هم خوانی تورات و انجیل و قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ (1)
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سلام بر همه ی شما عزیزان
این متن برای تبلیغ اسلام ابراهیمی و به جهت پاسخ به ویدئو تکستی ایجاد شده که در آدرس زیر مشاهده می شود و در آن دوستان مسیحی معمائی را مطرح کرده اند و خواستند با استفاده از قرآن ثابت کنند که دین مسیح و کتاب انجیل از طرف خداوند است و اسلام و قرآن خیر!!!
https://t.me/joinchat/AAAAAEPVXQAr7Rx60hViRA
البته جواب هم در همان آدرس به صورت متن و فایل قرار داده شده است.
کلام خداوند یعنی مجموعه قوانینی که با اراده الله تبارک و تعالی جاری شده و هستی شکل گرفته است و به هیچ وجه از ازل تا ابد تغییر پذیرنبوده و نیستند.
لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِکَلِمَاتِ اللَّهِ ذٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64)
در زندگی دنیا و در آخرت، شاد (و مسرور) ند؛ وعدههای الهی تخلّف ناپذیر است! این است آن رستگاری بزرگ!
﴿يونس، 64﴾
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لاَ تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذٰلِکَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ (30)
پس روی خود را متوجّه آیین خالص پروردگار کن! این فطرتی است که خداوند، انسانها را بر آن آفریده؛ دگرگونی در آفرینش الهی نیست؛ این است آیین استوار؛ ولی اکثر مردم نمیدانند!
﴿الروم، 30﴾
سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (62)
این سنّت خداوند در اقوام پیشین است، و برای سنّت الهی هیچ گونه تغییر نخواهی یافت!
﴿الأحزاب، 62﴾
سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (23)
این سنّت الهی است که در گذشته نیز بوده است؛ و هرگز برای سنّت الهی تغییر و تبدیلی نخواهی یافت!
﴿الفتح، 23﴾
دستورات کتب آسمانی برای تمام رسولان الهی تماما عین هم بوده و به هیچ وجه ارتقاء نیافته است.
مَا يُقَالُ لَکَ إِلاَّ مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِکَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (43)
به تو جز آنچه به پيامبران پيش از تو گفته شده است گفته نمىشود . به راستى كه پروردگار تو داراى آمرزش و دارنده كيفرى پردرد است .
﴿فصلت، 43﴾
وَ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ آتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَ نُورٌ وَ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ هُدًى وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (46)
و عيسى پسر مريم را به دنبال آنان [ پيامبران ديگر ] درآورديم ، در حالى كه تورات را كه پيش از او بود تصديق داشت ، و به او انجيل را عطا كرديم كه در آن ، هدايت و نورى است و تصديقكننده توراتِ قبل از آن است ، و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است .
﴿المائدة، 46﴾
إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْکُرْ نِعْمَتِي عَلَيْکَ وَ عَلَى وَالِدَتِکَ إِذْ أَيَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَکُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَ إِذْ کَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْکَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هٰذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ (110)
[ ياد كن ] هنگامى را كه خدا فرمود : « اى عيسى پسر مريم ، نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور ، آن گاه كه تو را به روح القدس تأييد كردم كه در گهواره [ به اعجاز ] و در ميانسالى [ به وحى ] با مردم سخن گفتى ; و آن گاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم ; و آن گاه كه به اذن من ، از گِل ، [ چيزى ] به شكل پرنده مىساختى ، پس در آن مىدميدى ، و به اذن من پرندهاى مىشد ، و كور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مىدادى ; و آن گاه كه مردگان را به اذن من [ زنده از قبر ] بيرون مىآوردى ; و آن گاه كه [ آسيب ] بنى اسرائيل را هنگامى كه براى آنان حجّتهاى آشكار آورده بودى از تو باز داشتم . پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند : اين [ ها چيزى ] جز افسونى آشكار نيست .
﴿المائدة، 110﴾
وَ إِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْکُمْ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ (6)
و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت : « اى فرزندان اسرائيل ، من فرستاده خدا به سوى شما هستم . تورات را كه پيش از من بوده تصديق مىكنم و به فرستادهاى كه پس از من مىآيد و نام او « احمد » است بشارتگرم . » پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد ، گفتند : « اين سحرى آشكار است . »
﴿الصف، 6﴾
قُلْ يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ کَثِيراً مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْيَاناً وَ کُفْراً فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَ (68)
بگو : « اى اهل كتاب ، تا [ هنگامى كه ] به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكردهايد بر هيچ [ آيين بر حقّى ] نيستيد . » و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود . پس بر گروه كافران اندوه مخور .
﴿المائدة، 68﴾
نَزَّلَ عَلَيْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ (3)
اين كتاب را در حالى كه مؤيّد آنچه [ از كتابهاى آسمانى ] پيش از خود مىباشد ، به حق [ و به تدريج ] بر تو نازل كرد ، و تورات و انجيل را . . .
﴿آلعمران، 3﴾
از آیات فوق متوجه می شویم که در زمان نزول قرآن تورات و انجیلی در دست رهبران یهود و نصاری بوده است که با قرآن نازل شده تفاوتی نداشته است.
و نیز در قرآن نوشته شده است که شرح و تفصیل "هر چیزی " در تورات نوشته شده بود.
ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْکِتَابَ تَمَاماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (154)
آن گاه به موسى كتاب داديم ، براى اينكه [ نعمت را ] بر كسى كه نيكى كرده است تمام كنيم ، و براى اينكه هر چيزى را بيان نماييم ، و هدايت و رحمتى باشد ، اميد كه به لقاى پروردگارشان ايمان بياورند .
﴿الأنعام، 154﴾
وَ کَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيکُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
و در الواح [ تورات ] براى او در هر موردى پندى ، و براى هر چيزى تفصيلى نگاشتيم ، پس [ فرموديم : ] « آن را به جد و جهد بگير و قوم خود را وادار كن كه بهترين آن را فرا گيرند ، به زودى سراى نافرمانان را به شما مىنمايانم . »
﴿الأعراف، 145﴾
و همین عبارت شرح و تفصیل " هر چیزی "را در مورد قرآن هم آورده است!
أَ فَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَکَماً وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْکُمُ الْکِتَابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114)
پس ، آيا داورى جز خدا جويم ؟ با اينكه اوست كه اين كتاب را به تفصيل به سوى شما نازل كرده است . و كسانى كه كتاب [ آسمانى ] بديشان دادهايم مىدانند كه آن از جانب پروردگارت به حق فرو فرستاده شده است . پس تو از ترديدكنندگان مباش .
﴿الأنعام، 114﴾
وَ مَا کَانَ هٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لٰکِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْکِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37)
و چنان نيست كه اين قرآن از جانب غير خدا [ و ] به دروغ ساخته شده باشد . بلكه تصديق [ كننده ] آنچه پيش از آن است مىباشد ، و توضيحى از آن كتاب است ، كه در آن ترديدى نيست ، [ و ] از پروردگار جهانيان است .
﴿يونس، 37﴾
لَقَدْ کَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِيثاً يُفْتَرَى وَ لٰکِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ کُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (111)
به راستى در سرگذشت آنان ، براى خردمندان عبرتى است . سخنى نيست كه به دروغ ساخته شده باشد ، بلكه تصديق آنچه [ از كتابهايى ] است كه پيش از آن بوده و روشنگر هر چيز است و براى مردمى كه ايمان مىآورند رهنمود و رحمتى است .
﴿يوسف، 111﴾
وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي کُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنَا بِکَ شَهِيداً عَلَى هٰؤُلاَءِ وَ نَزَّلْنَا عَلَيْکَ الْکِتَابَ تِبْيَاناً لِکُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (89)
و [ به ياد آور ] روزى را كه در هر امتى گواهى از خودشان برايشان برانگيزيم ، و تو را [ هم ] بر اين [ امت ] گواه آوريم ، و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است ، بر تو نازل كرديم .
﴿النحل، 89﴾
پس اختلاف فعلی به چه دلیل است؟!
اولا : خدا نفرموده است که من قرآن را حفظ می کنم ؛ اگر فرموده بود پس باید توضیح دهد که چرا کتب آسمانی پیشین را حفظ نکرده است؟ آیا بین پیامبرانش و یا کتاب هایشان تبعیض قائل شده است؟ سبحان الله عما یصفون ... بلکه فرموده ما :
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)
بىترديد ، ما اين قرآن را به تدريج نازل كردهايم ، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود .
﴿الحجر، 9﴾
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلاً (23)
در حقيقت ، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم .
﴿الإنسان، 23﴾
ما یعنی مجموعه ی خداوند و ملائکه و انسان و قوانین و ...
و بی شک چون کتب آسمانی برای انسان نازل شده است ، این "ما "شامل خود انسان هم می شود.
انسان مختار خلق شده است و خداوند به او زور نمی گوید و تا خودش نخواهد چیزی را بپذیرد کسی حق زور گوئی به او را ندارد حتی رسولان :
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ (21)
پس تذكّر ده كه تو تنها تذكّردهندهاى .
﴿الغاشية، 21﴾
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45)
ما به آنچه مىگويند داناتريم ، و تو به زور وادارنده آنان نيستى ; پس به [ وسيله ] قرآن هر كه را از تهديد [ من ] مىترسد پند ده .
﴿ق، 45﴾
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکِيلٍ (6)
و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند ، خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى .
﴿الشورى، 6﴾
وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَکُوا وَ مَا جَعَلْنَاکَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکِيلٍ (107)
و اگر خدا مىخواست آنان شرك نمىآوردند ، و ما تو را بر ايشان نگهبان نكردهايم ، و تو وكيل آنان نيستى .
﴿الأنعام، 107﴾
پس خود انسان هم باید در حفظ کتاب نقش داشته باشد.
اولین کتاب های آسمانی در زمانی نازل شدند که کل بشریت دوران طفولیت خود را می گذرانید و مانند کودکان از محافظت میراث با ارزشش عاجز بوده است. و حتی در زمان حضرت موسی چنین اتفاقی بدست خود موسی رقم زده شد.
وَ کَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيکُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
و در الواح [ تورات ] براى او در هر موردى پندى ، و براى هر چيزى تفصيلى نگاشتيم ، پس [ فرموديم : ] « آن را به جد و جهد بگير و قوم خود را وادار كن كه بهترين آن را فرا گيرند ، به زودى سراى نافرمانان را به شما مىنمايانم . »
﴿الأعراف، 145﴾
وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفاً قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّکُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ کَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَ لاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (150)
و چون موسى ، خشمناك و اندوهگين به سوى قوم خود بازگشت ، گفت : « پس از من چه بد جانشينى براى من بوديد ! آيا بر فرمان پروردگارتان پيشى گرفتيد ؟ و الواح را افكند و [ موى ] سر برادرش را گرفت و او را به طرف خود كشيد . [ هارون ] گفت : « اى فرزند مادرم ، اين قوم ، مرا ناتوان يافتند و چيزى نمانده بود كه مرا بكشند ; پس مرا دشمنشاد مكن و مرا در شمار گروه ستمكاران قرار مده . »
﴿الأعراف، 150﴾
وَ لَمَّا سَکَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْوَاحَ وَ فِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ (154)
و چون خشم موسى فرو نشست ، الواح را برگرفت ; و در رونويس آن ، براى كسانى كه از پروردگارشان بيمناك بودند ، هدايت و رحمتى بود .
﴿الأعراف، 154﴾
قرآن حدود 14 قرن پیش و انجیل 20 قرن و تورات حدود 30 قرن پیش نازل شده اند؛
با نگاهی به تاریخ سوالی مطرح میشود:
در زمان حمله مغول ها هزاران نسخه کتاب که از هر کدام فقط یک نسخه دستنویس وجود داشت از بین رفت ، اگر فرض کنیم که مغول ها الان و در قرن 21 آن حملات را آغاز می کردند آیا قادر به معدوم کردن و محو کردن کامل یک کتاب ساده که بصورت نسخه دیجیتالی منتشر شده است ،بودند؟
مسلمانان ادعا می کنند که قرآن موجود بدون کوچکترین تغییری دقیقا همانی است که از زبان محمد مردم شنیده اند و حافظان در ذهن خود حفظ کرده اند و تا زمان خلیفه سوم هیچ کتاب مجموعی به نام قرآن نبوده و در زمان خلیفه سوم به خاطر کشته شدن تعداد زیادی از حافظان قرآن خلیفه وقت تصمیم به جمع آوری قرآن و تثبیت و انتشار آن به همین وضعیتی که اکنون می بینیم گرفت و آن هم زیر نظر یک تیم کارشناسی بسیار مجرب که اسناد و اطلاعات آن موجود است. آیاد هیچ یهودی و یا مسیحی چنین ادعایی برای تورات و انجیل دارد ؟ وجود نسخ مختلف از تورات و انجیل گویای این حقیقت است که نه ، چنین ادعایی وجود ندارد.
ثانیا قرآن جایی نگفته که تورات و انجیلی که در زمان نزول قرآن موجود بوده ، تحریف شده اند ! و شاید به همین علت به آنها استناد کرده است ؛ بلکه از متن قرآن چنین استنباط می شود که نسخ بسیار محدودی از آن تورات و انجیل در دست رهبرانشان وجود داشته و آنها از روی تعصب و یا ... سعی در کتمان و تحریف حقایق موجود در تورات و انجیل می نمودند تا مبادا پیروانشان و به استناد کتابشان به استجابت دعوت محمد اقدام کنند:
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْرِفُونَهُ کَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (146)
كسانى كه به ايشان كتاب [ آسمانى ] دادهايم ، همان گونه كه پسران خود را مىشناسند ، او [ محمد ] را مىشناسند ; و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مىدارند ، و خودشان [ هم ] مىدانند .
﴿البقرة، 146﴾
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْرِفُونَهُ کَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (20)
كسانى كه كتاب [ آسمانى ] به آنان دادهايم ، همان گونه كه پسران خود را مىشناسد ، او [ پيامبر ] را مىشناسد . كسانى كه به خود زيان زدهاند ، ايمان نمىآورند .
﴿الأنعام، 20﴾
أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ کَلاَمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (75)
آيا طمع داريد كه [ اينان ] به شما ايمان بياورند ؟ با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مىشنيدند ، سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مىكردند ، و خودشان هم مىدانستند .
﴿البقرة، 75﴾
مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنَا وَ عَصَيْنَا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ رَاعِنَا لَيّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِي الدِّينِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنَا لَکَانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَ لٰکِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً (46)
برخى از آنان كه يهودىاند ، كلمات را از جاهاى خود برمىگردانند ، و با پيچانيدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دين [ اسلام ، با درآميختن عبرى به عربى ] مىگويند : « شنيديم و نافرمانى كرديم ; و بشنو [ كه كاش ] ناشنوا گردى . » و [ نيز از روى استهزا مىگويند : ] « راعنا » [ كه در عربى يعنى : به ما التفات كن ، ولى در عبرى يعنى : خبيث ما ، ] و اگر آنان مىگفتند : « شنيديم و فرمان برديم ، و بشنو و به ما بنگر » ، قطعاً براى آنان بهتر و درستتر بود ، ولى خدا آنان را به علّت كفرشان لعنت كرد ، در نتيجه جز [ گروهى ] اندك ايمان نمىآورند .
﴿النساء، 46﴾
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ نَسُوا حَظّاً مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (13)
پس به [ سزاى ] پيمان شكستنشان لعنتشان كرديم و دلهايشان را سخت گردانيديم . [ به طورى كه ] كلمات را از مواضع خود تحريف مىكنند ، و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند . و تو همواره بر خيانتى از آنان آگاه مىشوى ، مگر [ شمارى ] اندك از ايشان [ كه خيانتكار نيستند ] . پس ، از آنان درگذر و چشم پوشى كن كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد .
﴿المائدة، 13﴾
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنْکَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْکُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوکَ يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هٰذَا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَ مَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِکَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً أُولٰئِکَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (41)
اى پيامبر ، كسانى كه در كفر شتاب مىورزند ، تو را غمگين نسازند ; [ چه ] از آنان كه با زبان خود گفتند : « ايمان آورديم » ، و حال آنكه دلهايشان ايمان نياورده بود ، و [ چه ] از يهوديان : [ آنان ] كه [ به سخنان تو ] گوش مىسپارند [ تا بهانهاى ] براى تكذيب [ تو بيابند ] ، و براى گروهى ديگر كه [ خود ] نزد تو نيامدهاند ، خبرچينى [ جاسوسى ] مىكنند ، كلمات را از جاهاى خود دگرگون مىكنند [ و ] مىگويند : « اگر اين [ حكم ] به شما داده شد ، آن را بپذيريد ، و اگر آن به شما داده نشد ، پس دورى كنيد . » و هر كه را خدا بخواهد به فتنه درافكند ، هرگز در برابر خدا براى او از دست تو چيزى بر نمىآيد . اينانند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك گرداند . در دنيا براى آنان رسوايى ، و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود .
﴿المائدة، 41﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولٰئِکَ مَا يَأْکُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَکِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (174)
كسانى كه آنچه را خداوند از كتاب نازل كرده ، پنهان مىدارند و بدان بهاى ناچيزى به دست مىآورند ، آنان جز آتش در شكمهاى خويش فرو نبرند . و خدا روز قيامت با ايشان سخن نخواهد گفت ، و پاكشان نخواهد كرد ، و عذابى دردناك خواهند داشت .
﴿البقرة، 174﴾
ثالثا : در کجای قرآن گفته شده که از تورات و انجیل پیروی نکنید و یا آن ها را رد کنید ؟! بلکه تاکید شده که مومن و مسلمان کسی است که به همه ی کتب آسمانی و به همه ی رسولان ایمان آورد و فرق بین هیچ کدام از رسولان الهی قائل نباشد و ایجاد تفرقه ننماید. :
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136)
بگوييد : « ما به خدا ، و به آنچه بر ما نازل شده ، و به آنچه بر ابراهيم و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده ، و به آنچه به موسى و عيسى داده شده ، و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده ، ايمان آوردهايم ; ميان هيچ يك از ايشان فرق نمىگذاريم ; و در برابر او تسليم هستيم . »
﴿البقرة، 136﴾
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلاَئِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قَالُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَيْکَ الْمَصِيرُ (285)
پيامبر [ خدا ] بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است ، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و فرستادگانش ايمان آوردهاند [ و گفتند : ] « ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمىگذاريم » و گفتند : « شنيديم و گردن نهاديم ، پروردگارا ، آمرزش تو را [ خواستاريم ] و فرجام به سوى تو است . »
﴿البقرة، 285﴾
قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَ مَا أُنْزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (84)
بگو : « به خدا و آنچه بر ما نازل شده ، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده ، و آنچه به موسى و عيسى و انبياى [ ديگر ] از جانب پروردگارشان داده شده ، گرويديم ; [ و ] ميان هيچ يك از آنان فرق نمىگذاريم و ما او را فرمانبرداريم .
﴿آلعمران، 84﴾
در پایان از زبان قرآن بیان می شود که از طرف خداوند رحمن و رحیم فقط یک دین پذیرفته شده است که آنهم بنیانگذارش ابراهیم خلیل الله بوده است به نام " اسلام " و همه ی رسولان موظف به تبعیت از آیین ابراهیمی اسلام یعنی تسلیم شدن در برابر حق شده اند .
پس مسلمان بودن یعنی پیروی از آئین ابراهیم که مسلمانی حنیف بود و از مشرکان نبود ، و نه هیچ کس دیگر .
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلاَمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَکْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19)
در حقيقت ، دين نزد خدا همان اسلام است . و كسانى كه كتابِ [ آسمانى ] به آنان داده شده ، با يكديگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان [ حاصل ] آمد ، آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت . و هر كس به آيات خدا كفر ورزد ، پس [ بداند ] كه خدا زود شمار است .
﴿آلعمران، 19﴾
وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (85)
و هر كه جز اسلام ، دينى [ ديگر ] جويد ، هرگز از وى پذيرفته نشود ، و وى در آخرت از زيانكاران است .
﴿آلعمران، 85﴾
فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاَمِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً کَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ کَذٰلِکَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (125)
پس كسى را كه خدا بخواهد هدايت نمايد ، دلش را به پذيرش اسلام مىگشايد ; و هر كه را بخواهد گمراه كند ، دلش را سخت تنگ مىگرداند ; چنان كه گويى به زحمت در آسمان بالا مىرود . اين گونه ، خدا پليدى را بر كسانى كه ايمان نمىآورند قرار مىدهد .
﴿الأنعام، 125﴾
أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاَمِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ أُولٰئِکَ فِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ (22)
پس آيا كسى كه خدا سينهاش را براى [ پذيرش ] اسلام گشاده ، و [ در نتيجه ] برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مىباشد [ همانند فرد تاريكدل است ] ؟ پس واى بر آنان كه از سختدلى ياد خدا نمىكنند ; اينانند كه در گمراهى آشكارند .
﴿الزمر، 22﴾
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُوَ يُدْعَى إِلَى الْإِسْلاَمِ وَ اللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (7)
و چه كسى ستمگرتر از آن كس است كه با وجود آنكه به سوى اسلام فراخوانده مى شود ، بر خدا دروغ مىبندد ؟ و خدا مردم ستمگر را راه نمىنمايد .
﴿الصف، 7﴾
وَ جَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَيْکُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيکُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَ فِي هٰذَا لِيَکُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاَکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ (78)
و در راه خدا چنان كه حق جهاد [ در راه ] اوست جهاد كنيد ، اوست كه شما را [ براى خود ] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است . آيين پدرتان ابراهيم [ نيز چنين بوده است ] او بود كه قبلاً شما را مسلمان ناميد ، و در اين [ قرآن نيز همين مطلب آمده است ] تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد . پس نماز را برپا داريد و زكات بدهيد و به پناه خدا رويد . او مولاى شماست ; چه نيكو مولايى و چه نيكو ياورى .
﴿الحج، 78﴾
ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِينَ (123)
سپس به تو وحى كرديم كه : « از آيين ابراهيم حقگراى پيروى كن ، [ چرا كه ] او از مشركان نبود . »
﴿النحل، 123﴾
قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِينَ (95)
بگو : « خدا راست گفت . پس ، از آيين ابراهيم كه حقگرا بود و از مشركان نبود ، پيروى كنيد . »
﴿آلعمران، 95﴾
قَالَ يَا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً وَ مَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَکُمْ إِلَى مَا أَنْهَاکُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الْإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ مَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ (88)
گفت : « اى قوم من ، بينديشيد ، اگر از جانب پروردگارم دليل روشنى داشته باشم ، و او از سوى خود روزىِ نيكويى به من داده باشد [ آيا باز هم از پرستش او دست بردارم ؟ ] من نمىخواهم در آنچه شما را از آن باز مىدارم با شما مخالفت كنم [ و خود مرتكب آن شوم ] . من قصدى جز اصلاح [ جامعه ] تا آنجا كه بتوانم ، ندارم ، و توفيق من جز به [ يارى ] خدا نيست . بر او توكّل كردهام و به سوى او بازمىگردم . »﴿هود، 88﴾
حقیر و کوچک همه ی شما هم روستائیانم در دهکده جهانی قرن 21 **حجت الله کثیری **
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ (1)
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
سلام بر همه ی شما عزیزان
این متن برای تبلیغ اسلام ابراهیمی و به جهت پاسخ به ویدئو تکستی ایجاد شده که در آدرس زیر مشاهده می شود و در آن دوستان مسیحی معمائی را مطرح کرده اند و خواستند با استفاده از قرآن ثابت کنند که دین مسیح و کتاب انجیل از طرف خداوند است و اسلام و قرآن خیر!!!
https://t.me/joinchat/AAAAAEPVXQAr7Rx60hViRA
البته جواب هم در همان آدرس به صورت متن و فایل قرار داده شده است.
کلام خداوند یعنی مجموعه قوانینی که با اراده الله تبارک و تعالی جاری شده و هستی شکل گرفته است و به هیچ وجه از ازل تا ابد تغییر پذیرنبوده و نیستند.
لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِکَلِمَاتِ اللَّهِ ذٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64)
در زندگی دنیا و در آخرت، شاد (و مسرور) ند؛ وعدههای الهی تخلّف ناپذیر است! این است آن رستگاری بزرگ!
﴿يونس، 64﴾
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لاَ تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذٰلِکَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ (30)
پس روی خود را متوجّه آیین خالص پروردگار کن! این فطرتی است که خداوند، انسانها را بر آن آفریده؛ دگرگونی در آفرینش الهی نیست؛ این است آیین استوار؛ ولی اکثر مردم نمیدانند!
﴿الروم، 30﴾
سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (62)
این سنّت خداوند در اقوام پیشین است، و برای سنّت الهی هیچ گونه تغییر نخواهی یافت!
﴿الأحزاب، 62﴾
سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (23)
این سنّت الهی است که در گذشته نیز بوده است؛ و هرگز برای سنّت الهی تغییر و تبدیلی نخواهی یافت!
﴿الفتح، 23﴾
دستورات کتب آسمانی برای تمام رسولان الهی تماما عین هم بوده و به هیچ وجه ارتقاء نیافته است.
مَا يُقَالُ لَکَ إِلاَّ مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِکَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (43)
به تو جز آنچه به پيامبران پيش از تو گفته شده است گفته نمىشود . به راستى كه پروردگار تو داراى آمرزش و دارنده كيفرى پردرد است .
﴿فصلت، 43﴾
وَ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ آتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَ نُورٌ وَ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ هُدًى وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ (46)
و عيسى پسر مريم را به دنبال آنان [ پيامبران ديگر ] درآورديم ، در حالى كه تورات را كه پيش از او بود تصديق داشت ، و به او انجيل را عطا كرديم كه در آن ، هدايت و نورى است و تصديقكننده توراتِ قبل از آن است ، و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است .
﴿المائدة، 46﴾
إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْکُرْ نِعْمَتِي عَلَيْکَ وَ عَلَى وَالِدَتِکَ إِذْ أَيَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَکُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَ إِذْ کَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْکَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هٰذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ (110)
[ ياد كن ] هنگامى را كه خدا فرمود : « اى عيسى پسر مريم ، نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور ، آن گاه كه تو را به روح القدس تأييد كردم كه در گهواره [ به اعجاز ] و در ميانسالى [ به وحى ] با مردم سخن گفتى ; و آن گاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم ; و آن گاه كه به اذن من ، از گِل ، [ چيزى ] به شكل پرنده مىساختى ، پس در آن مىدميدى ، و به اذن من پرندهاى مىشد ، و كور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مىدادى ; و آن گاه كه مردگان را به اذن من [ زنده از قبر ] بيرون مىآوردى ; و آن گاه كه [ آسيب ] بنى اسرائيل را هنگامى كه براى آنان حجّتهاى آشكار آورده بودى از تو باز داشتم . پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند : اين [ ها چيزى ] جز افسونى آشكار نيست .
﴿المائدة، 110﴾
وَ إِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْکُمْ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ (6)
و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت : « اى فرزندان اسرائيل ، من فرستاده خدا به سوى شما هستم . تورات را كه پيش از من بوده تصديق مىكنم و به فرستادهاى كه پس از من مىآيد و نام او « احمد » است بشارتگرم . » پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد ، گفتند : « اين سحرى آشكار است . »
﴿الصف، 6﴾
قُلْ يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ کَثِيراً مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْيَاناً وَ کُفْراً فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَ (68)
بگو : « اى اهل كتاب ، تا [ هنگامى كه ] به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكردهايد بر هيچ [ آيين بر حقّى ] نيستيد . » و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود . پس بر گروه كافران اندوه مخور .
﴿المائدة، 68﴾
نَزَّلَ عَلَيْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ (3)
اين كتاب را در حالى كه مؤيّد آنچه [ از كتابهاى آسمانى ] پيش از خود مىباشد ، به حق [ و به تدريج ] بر تو نازل كرد ، و تورات و انجيل را . . .
﴿آلعمران، 3﴾
از آیات فوق متوجه می شویم که در زمان نزول قرآن تورات و انجیلی در دست رهبران یهود و نصاری بوده است که با قرآن نازل شده تفاوتی نداشته است.
و نیز در قرآن نوشته شده است که شرح و تفصیل "هر چیزی " در تورات نوشته شده بود.
ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْکِتَابَ تَمَاماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (154)
آن گاه به موسى كتاب داديم ، براى اينكه [ نعمت را ] بر كسى كه نيكى كرده است تمام كنيم ، و براى اينكه هر چيزى را بيان نماييم ، و هدايت و رحمتى باشد ، اميد كه به لقاى پروردگارشان ايمان بياورند .
﴿الأنعام، 154﴾
وَ کَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيکُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
و در الواح [ تورات ] براى او در هر موردى پندى ، و براى هر چيزى تفصيلى نگاشتيم ، پس [ فرموديم : ] « آن را به جد و جهد بگير و قوم خود را وادار كن كه بهترين آن را فرا گيرند ، به زودى سراى نافرمانان را به شما مىنمايانم . »
﴿الأعراف، 145﴾
و همین عبارت شرح و تفصیل " هر چیزی "را در مورد قرآن هم آورده است!
أَ فَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَکَماً وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْکُمُ الْکِتَابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (114)
پس ، آيا داورى جز خدا جويم ؟ با اينكه اوست كه اين كتاب را به تفصيل به سوى شما نازل كرده است . و كسانى كه كتاب [ آسمانى ] بديشان دادهايم مىدانند كه آن از جانب پروردگارت به حق فرو فرستاده شده است . پس تو از ترديدكنندگان مباش .
﴿الأنعام، 114﴾
وَ مَا کَانَ هٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لٰکِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْکِتَابِ لاَ رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37)
و چنان نيست كه اين قرآن از جانب غير خدا [ و ] به دروغ ساخته شده باشد . بلكه تصديق [ كننده ] آنچه پيش از آن است مىباشد ، و توضيحى از آن كتاب است ، كه در آن ترديدى نيست ، [ و ] از پروردگار جهانيان است .
﴿يونس، 37﴾
لَقَدْ کَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِيثاً يُفْتَرَى وَ لٰکِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ کُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (111)
به راستى در سرگذشت آنان ، براى خردمندان عبرتى است . سخنى نيست كه به دروغ ساخته شده باشد ، بلكه تصديق آنچه [ از كتابهايى ] است كه پيش از آن بوده و روشنگر هر چيز است و براى مردمى كه ايمان مىآورند رهنمود و رحمتى است .
﴿يوسف، 111﴾
وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي کُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنَا بِکَ شَهِيداً عَلَى هٰؤُلاَءِ وَ نَزَّلْنَا عَلَيْکَ الْکِتَابَ تِبْيَاناً لِکُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (89)
و [ به ياد آور ] روزى را كه در هر امتى گواهى از خودشان برايشان برانگيزيم ، و تو را [ هم ] بر اين [ امت ] گواه آوريم ، و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است ، بر تو نازل كرديم .
﴿النحل، 89﴾
پس اختلاف فعلی به چه دلیل است؟!
اولا : خدا نفرموده است که من قرآن را حفظ می کنم ؛ اگر فرموده بود پس باید توضیح دهد که چرا کتب آسمانی پیشین را حفظ نکرده است؟ آیا بین پیامبرانش و یا کتاب هایشان تبعیض قائل شده است؟ سبحان الله عما یصفون ... بلکه فرموده ما :
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)
بىترديد ، ما اين قرآن را به تدريج نازل كردهايم ، و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود .
﴿الحجر، 9﴾
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلاً (23)
در حقيقت ، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم .
﴿الإنسان، 23﴾
ما یعنی مجموعه ی خداوند و ملائکه و انسان و قوانین و ...
و بی شک چون کتب آسمانی برای انسان نازل شده است ، این "ما "شامل خود انسان هم می شود.
انسان مختار خلق شده است و خداوند به او زور نمی گوید و تا خودش نخواهد چیزی را بپذیرد کسی حق زور گوئی به او را ندارد حتی رسولان :
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ (21)
پس تذكّر ده كه تو تنها تذكّردهندهاى .
﴿الغاشية، 21﴾
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45)
ما به آنچه مىگويند داناتريم ، و تو به زور وادارنده آنان نيستى ; پس به [ وسيله ] قرآن هر كه را از تهديد [ من ] مىترسد پند ده .
﴿ق، 45﴾
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکِيلٍ (6)
و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند ، خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى .
﴿الشورى، 6﴾
وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَکُوا وَ مَا جَعَلْنَاکَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکِيلٍ (107)
و اگر خدا مىخواست آنان شرك نمىآوردند ، و ما تو را بر ايشان نگهبان نكردهايم ، و تو وكيل آنان نيستى .
﴿الأنعام، 107﴾
پس خود انسان هم باید در حفظ کتاب نقش داشته باشد.
اولین کتاب های آسمانی در زمانی نازل شدند که کل بشریت دوران طفولیت خود را می گذرانید و مانند کودکان از محافظت میراث با ارزشش عاجز بوده است. و حتی در زمان حضرت موسی چنین اتفاقی بدست خود موسی رقم زده شد.
وَ کَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً لِکُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيکُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
و در الواح [ تورات ] براى او در هر موردى پندى ، و براى هر چيزى تفصيلى نگاشتيم ، پس [ فرموديم : ] « آن را به جد و جهد بگير و قوم خود را وادار كن كه بهترين آن را فرا گيرند ، به زودى سراى نافرمانان را به شما مىنمايانم . »
﴿الأعراف، 145﴾
وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفاً قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّکُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ کَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَ لاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (150)
و چون موسى ، خشمناك و اندوهگين به سوى قوم خود بازگشت ، گفت : « پس از من چه بد جانشينى براى من بوديد ! آيا بر فرمان پروردگارتان پيشى گرفتيد ؟ و الواح را افكند و [ موى ] سر برادرش را گرفت و او را به طرف خود كشيد . [ هارون ] گفت : « اى فرزند مادرم ، اين قوم ، مرا ناتوان يافتند و چيزى نمانده بود كه مرا بكشند ; پس مرا دشمنشاد مكن و مرا در شمار گروه ستمكاران قرار مده . »
﴿الأعراف، 150﴾
وَ لَمَّا سَکَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْوَاحَ وَ فِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ (154)
و چون خشم موسى فرو نشست ، الواح را برگرفت ; و در رونويس آن ، براى كسانى كه از پروردگارشان بيمناك بودند ، هدايت و رحمتى بود .
﴿الأعراف، 154﴾
قرآن حدود 14 قرن پیش و انجیل 20 قرن و تورات حدود 30 قرن پیش نازل شده اند؛
با نگاهی به تاریخ سوالی مطرح میشود:
در زمان حمله مغول ها هزاران نسخه کتاب که از هر کدام فقط یک نسخه دستنویس وجود داشت از بین رفت ، اگر فرض کنیم که مغول ها الان و در قرن 21 آن حملات را آغاز می کردند آیا قادر به معدوم کردن و محو کردن کامل یک کتاب ساده که بصورت نسخه دیجیتالی منتشر شده است ،بودند؟
مسلمانان ادعا می کنند که قرآن موجود بدون کوچکترین تغییری دقیقا همانی است که از زبان محمد مردم شنیده اند و حافظان در ذهن خود حفظ کرده اند و تا زمان خلیفه سوم هیچ کتاب مجموعی به نام قرآن نبوده و در زمان خلیفه سوم به خاطر کشته شدن تعداد زیادی از حافظان قرآن خلیفه وقت تصمیم به جمع آوری قرآن و تثبیت و انتشار آن به همین وضعیتی که اکنون می بینیم گرفت و آن هم زیر نظر یک تیم کارشناسی بسیار مجرب که اسناد و اطلاعات آن موجود است. آیاد هیچ یهودی و یا مسیحی چنین ادعایی برای تورات و انجیل دارد ؟ وجود نسخ مختلف از تورات و انجیل گویای این حقیقت است که نه ، چنین ادعایی وجود ندارد.
ثانیا قرآن جایی نگفته که تورات و انجیلی که در زمان نزول قرآن موجود بوده ، تحریف شده اند ! و شاید به همین علت به آنها استناد کرده است ؛ بلکه از متن قرآن چنین استنباط می شود که نسخ بسیار محدودی از آن تورات و انجیل در دست رهبرانشان وجود داشته و آنها از روی تعصب و یا ... سعی در کتمان و تحریف حقایق موجود در تورات و انجیل می نمودند تا مبادا پیروانشان و به استناد کتابشان به استجابت دعوت محمد اقدام کنند:
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْرِفُونَهُ کَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (146)
كسانى كه به ايشان كتاب [ آسمانى ] دادهايم ، همان گونه كه پسران خود را مىشناسند ، او [ محمد ] را مىشناسند ; و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مىدارند ، و خودشان [ هم ] مىدانند .
﴿البقرة، 146﴾
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ يَعْرِفُونَهُ کَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (20)
كسانى كه كتاب [ آسمانى ] به آنان دادهايم ، همان گونه كه پسران خود را مىشناسد ، او [ پيامبر ] را مىشناسد . كسانى كه به خود زيان زدهاند ، ايمان نمىآورند .
﴿الأنعام، 20﴾
أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ کَلاَمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (75)
آيا طمع داريد كه [ اينان ] به شما ايمان بياورند ؟ با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مىشنيدند ، سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مىكردند ، و خودشان هم مىدانستند .
﴿البقرة، 75﴾
مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنَا وَ عَصَيْنَا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ رَاعِنَا لَيّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِي الدِّينِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنَا لَکَانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَ لٰکِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً (46)
برخى از آنان كه يهودىاند ، كلمات را از جاهاى خود برمىگردانند ، و با پيچانيدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دين [ اسلام ، با درآميختن عبرى به عربى ] مىگويند : « شنيديم و نافرمانى كرديم ; و بشنو [ كه كاش ] ناشنوا گردى . » و [ نيز از روى استهزا مىگويند : ] « راعنا » [ كه در عربى يعنى : به ما التفات كن ، ولى در عبرى يعنى : خبيث ما ، ] و اگر آنان مىگفتند : « شنيديم و فرمان برديم ، و بشنو و به ما بنگر » ، قطعاً براى آنان بهتر و درستتر بود ، ولى خدا آنان را به علّت كفرشان لعنت كرد ، در نتيجه جز [ گروهى ] اندك ايمان نمىآورند .
﴿النساء، 46﴾
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ نَسُوا حَظّاً مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (13)
پس به [ سزاى ] پيمان شكستنشان لعنتشان كرديم و دلهايشان را سخت گردانيديم . [ به طورى كه ] كلمات را از مواضع خود تحريف مىكنند ، و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند . و تو همواره بر خيانتى از آنان آگاه مىشوى ، مگر [ شمارى ] اندك از ايشان [ كه خيانتكار نيستند ] . پس ، از آنان درگذر و چشم پوشى كن كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد .
﴿المائدة، 13﴾
يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنْکَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْکُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوکَ يُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هٰذَا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَ مَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِکَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً أُولٰئِکَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (41)
اى پيامبر ، كسانى كه در كفر شتاب مىورزند ، تو را غمگين نسازند ; [ چه ] از آنان كه با زبان خود گفتند : « ايمان آورديم » ، و حال آنكه دلهايشان ايمان نياورده بود ، و [ چه ] از يهوديان : [ آنان ] كه [ به سخنان تو ] گوش مىسپارند [ تا بهانهاى ] براى تكذيب [ تو بيابند ] ، و براى گروهى ديگر كه [ خود ] نزد تو نيامدهاند ، خبرچينى [ جاسوسى ] مىكنند ، كلمات را از جاهاى خود دگرگون مىكنند [ و ] مىگويند : « اگر اين [ حكم ] به شما داده شد ، آن را بپذيريد ، و اگر آن به شما داده نشد ، پس دورى كنيد . » و هر كه را خدا بخواهد به فتنه درافكند ، هرگز در برابر خدا براى او از دست تو چيزى بر نمىآيد . اينانند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك گرداند . در دنيا براى آنان رسوايى ، و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود .
﴿المائدة، 41﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولٰئِکَ مَا يَأْکُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَکِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (174)
كسانى كه آنچه را خداوند از كتاب نازل كرده ، پنهان مىدارند و بدان بهاى ناچيزى به دست مىآورند ، آنان جز آتش در شكمهاى خويش فرو نبرند . و خدا روز قيامت با ايشان سخن نخواهد گفت ، و پاكشان نخواهد كرد ، و عذابى دردناك خواهند داشت .
﴿البقرة، 174﴾
ثالثا : در کجای قرآن گفته شده که از تورات و انجیل پیروی نکنید و یا آن ها را رد کنید ؟! بلکه تاکید شده که مومن و مسلمان کسی است که به همه ی کتب آسمانی و به همه ی رسولان ایمان آورد و فرق بین هیچ کدام از رسولان الهی قائل نباشد و ایجاد تفرقه ننماید. :
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136)
بگوييد : « ما به خدا ، و به آنچه بر ما نازل شده ، و به آنچه بر ابراهيم و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده ، و به آنچه به موسى و عيسى داده شده ، و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده ، ايمان آوردهايم ; ميان هيچ يك از ايشان فرق نمىگذاريم ; و در برابر او تسليم هستيم . »
﴿البقرة، 136﴾
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلاَئِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قَالُوا سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَيْکَ الْمَصِيرُ (285)
پيامبر [ خدا ] بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است ، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و فرستادگانش ايمان آوردهاند [ و گفتند : ] « ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمىگذاريم » و گفتند : « شنيديم و گردن نهاديم ، پروردگارا ، آمرزش تو را [ خواستاريم ] و فرجام به سوى تو است . »
﴿البقرة، 285﴾
قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَ مَا أُنْزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (84)
بگو : « به خدا و آنچه بر ما نازل شده ، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده ، و آنچه به موسى و عيسى و انبياى [ ديگر ] از جانب پروردگارشان داده شده ، گرويديم ; [ و ] ميان هيچ يك از آنان فرق نمىگذاريم و ما او را فرمانبرداريم .
﴿آلعمران، 84﴾
در پایان از زبان قرآن بیان می شود که از طرف خداوند رحمن و رحیم فقط یک دین پذیرفته شده است که آنهم بنیانگذارش ابراهیم خلیل الله بوده است به نام " اسلام " و همه ی رسولان موظف به تبعیت از آیین ابراهیمی اسلام یعنی تسلیم شدن در برابر حق شده اند .
پس مسلمان بودن یعنی پیروی از آئین ابراهیم که مسلمانی حنیف بود و از مشرکان نبود ، و نه هیچ کس دیگر .
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلاَمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَکْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19)
در حقيقت ، دين نزد خدا همان اسلام است . و كسانى كه كتابِ [ آسمانى ] به آنان داده شده ، با يكديگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان [ حاصل ] آمد ، آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت . و هر كس به آيات خدا كفر ورزد ، پس [ بداند ] كه خدا زود شمار است .
﴿آلعمران، 19﴾
وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (85)
و هر كه جز اسلام ، دينى [ ديگر ] جويد ، هرگز از وى پذيرفته نشود ، و وى در آخرت از زيانكاران است .
﴿آلعمران، 85﴾
فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاَمِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً کَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ کَذٰلِکَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (125)
پس كسى را كه خدا بخواهد هدايت نمايد ، دلش را به پذيرش اسلام مىگشايد ; و هر كه را بخواهد گمراه كند ، دلش را سخت تنگ مىگرداند ; چنان كه گويى به زحمت در آسمان بالا مىرود . اين گونه ، خدا پليدى را بر كسانى كه ايمان نمىآورند قرار مىدهد .
﴿الأنعام، 125﴾
أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاَمِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ أُولٰئِکَ فِي ضَلاَلٍ مُبِينٍ (22)
پس آيا كسى كه خدا سينهاش را براى [ پذيرش ] اسلام گشاده ، و [ در نتيجه ] برخوردار از نورى از جانب پروردگارش مىباشد [ همانند فرد تاريكدل است ] ؟ پس واى بر آنان كه از سختدلى ياد خدا نمىكنند ; اينانند كه در گمراهى آشكارند .
﴿الزمر، 22﴾
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُوَ يُدْعَى إِلَى الْإِسْلاَمِ وَ اللَّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (7)
و چه كسى ستمگرتر از آن كس است كه با وجود آنكه به سوى اسلام فراخوانده مى شود ، بر خدا دروغ مىبندد ؟ و خدا مردم ستمگر را راه نمىنمايد .
﴿الصف، 7﴾
وَ جَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَيْکُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيکُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَ فِي هٰذَا لِيَکُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاَکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ (78)
و در راه خدا چنان كه حق جهاد [ در راه ] اوست جهاد كنيد ، اوست كه شما را [ براى خود ] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است . آيين پدرتان ابراهيم [ نيز چنين بوده است ] او بود كه قبلاً شما را مسلمان ناميد ، و در اين [ قرآن نيز همين مطلب آمده است ] تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد . پس نماز را برپا داريد و زكات بدهيد و به پناه خدا رويد . او مولاى شماست ; چه نيكو مولايى و چه نيكو ياورى .
﴿الحج، 78﴾
ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِينَ (123)
سپس به تو وحى كرديم كه : « از آيين ابراهيم حقگراى پيروى كن ، [ چرا كه ] او از مشركان نبود . »
﴿النحل، 123﴾
قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِينَ (95)
بگو : « خدا راست گفت . پس ، از آيين ابراهيم كه حقگرا بود و از مشركان نبود ، پيروى كنيد . »
﴿آلعمران، 95﴾
قَالَ يَا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً وَ مَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَکُمْ إِلَى مَا أَنْهَاکُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الْإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ مَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ (88)
گفت : « اى قوم من ، بينديشيد ، اگر از جانب پروردگارم دليل روشنى داشته باشم ، و او از سوى خود روزىِ نيكويى به من داده باشد [ آيا باز هم از پرستش او دست بردارم ؟ ] من نمىخواهم در آنچه شما را از آن باز مىدارم با شما مخالفت كنم [ و خود مرتكب آن شوم ] . من قصدى جز اصلاح [ جامعه ] تا آنجا كه بتوانم ، ندارم ، و توفيق من جز به [ يارى ] خدا نيست . بر او توكّل كردهام و به سوى او بازمىگردم . »﴿هود، 88﴾
حقیر و کوچک همه ی شما هم روستائیانم در دهکده جهانی قرن 21 **حجت الله کثیری **
+ نوشته شده در یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۶ ساعت 9:42 توسط حجت الله کثیری
|
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر