***سعی***(کوشش) در قرآن مجید
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ (1)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلاَّ مَا سَعَى ***سعی***(کوشش) در قرآن مجید
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْکَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ سَعَى فِي خَرَابِهَا أُولٰئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (114)
و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا ، نام وى برده شود ، و در ويرانى آنها بكوشد ؟ آنان حق ندارند جز ترسان و لرزان در آن [ مسجد ] ها درآيند . در اين دنيا ايشان را خوارى ، و در آخرت عذابى بزرگ است .
﴿البقرة، 114﴾
وَ إِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَ يُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لاَ يُحِبُّ الْفَسَادَ (205)
و چون برگردد [ يا رياستى يابد ] كوشش مىكند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد ، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد .
﴿البقرة، 205﴾
وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي کَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَ لٰکِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَکَ سَعْياً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَکِيمٌ (260)
و [ ياد كن ] آن گاه كه ابراهيم گفت : « پروردگارا ، به من نشان ده ; چگونه مردگان را زنده مىكنى ؟ » فرمود : « مگر ايمان نياوردهاى ؟ » گفت : « چرا ، ولى تا دلم آرامش يابد . » فرمود : « پس ، چهار پرنده برگير ، و آنها را پيش خود ، ريز ريز گردان ; سپس بر هر كوهى پارهاى از آنها را قرار ده ; آن گاه آنها را فرا خوان ، شتابان به سوى تو مىآيند ، و بدان كه خداوند توانا و حكيم است . »
﴿البقرة، 260﴾
وَ مَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَ سَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولٰئِکَ کَانَ سَعْيُهُمْ مَشْکُوراً (19)
و هر كس خواهان آخرت است و نهايت كوشش را براى آن بكند و مؤمن باشد ، آنانند كه تلاش آنها مورد حقشناسى واقع خواهد شد .
﴿الإسراء، 19﴾
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً (104)
[ آنان ] كسانىاند كه كوشششان در زندگى دنيا به هدر رفته و خود مىپندارند كه كار خوب انجام مىدهند .
﴿الكهف، 104﴾
إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَکَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى (15)
در حقيقت ، قيامت فرارسنده است . مىخواهم آن را پوشيده دارم ، تا هر كسى به [ موجب ] آنچه مىكوشد جزا يابد .
﴿طه، 15﴾
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى (20)
پس آن را انداخت و ناگاه مارى شد كه به سرعت مىخزيد .
﴿طه، 20﴾
قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى (66)
گفت : « [ نه ، ] بلكه شما بيندازيد . » پس ناگهان ريسمانها و چوبدستىهايشان ، بر اثر سحرشان ، در خيال او ، [ چنين ] مىنمود كه آنها به شتاب مىخزند .
﴿طه، 66﴾
فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَ کُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ کَاتِبُونَ (94)
پس هر كه كارهاى شايسته انجام دهد و مؤمن [ هم ] باشد ، براى تلاش او ناسپاسى نخواهد بود ، و ماييم كه به سود او ثبت مىكنيم .
﴿الأنبياء، 94﴾
وَ جَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعَى قَالَ يَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِکَ لِيَقْتُلُوکَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَکَ مِنَ النَّاصِحِينَ (20)
و از دورافتادهترين [ نقطه ] شهر ، مردى دوان دوان آمد [ و ] گفت : « اى موسى ، سران قوم در باره تو مشورت مىكنند تا تو را بكشند . پس [ از شهر ] خارج شو . من جدّا از خيرخواهان توام . »
﴿القصص، 20﴾
وَ جَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (20)
و [ در اين ميان ] مردى از دورترين جاىِ شهر دوان دوان آمد ، [ و ] گفت : « اى مردم ، از اين فرستادگان پيروى كنيد .
﴿يس، 20﴾
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ مَا ذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
و وقتى با او به جايگاه « سَعْى » رسيد ، گفت : « اى پسرك من ! من در خواب [ چنين ] مىبينم كه تو را سر مىبُرَم ، پس ببين چه به نظرت مىآيد ؟ » گفت : « اى پدر من ! آنچه را مأمورى بكن . ان شاء اللََّه مرا از شكيبايان خواهى يافت . »
﴿الصافات، 102﴾
وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلاَّ مَا سَعَى (39)
و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست .
﴿النجم، 39﴾
وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى (40)
و [ نتيجه ] كوشش او به زودى ديده خواهد شد .
﴿النجم، 40﴾
يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ بُشْرَاکُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (12)
آن روز كه مردان و زنان مؤمن را مىبينى كه نورشان پيشاپيششان و به جانب راستشان دوان است . [ به آنان گويند : ] « امروز شما را مژده باد به باغهايى كه از زير [ درختان ] آن نهرها روان است ; در آنها جاودانيد . اين است همان كاميابى بزرگ .
﴿الحديد، 12﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى رَبُّکُمْ أَنْ يُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَيِّئَاتِکُمْ وَ يُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لاَ يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (8)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد ، به درگاه خدا توبهاى راستين كنيد ، اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [ درختان ] آن جويبارها روان است درآورد . در آن روز خدا پيامبر [ خود ] و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند خوار نمىگرداند : نورشان از پيشاپيش آنان ، و سمت راستشان ، روان است . مىگويند : « پروردگارا ، نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى ، كه تو بر هر چيز توانايى . »
﴿التحريم، 8﴾
إِنَّ هٰذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَ کَانَ سَعْيُکُمْ مَشْکُوراً (22)
اين [ پاداش ] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است .
﴿الإنسان، 22﴾
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى (22)
سپس پشت كرد [ و ] به كوشش برخاست ،
﴿النازعات، 22﴾
يَوْمَ يَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى (35)
[ آن ] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آوَرَد
﴿النازعات، 35﴾
وَ أَمَّا مَنْ جَاءَکَ يَسْعَى (8)
و امّا آن كس كه شتابان پيش تو آمد ،
﴿عبس، 8﴾
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9)
از كوشش خود خشنودند .
﴿الغاشية، 9﴾
إِنَّ سَعْيَکُمْ لَشَتَّى (4)
كه همانا تلاش شما پراكنده است .
﴿الليل، 4﴾
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر