهانت به كشتي نشستيد ، بگو : سپاس خدايي را كه ما را، ازمردم
ستمكاره رهايي بخشيد
88 ) سوره: مؤمنون (23) - آيه: 41
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً فَبُعْداً
لِلْقَوْمِ الظَّالِمينَ
پس به حق ، بانگي سخت آنان را فرو گرفت مانند گياه خشكشان كرديم اي ، نصيب
مردم ستمكاره دوري از رحمت خدا باد
89 ) سوره: مؤمنون (23) - آيه: 94
رَبِّ فَلا تَجْعَلْني فِي الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
پس اي پروردگار من ، مرا در زمره ستمكاران قرار مده
90 ) سوره: مؤمنون (23) - آيه: 107
رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْها فَإِنْ عُدْنا فَإِنَّا ظالِمُونَ
اي پروردگار ما ، ما را از اين آتش بيرون آور اگر ديگر بار چنان كرديم ، از
ستمكاران باشيم
91 ) سوره: نور (24) - آيه: 50
أَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخافُونَ أَنْ يَحيفَ اللَّهُ
عَلَيْهِمْ وَ رَسُولُهُ بَلْ أُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
آيا در دلهايشان مرضي است يا در ترديد هستند يا بيم آن دارند كه خدا وپيامبرش
بر آنها ستم كنند ؟ نه ، آنان خود ستم پيشگانند
92 ) سوره: فرقان (25) - آيه: 8
أَوْ يُلْقي إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ
قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلاً مَسْحُوراً
چرا از آسمان گنجي برايش افكنده نشود ؟ چرا او را باغي نيست كه از، آن بخورد
؟ و ستمكاران گفتند : شما از مرد جادو شده اي پيروي مي كنيد
93 ) سوره: فرقان (25) - آيه: 27
وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلي يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ
مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً
روزي كه كافر دستان خود را به دندان گزد و گويد : اي كاش راهي را كه رسول در
پيش گرفته بود ، در پيش گرفته بودم ،
94 ) سوره: فرقان (25) - آيه: 37
وَ قَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْناهُمْ وَ جَعَلْناهُمْ
لِلنَّاسِ آيَةً وَ أَعْتَدْنا لِلظَّالِمينَ عَذاباً أَليماً
قوم نوح را چون پيامبران را تكذيب كردند غرقه كرديم و آنها را براي ، مردم
عبرتي ساختيم و براي ستمكاران عذابي دردآور آماده كرده ايم
95 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 10
وَ إِذْ نادي رَبُّكَ مُوسي أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
و پروردگارت موسي را ندا داد كه : اي موسي ، به سوي آن مردم ستمكار برو:
96 ) سوره: شعراء (26) - آيه: 209
ذِكْري وَ ما كُنَّا ظالِمينَ
تا پندشان دهند زيرا ما ستمكار نيستيم
97 ) سوره: قصص (28) - آيه: 21
فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ
الظَّالِمينَ
ترسان و نگران از شهر بيرون شد گفت : اي پروردگار من ، مرا از ستمكاران رهايي
بخش
98 ) سوره: قصص (28) - آيه: 25
فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشي عَلَي اسْتِحْياءٍ قالَتْ إِنَّ أَبي يَدْعُوكَ
لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ ما سَقَيْتَ لَنا فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَيْهِ
الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
يكي از آن دو زن كه به آزرم راه مي رفت نزد او آمد و گفت : پدرم تو رامي
خواند تا مزد آب دادنت را بدهد چون نزد او آمد و سرگذشت خويش بگفت ، گفت :
مترس ، كه تو از مردم ستمكاره نجات يافته اي
99 ) سوره: قصص (28) - آيه: 37
وَ قالَ مُوسي رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جاءَ بِالْهُدي مِنْ عِنْدِهِ وَ مَنْ
تَكُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
و موسي گفت : پروردگار من به آن كسي كه از جانب او به هدايت آمده است و عاقبت
پسنديده در آن سراي از آن اوست ، آگاه تر است زيرا ستمكاران رستگار نمي شوند
100 ) سوره: قصص (28) - آيه: 40
فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِي الْيَمِّ فَانْظُرْ كَيْفَ
كانَ عاقِبَةُ الظَّالِمينَ
پس او و لشكرهايش را گرفتيم و به دريا افكنديم بنگر كه عاقبت كار ستمكاران
چگونه بود
101 ) سوره: قصص (28) - آيه: 50
فَإِنْ لَمْ يَسْتَجيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّما يَتَّبِعُونَ أَهْواءَهُمْ
وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَيْرِ هُدي ً مِنَ اللَّهِ إِنَّ
اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
پس اگر اجابتت نكردند ، بدان كه از پي هواي نفس خويش مي روند و كيست گمراه تر
از آن كس كه بي آنكه راهنمايي از خدا خواهد ، از پي هواي نفس خويش رود ؟ زيرا
خدا مردم ستمكاره را هدايت نمي كند
102 ) سوره: قصص (28) - آيه: 59
وَ ما كانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُري حَتَّي يَبْعَثَ في أُمِّها رَسُولاً
يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا وَ ما كُنَّا مُهْلِكِي الْقُري إِلاَّ وَ
أَهْلُها ظالِمُونَ
پروردگار تو مردم قريه ها را هلاك نكرد تا آنگاه كه از خودشان پيامبري بر
آنها مبعوث داشت و او آيات ما را بر آنها بخواند و ما قريه ها رانابود نكرده
ايم مگر آنكه مردمش ستمكار بوده اند
103 ) سوره: عنكبوت (29) - آيه: 14
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلي قَوْمِهِ فَلَبِثَ فيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ
إِلاَّ خَمْسينَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ
ما نوح را بر مردمش به پيامبري فرستاديم او هزار سال و پنجاه سال كم در ميان
آنان بزيست و چون مردمي ستم پيشه بودند ، طوفانشان فرو گرفت
104 ) سوره: عنكبوت (29) - آيه: 31
وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهيمَ بِالْبُشْري قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا
أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمينَ
چون فرستادگان ما ابراهيم را مژده آوردند ، گفتند : ما مردم اين قريه ،
راهلاك خواهيم كرد ، كه مردمي ستمكاره هستند
105 ) سوره: عنكبوت (29) - آيه: 49
بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ في صُدُورِ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ ما
يَجْحَدُ بِآياتِنا إِلاَّ الظَّالِمُونَ
بلكه قرآن آياتي است روشن ، كه در سينه اهل دانش جاي دارد و آيات ما را جز
ستمكاران انكار نمي كنند
106 ) سوره: لقمان (31) - آيه: 11
هذا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُوني ما ذا خَلَقَ الَّذينَ مِنْ دُونِهِ بَلِ
الظَّالِمُونَ في ضَلالٍ مُبينٍ
اين آفرينش خداست پس به من بنمايانيد آنها كه غير او هستند چه آفريده اند
بلكه ظالمان در گمراهي آشكاري هستند
107 ) سوره: سبا (34) - آيه: 31
وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهذَا الْقُرْآنِ وَ لا بِالَّذي
بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَوْ تَري إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ
رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلي بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذينَ
اسْتُضْعِفُوا لِلَّذينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنينَ
و كافران گفتند : ما نه به اين قرآن ايمان مي آوريم و نه به كتابهاي پيش از
آن اگر ببيني ، آن روز كه ستمكاران را به پيشگاه پروردگارشان نگه دارند ، رو
به يكديگر كنند و سخن گويند زبون شدگان به قدرتمندان گويند :اگر شما نبوديد ،
ما ايمان آورده بوديم
108 ) سوره: فاطر (35) - آيه: 32
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ
ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ
بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبيرُ
سپس كتاب را به كساني از بندگانمان كه برگزيده بوديم به ميراث داديم بعضي بر
خود ستم كردند و بعضي راه ميانه را برگزيدند و بعضي به فرمان خدا در كارهاي
نيك پيشي گرفتند و اين است بخشايش بزرگ
109 ) سوره: فاطر (35) - آيه: 37
وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ فيها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَيْرَ
الَّذي كُنَّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فيهِ مَنْ
تَذَكَّرَ وَ جاءَكُمُ النَّذيرُ فَذُوقُوا فَما لِلظَّالِمينَ مِنْ نَصيرٍ
و از درون آتش فرياد زنند : اي پروردگار ما ، ما را بيرون آر تا كارهايي
شايسته كنيم ، غير از آنچه مي كرديم آيا آن قدر شما را عمر نداده بوديم كه
پند گيرندگان پند گيرند ؟ و شما را بيم دهنده بيم داد پس بچشيد ،كه گناهكاران
را ياوري نيست
110 ) سوره: فاطر (35) - آيه: 40
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ شُرَكاءَكُمُ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ
أَرُوني ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ
أَمْ آتَيْناهُمْ كِتاباً فَهُمْ عَلي بَيِّنَةٍ مِنْهُ بَلْ إِنْ يَعِدُ
الظَّالِمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً إِلاَّ غُرُوراً
بگو : آن شريكاني را كه به جاي خداي يكتا مي خوانديد ، ديديد ؟ به من ،
بنماييد كه از اين زمين چه چيز را آفريده اند ؟ يا در آفرينش آسمان چه
مشاركتي داشته اند ؟ آيا بر آنها كتابي فرستاده ايم كه آن را حجت خود سازند؟
نه ، ستمكاران به يكديگر جز فريب وعده اي نمي دهند
111 ) سوره: صافات (37) - آيه: 63
إِنَّا جَعَلْناها فِتْنَةً لِلظَّالِمينَ
ما آن درخت را براي ابتلاي ستمكاران پديد آورده ايم
112 ) سوره: صافات (37) - آيه: 113
وَ بارَكْنا عَلَيْهِ وَ عَلي إِسْحاقَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِما مُحْسِنٌ وَ
ظالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبينٌ
او و اسحاق را، بركت داديم و از فرزندانشان بعضي نيكوكار هستند و بعضي به
آشكارا بر خود ستمكار
113 ) سوره: زمر (39) - آيه: 24
أَ فَمَنْ يَتَّقي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ قيلَ
لِلظَّالِمينَ ذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ
آيا آن كس كه در روز قيامت با چهره خويش عذاب سخت قيامت را از خودباز مي دارد
همانند كسي است كه بهشتي است ؟ به ستمكاران گفته مي شود :به كيفر كارهايي كه
مي كرده ايد عذاب را بچشيد
114 ) سوره: غافر (40) - آيه: 18
وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَي الْحَناجِرِ
كاظِمينَ ما لِلظَّالِمينَ مِنْ حَميمٍ وَ لا شَفيعٍ يُطاعُ
از روز قيامت بترسانشان آنگاه كه دلها لبريز از وحشت ، نزديك حنجره ها رسد
ستمكاران را در آن روز نه خويشاوندي باشد و نه شفيعي كه سخنش را بشنوند
115 ) سوره: غافر (40) - آيه: 52
يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ
لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ
در روزي كه ستمكاران را پوزش خواستن سود ندهد و نصيب آنها لعنت است و آن سراي
بد
116 ) سوره: شوري (42) - آيه: 8
وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُدْخِلُ مَنْ
يَشاءُ في رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ
اگر خدا مي خواست همه را يك امت كرده بودولي او هر كه را كه بخواهدبه رحمت
خويش در آورد ، و ستمكاران را هيچ دوست و ياوري نيست
117 ) سوره: شوري (42) - آيه: 21
أَمْ لَهُمْ شُرَكاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ ما لَمْ يَأْذَنْ بِهِ
اللَّهُ وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ
الظَّالِمينَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ
آيا مشركان را بتاني است كه آييني برايشان آورده اند كه خدا رخصت آن را،
نداده است ؟ و اگر قصد تاخير عذابشان نبود ، كارشان به پايان آمده بودو
ستمكاران را عذابي است دردآور
118 ) سوره: شوري (42) - آيه: 22
تَرَي الظَّالِمينَ مُشْفِقينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ وَ
الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ في رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ
ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبيرُ
ستمكاران را بيني كه از حاصل اعمالشان بيمناكند و البته به كيفر خود خواهند
رسيد ولي آنها كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند ، درباغهاي
بهشتند هر چه بخواهند نزد پروردگارشان هست و اين فضل و بخشايش بزرگي است
119 ) سوره: شوري (42) - آيه: 40
وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ
عَلَي اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ
جزاي هر بدي بديي است همانند آن پس كسي كه عفو كند و آشتي ورزد مزدش با خداست
، زيرا او ستمكاران را دوست ندارد
120 ) سوره: شوري (42) - آيه: 44
وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَي
الظَّالِمينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلي مَرَدٍّ مِنْ
سَبيلٍ
هر كس را كه خدا گمراه كند از آن پس هيچ دوستي نخواهد داشت و ظالمان را مي
بيني كه چون عذاب را بنگرند ، مي گويند : آيا ما را راه بازگشتي هست ؟
121 ) سوره: شوري (42) - آيه: 45
وَ تَراهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْها خاشِعينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ
طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قالَ الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرينَ الَّذينَ
خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْليهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا إِنَّ
الظَّالِمينَ في عَذابٍ مُقيمٍ
آنها را مي بيني كه به جهنم مي برند ترسان و ذليل از گوشه چشم نگاهي ، دزديده
مي كنند كساني كه ايمان آورده بودند مي گويند : اينان خود و كسانشان را در
روز قيامت بر باد دادند آگاه باش كه ستمكاران در عذاب دايم خواهند بود
122 ) سوره: زخرف (43) - آيه: 76
وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ كانُوا هُمُ الظَّالِمينَ
ما به آنها ستمي نكرده ايم ، آنها خود به خويشتن ستم كرده اند
123 ) سوره: جاثيه (45) - آيه: 19
إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ إِنَّ الظَّالِمينَ
بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقينَ
اينان تو را هيچ از خدا بي نياز نمي كنند و ظالمان دوستداران يكديگرند،و خدا
دوستدار پرهيزگاران است
124 ) سوره: احقاف (46) - آيه: 10
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ كَفَرْتُمْ بِهِ وَ
شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَني إِسْرائيلَ عَلي مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ
اسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
بگو : چه مي كنيد اگر قرآن از جانب خدا باشد و شما بدان ايمان نياوريد؟ يكي
از بني اسرائيل بدان شهادت داد و ايمان آورد ولي شما گردنكشي مي كنيد خدا
مردم ستمكار را هدايت نمي كند
125 ) سوره: حجرات (49) - آيه: 11
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسي أَنْ
يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسي أَنْ يَكُنَّ
خَيْراً مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لا تَنابَزُوا
بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإيمانِ وَ مَنْ لَمْ
يَتُبْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، مباد كه گروهي از مردان گروه ديگر را مسخره
كند ، شايد آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند و مباد كه گروهي از زنان گروه
ديگر را مسخره كند ، شايد آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند و از هم عيبجويي
مكنيد و يكديگر را به القاب زشت مخوانيد بد است عنوان فسق پس از ايمان آوردن
و كساني كه توبه نمي كنند خود ستمكارانند
126 ) سوره: حشر (59) - آيه: 17
فَكانَ عاقِبَتَهُما أَنَّهُما فِي النَّارِ خالِدَيْنِ فيها وَ ذلِكَ جَزاءُ
الظَّالِمينَ
سرانجامشان آن شد كه هر دو به آتش افتند و جاودانه در آن باشند اين ، است
كيفر ستمكاران
127 ) سوره: ممتحنه (60) - آيه: 9
إِنَّما يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذينَ قاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ
أَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ وَ ظاهَرُوا عَلي إِخْراجِكُمْ أَنْ
تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
جز اين نيست كه خدا از دوستي ورزيدن با كساني كه با شما در دين جنگيده اند و
از سرزمين خود بيرونتان رانده اند يا در بيرون راندنتان همدستي كرده اند شما
را باز دارد و هر كه با آنها دوستي ورزد از ستمكاران خواهد بود
128 ) سوره: صف (61) - آيه: 7
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعي
إِلَي الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
كيست ستمكارتر از آن كس كه به خدا دروغ مي بندد ، در حالي كه او را به اسلام
دعوت مي كنند ؟ و خدا ستمكاران را هدايت نمي كند
129 ) سوره: جمعه (62) - آيه: 5
مَثَلُ الَّذينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ
الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذينَ كَذَّبُوا
بِآياتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ
مثل كساني كه تورات بر آنها تحميل گشته و بدان عمل نمي كنند مثل آن خراست كه
كتابهايي را حمل مي كند بد داستاني است داستان مردمي كه آيات خدا را دروغ مي
شمرده اند و خدا ستمكاران را هدايت نمي كند
130 ) سوره: جمعه (62) - آيه: 7
وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ
بِالظَّالِمينَ
و آنان به سبب اعمالي كه پيش از اين مرتكب شده اند ، هرگز تمناي مرگ نخواهند
كرد و خدا به ستمكاران داناست
131 ) سوره: تحريم (66) - آيه: 11
وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ
قالَتْ رَبِّ ابْنِ لي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّني مِنْ
فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ
و خدا براي كساني كه ايمان آورده اند ، زن فرعون را مثل مي زند آنگاه ، كه
گفت : اي پروردگار من ، براي من در بهشت نزد خود خانه اي بنا كن و مرا از
فرعون و عملش نجات ده و مرا از مردم ستمكاره برهان
132 ) سوره: قلم (68) - آيه: 29
قالُوا سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا ظالِمينَ
گفتند : منزه است پروردگار ما ، ما ستمكار بوديم
133 ) سوره: نوح (71) - آيه: 24
وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمينَ إِلاَّ ضَلالاً
بسياري را گمراه كردند و تو جز بر گمراهي ستمكاران ميفزاي
134 ) سوره: نوح (71) - آيه: 28
رَبِّ اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ
لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمينَ إِلاَّ تَباراً
اي پروردگار من ، مرا و پدر و مادرم را و هر كه را با ايمان به خانه من وارد
شود و نيز مردان مؤمن و زنان مؤمن را بيامرز و ستمكاران را جز به هلاكتشان
ميفزاي
135 ) سوره: انسان (76) - آيه: 31
يُدْخِلُ مَنْ يَشاءُ في رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً
أَليماً
هر كس را كه بخواهد مشمول رحمت خود سازد ، و براي ستمكاران عذابي ، دردآور
آماده كرده است
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر