شراب (خمر) در قرآن مجید

 

بسم الله الرحمن الرحیم

شراب (خمر) در قرآن مجید

  سوره: بقره (2) - آيه: 219

________________________________________

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما

وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ

تو را از شراب و قمار مي پرسند بگو :

در آن دو گناهي بزرگ و سودهايي است براي مردم و گناهشان از سودشان بيشتر است

و از تو مي پرسند ،چه چيز انفاق كنند ؟ بگو : آنچه افزون آيد

خدا آيات را اينچنين براي شما بيان مي كند ، باشد كه در كار دنيا و آخرت بينديشيد

 

 سوره: مائده (5) - آيه: 90

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ

 لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد

 ، شراب و قمار و بتها و گروبندي با، تيرهاپليدي و كار شيطان است ، از آن اجتناب كنيد

تا شاید رستگار شويد

 

 سوره: مائده (5) - آيه: 91

________________________________________

إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ

وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ

شيطان مي خواهد با شراب و قمار ميان شما كينه و دشمني افكند

و شما را از ياد خدا و نماز بازدارد ، آيا بس مي كنيد ؟

 

 سوره: محمد (47) - آيه: 15

________________________________________

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ

وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّي وَ لَهُمْ فيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ

وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا ماءً حَميماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ

 

وصف بهشتي كه به پرهيزگاران وعده داده شده اين است كه

در آن نهرهايي ، است از آبهايي تغيير ناپذير و نهرهايي از شيري كه طعمش دگرگون نمي شود

ونهرهايي از شراب كه آشامندگان از آن لذت مي برند و نهرهايي از عسل مصفي

و در آنجا هر گونه ميوه كه بخواهند هست و نيز آمرزش پروردگارشان

آيا بهشتيان همانند كساني هستند كه در آتش جاودانه اند

و آنان را از آبي جوشان مي آشامانند چنان كه روده هايشان تكه تكه مي شود ؟

 

 سوره: واقعه (56) - آيه: 15 تا 27

عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿15﴾

بر تختهايى جواهرنشان (15)

مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿16﴾

كه روبروى هم بر آنها تكيه داده‏اند (16)

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿17﴾

بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏گردند (17)    

بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿18﴾

با جامها و آبريزها و پياله[ها]يى از باده ناب روان (18)

لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿19﴾     

[كه] نه از آن دردسر گيرند و نه بى‏خرد گردند (19)           

وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿20﴾

و ميوه از هر چه اختيار كنند (20)

وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿21﴾

و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (21)               

و حوران چشم‏درشت (22)            وَحُورٌ عِينٌ ﴿22﴾

كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿23﴾

مثل لؤلؤ نهان ميان صدف (23)              

جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿24﴾

[اينها] پاداشى است براى آنچه مى‏كردند (24)         

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿25﴾

در آنجا نه بيهوده‏اى مى‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏آلود (25)           

إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿26﴾

سخنى جز سلام و درود نيست (26)            

 

مفاتیح الْجَنَّةِ از منظر قرآن مجید

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین

مفاتیح الْجنة از منظر قرآن مجید

 سوره: فصلت‏ (41) - آيه: 30

إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجنة الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ

بر آنان كه گفتند : پروردگار ما الله است و پايداري ورزيدند ، فرشتگان فرود مي آيند كه مترسيد و غمگين مباشيد ، شما را به بهشتي كه وعده داده بودند بشارت است

 

سوره: بقره (2) - آيه: 82

وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجنة هُمْ فيها خالِدُونَ

و آنان كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند ، اهل بهشتند و در، آن جاويدان

 

سوره: نساء (4) - آيه: 124

وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثي وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجنة وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً

و هر كس كه كاري شايسته كند چه زن و چه مرد اگر مؤمن باشد به بهشت ، مي رود و به قدر آن گودي كه بر پشت هسته خرماست به كس ستم نمي شود

ادامه مطلب..........

 

ادامه نوشته

بعثت رسولان در قرآن مجید

بعثت رسولان در قرآن مجید

به مناسبت 27 رجب خجسته سالروز بعثت خاتم النبیین محمد مصطفی صلوات الله و سلامه علیه

 سوره: بقره (2) - آيه: 129

________________________________________

رَبَّنا وَ ابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ

اي پروردگار ما ، از ميانشان پيامبري بر آنها مبعوث گردان تا آيات ، تورا برايشان بخواند و به آنها كتاب و حكمت بياموزد و آنها را پاكيزه سازد و تو پيروزمند و حكيم هستي

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 213

________________________________________

كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فيمَا اخْتَلَفُوا فيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فيهِ إِلاَّ الَّذينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَي اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ

مردم يك امت بودند ، پس خدا پيامبران بشارت دهنده و ترساننده را، بفرستاد، و بر آنها كتاب بر حق نازل كرد تا آن كتاب در آنچه مردم اختلاف دارند ميانشان حكم كند ، ولي جز كساني كه كتاب بر آنها نازل شده و حجتهاآشكار گشته بود از روي حسدي كه نسبت به هم مي ورزيدند در آن اختلاف نكردند و خدا مؤمنان را به اراده خود در آن حقيقتي كه اختلاف مي كردند راه نمود ، كه خدا هر كس را كه بخواهد به راه راست هدايت مي كند

 

 

 سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 164

________________________________________

لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَي الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ

خدا بر مؤمنان منت فرمود ، آنگاه كه از خودشان به ميان خودشان ، پيامبري مبعوث كرد تا آياتش را بر آنها بخواند و پاكشان سازد و كتاب و حكمتشان بياموزد ، هر چند از آن پيش در گمراهي آشكاري بودند

 

 سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 103

________________________________________

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسي بِآياتِنا إِلي فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَظَلَمُوا بِها فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدينَ

بعد از آنها موسي را با آياتمان بر فرعون و قومش مبعوث داشتيم به خلافش برخاستند اينك بنگر كه عاقبت مفسدان چگونه بوده است

 

 سوره: يونس‏ (10) - آيه: 74

________________________________________

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِ رُسُلاً إِلي قَوْمِهِمْ فَجاؤُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَما كانُوا لِيُؤْمِنُوا بِما كَذَّبُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ كَذلِكَ نَطْبَعُ عَلي قُلُوبِ الْمُعْتَدينَ

آنگاه پس از او پيامبراني بر قومشان مبعوث كرديم و آنان دليلهاي روشن آوردند ولي مردم به آنچه پيش از آن تكذيبش كرده بودند ، ايمان آورنده نبودند بر دلهاي تجاوزكاران اينچنين مهر مي نهيم

 

 سوره: يونس‏ (10) - آيه: 75

________________________________________

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسي وَ هارُونَ إِلي فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ بِآياتِنا فَاسْتَكْبَرُوا وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمينَ

و پس از آنها موسي و هارون را همراه آياتمان بر فرعون و مهتران قومش ، مبعوث كرديم و آنان سركشي كردند و مردمي تبهكار بودند

 

 سوره: نحل‏ (16) - آيه: 36

________________________________________

وَ لَقَدْ بَعَثْنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَي اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبينَ

به ميان هر ملتي پيامبري مبعوث كرديم ، كه خدا را بپرستيد و از بت دوري ، جوييد بعضي را خدا هدايت كرد و بر بعضي گمراهي مقرر گشت پس در زمين بگرديد و بنگريد كه عاقبت كار كساني كه پيامبران را به دروغ نسبت مي دادند ، چگونه بوده است

 

 سوره: اسراء (17) - آيه: 15

________________________________________

مَنِ اهْتَدي فَإِنَّما يَهْتَدي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري وَ ما كُنَّا مُعَذِّبينَ حَتَّي نَبْعَثَ رَسُولاً

، هر كه هدايت شود به سود خود هدايت شده و هر كه گمراه گردد به زيان خودگمراه شده است و هيچ كس بار ديگري را بر ندارد و ما هيچ قومي را عذاب نمي كنيم تا آنگاه كه برايشان پيامبري بفرستيم

 

 سوره: اسراء (17) - آيه: 94

________________________________________

وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدي إِلاَّ أَنْ قالُوا أَ بَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولاً

هيچ چيز مردم را از ايمان آوردن آنگاه كه هدايتشان مي كردند ، باز نداشت مگر اينكه مي گفتند : آيا خدا انساني را به رسالت مي فرستد ؟

 

 سوره: فرقان‏ (25) - آيه: 41

________________________________________

وَ إِذا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذي بَعَثَ اللَّهُ رَسُولاً

چون تو را ديدند مسخره ات كردند كه آيا اين است آن پيامبري كه خدا بر ما مبعوث كرده است ؟

 

سوره: قصص‏ (28) - آيه: 59

________________________________________

وَ ما كانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُري حَتَّي يَبْعَثَ في أُمِّها رَسُولاً يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا وَ ما كُنَّا مُهْلِكِي الْقُري إِلاَّ وَ أَهْلُها ظالِمُونَ

پروردگار تو مردم قريه ها را هلاك نكرد تا آنگاه كه از خودشان فرستاده ای بر آنها مبعوث داشت و او آيات ما را بر آنها بخواند و ما قريه ها رانابود نكرده ايم مگر آنكه مردمش ستمكار بوده اند

 سوره: غافر (40) - آيه: 34

________________________________________

وَ لَقَدْ جاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّناتِ فَما زِلْتُمْ في شَكٍّ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ حَتَّي إِذا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ

يوسف پيش از اين با دلايل روشن بر شما مبعوث شد و شما از آنچه آورده بود، همچنان در شك مي بوديد چون يوسف بمرد گفتيد : خدا پس از او ديگرپيامبري نخواهد فرستاد خدا گزافكار شك آورنده را اين گونه گمراه مي سازد ،

 

سوره: جمعه (62) - آيه: 2

________________________________________

هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ

اوست خدايي كه به ميان مردمي بي كتاب پيامبري از خودشان مبعوث داشت تا، آياتش را بر آنها بخواند و كتاب و حكمتشان بياموزد اگر چه پيش ازآن در گمراهي آشكار بودند ،

 

 

توكل (وکیل قرار دادن خداوند) در قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

 

توكل (وکیل قرار دادن خداوند)

19 ) سوره: احزاب‏ (33) آيه: 3

وَ تَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ وَ كَفي بِاللَّهِ وَكيلاً

و بر خدا توكل كن ، اگر خدا وکیلت باشد کفایت می کند.

 

سوره: انفال‏ (8) آيه: 2

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إيماناً وَ عَلي رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ

مؤمنان كساني هستند كه چون نام خدا برده شود خوف بر دلهاشان چيره گرددو، چون آيات خدا بر آنان خوانده شود ايمانشان افزون گردد و بر پروردگارشان توكل مي كنند ،

سوره: آل عمران‏ (3) آيه: 160

إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَي اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

اگر خدا شما را ياري كند ، هيچ كس بر شما غلبه نخواهد كرد و اگر، شمارا خوار دارد ، چه كسي از آن پس ياريتان خواهد كرد ؟ پس مؤمنان بايد كه بر خداي توكل كنند

 

سوره: هود (11) آيه: 56

إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُمْ ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبِّي عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ

من بر خداي يكتا كه پروردگار من و پروردگار شماست توكل كردم هيچ جنبنده اي نيست مگر آنكه زمام اختيارش را او گرفته است هر آينه پروردگارمن بر صراط مستقيم است

 

سوره: انعام‏ (6) آيه: 102

ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ وَكيلٌ

اين است خداي يكتا كه پروردگار شماست خدايي جز او نيست آفريننده هر، چيزي است پس او را بپرستيد كه نگهبان هر چيزي است

 

ادامه مطلب.........

ادامه نوشته

   "ربا" (زیاده خواهی سود)در قرآن کریم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌

    "ربا"(زیاده خواهی سود)در قرآن کریم

الَّذِينَ يَأْکُلُونَ الرِّبَا لاَ يَقُومُونَ إِلاَّ کَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عَادَ فَأُولٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ‌ (275)

كسانى كه ربا مى‏خورند ، [ از گور ] برنمى‏خيزند مگر مانند برخاستنِ كسى كه شيطان بر اثر تماس ، آشفته‏سَرَش كرده است . اين بدان سبب است كه آنان گفتند : « داد و ستد صرفاً مانند رباست . » و حال آنكه خدا داد و ستد را حلال ، و ربا را حرام گردانيده است . پس ، هر كس ، اندرزى از جانب پروردگارش بدو رسيد ، و [ از رباخوارى ] باز ايستاد ، آنچه گذشته ، از آنِ اوست ، و كارش به خدا واگذار مى‏شود ، و كسانى كه [ به رباخوارى ] باز گردند ، آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود .

﴿البقرة، 275

يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَ يُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَ اللَّهُ لاَ يُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِيمٍ‌ (276)

خدا از [ بركتِ ] ربا مى‏كاهد ، و بر صدقات مى‏افزايد ، و خداوند هيچ ناسپاسِ گناهكارى را دوست نمى‏دارد .

﴿البقرة، 276

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌ (278)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد ، از خدا پروا كنيد ; و اگر مؤمنيد ، آنچه از ربا باقى مانده است واگذاريد .

﴿البقرة، 278

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَأْکُلُوا الرِّبَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ‌ (130)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد ، ربا را [ با سود ] چندين برابر مخوريد ، و از خدا پروا كنيد ، باشد كه رستگار شويد .

﴿آل‏عمران‏، 130

وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ وَ أَکْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً (161)

و [ به سبب ] ربا گرفتنشان با آنكه از آن نهى شده بودند و به ناروا مال مردم خوردنشان ، و ما براى كافران آنان عذابى دردناك آماده كرده‏ايم .

﴿النساء، 161

وَ مَا آتَيْتُمْ مِنْ رِبًا لِيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلاَ يَرْبُو عِنْدَ اللَّهِ وَ مَا آتَيْتُمْ مِنْ زَکَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولٰئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ‌ (39)

و آنچه [ به قصد ] ربا مى‏دهيد تا در اموال مردم سود و افزايش بردارد ، نزد خدا فزونى نمى‏گيرد ; و [ لى ] آنچه را از زكات در حالى كه خشنودى خدا را خواستاريد داديد ، پس آنان همان فزونى‏يافتگانند [ و مضاعف مى‏شود ] .

﴿الروم‏، 39

من الله توفیق

 

بخشش (عفو در قرآن مجید)

بسم الله الرحمن الرحیم

 

بخشش (عفو در قرآن مجید)

 سوره: بقره (2) - آيه: 52

________________________________________

ثُمَّ عَفَوْنا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

پس گناهانتان را عفو كرديم ، باشد كه سپاسگزار باشيد

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 109

________________________________________

وَدَّ كَثيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إيمانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّي يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ

گروهي از اهل كتاب بر شما حسد مي ورزند و با آنكه حقيقت بر آنها آشكارشده ، دوست دارند شما را از راه خود به كفر بازگردانند عفو كنيد و گذشت كنيد ، تا خدا فرمانش را بياورد ، كه او بر هر كاري تواناست

 

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 178

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلي الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثي بِالْأُنْثي فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخيهِ شَيْ ءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسانٍ ذلِكَ تَخْفيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدي بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، در باره كشتگان بر شما قصاص مقرر شد :، آزاد در برابر آزاد و بنده در برابر بنده و زن در برابر زن پس هر كس كه از جانب برادر خود عفو گردد بايد كه با خشنودي از پي اداي خونبها رود وآن را به وجهي نيكو بدو پردازد اين حكم ، تخفيف و رحمتي است از جانب پروردگارتان و هر كه از آن سر باز زند ، بهره او عذابي است دردآور

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 187

________________________________________

أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلي نِسائِكُمْ هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفا عَنْكُمْ فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّي يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَي اللَّيْلِ وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آياتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ

همبستري با زنانتان در شب ماه روزه بر شما حلال شد آنها پوشش شمايندو، شما پوشش آنهاييد خدا مي دانست كه شما به خويشتن خيانت مي ورزيد ،پس توبه شما را بپذيرفت و شما را عفو كرد اكنون با آنها همبستر شويدو آنچه را كه خدا بر شما مقرر گردانيده است انجام دهيد ، و بخوريد و بياشاميد تا رشته روشن صبحدم در تاريكي شب آشكار شود و روزه را به شب برسانيد و چون در مسجد اعتكاف كنيد ، با زنان همبستر مشويد اينها حدود فرمان خداست ، پيشتر مياييد خدا آيات خود را اينچنين بيان مي كند ،باشد كه به پرهيزگاري برسند

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 219

________________________________________

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ

تو را از شراب و قمار مي پرسند بگو : در آن دو گناهي بزرگ و سودهايي است براي مردم و گناهشان از سودشان بيشتر است و از تو مي پرسند ،چه چيز انفاق كنند ؟ بگو : آنچه افزون آيد خدا آيات را اينچنين براي شما بيان مي كند ، باشد كه در كار دنيا و آخرت بينديشيد

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 237

________________________________________

وَ إِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَريضَةً فَنِصْفُ ما فَرَضْتُمْ إِلاَّ أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا الَّذي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاحِ وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوي وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ

اگر برايشان مهري معين كرده ايد و پيش از نزديكي طلاقشان مي گوييد ، نصف آنچه مقرر كرده ايد بپردازيد ، مگر آنكه ايشان خود ، يا كسي كه عقد نكاح به دست اوست ، آن را ببخشد و بخشيدن شما به پرهيزگاري نزديكتر است و فضيلت را ميان خود فراموش مكنيد ، كه خدا به كارهايي كه مي كنيد بيناست

 

 

 سوره: بقره (2) - آيه: 286

________________________________________

لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَي الْقَوْمِ الْكافِرينَ

خدا هيچ كس را جز به اندازه طاقتش مكلف نمي كند نيكيهاي هر كس ازآن ، خود اوست و بديهايش از آن خود اوست اي پروردگار ما ، اگر فراموش كرده ايم يا خطايي كرده ايم ، ما را بازخواست مكن اي پروردگار ما ، آن گونه كه بر امتهاي پيش از ما تكليف گران نهادي ، تكليف گران بر ما منه و آنچه را كه طاقت آن نداريم ، بر ما تكليف مكن گناه ما ببخش و ما را بيامرز و بر ما رحمت آور تو مولاي ما هستي پس ما را بر گروه كافران پيروز گردان

 

 

 سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 152

________________________________________

وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّي إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُريدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُريدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَي الْمُؤْمِنينَ

خدا به وعده اي كه با شما نهاده بود وفا كرد ، آنگاه كه به اذن او، دشمن را مي كشتيد و چون غنيمتي را كه هواي آن را در سر داشتيد به شما نشان داد ، سستي كرديد و در آن امر به منازعه پرداختيد و عصيان ورزيديد بعضي خواستار دنيا شديد و بعضي خواستار آخرت سپس تا شما را به بلايي مبتلا كند به هزيمت واداشت اينك شما را ببخشود كه او را به مؤمنان بخشايشي است

 

 سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 155

________________________________________

إِنَّ الَّذينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَي الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَليمٌ

از ميان شما آنان كه در روز مقابله آن دو گروه بگريختند ، به سبب پاره اي از اعمالشان شيطان آنها را به خطا افكنده بود اينك خداوند عفوشان كرد كه او آمرزنده و بردبار است

 

 سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 159

________________________________________

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلينَ

به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوي و مهربان هستي اگرتند خو و سخت دل مي بودي از گرد تو پراكنده مي شدند پس بر آنها ببخشاي و برايشان آمرزش بخواه و در كارها با ايشان مشورت كن و چون قصد كاري كني بر خداي توكل كن ، كه خدا توكل كنندگان را دوست دارد

 سوره: نساء (4) - آيه: 43

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكاري حَتَّي تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلاَّ عابِري سَبيلٍ حَتَّي تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضي أَوْ عَلي سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْديكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا غَفُوراً

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، آنگاه كه مست هستيد گرد نماز مگرديد، تابدانيد كه چه مي گوييد و نيز در حال جنابت ، تا غسل كنيد ، مگر آنكه راهگذر باشيد و اگر بيمار يا در سفر بوديد يا از مكان قضاي حاجت بازگشته ايد يا با زنان جماع كرده ايد و آب نيافتيد با خاك پاك تيمم كنيد و روي و دستهايتان را با آن خاك مسح كنيد هر آينه خدا عفو كننده و آمرزنده است

 

 سوره: نساء (4) - آيه: 99

________________________________________

فَأُولئِكَ عَسَي اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُوراً

باشد كه خداشان عفو كند كه خدا عفو كننده و آمرزنده است

 

 سوره: نساء (4) - آيه: 149

________________________________________

إِنْ تُبْدُوا خَيْراً أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا قَديراً

اگر كار نيكي را به آشكار انجام دهيد يا به پنهان يا كرداري ناپسند را درگذريد ، خدا عفو كننده و تواناست

 

 سوره: نساء (4) - آيه: 153

________________________________________

يَسْئَلُكَ أَهْلُ الْكِتابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتاباً مِنَ السَّماءِ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسي أَكْبَرَ مِنْ ذلِكَ فَقالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ فَعَفَوْنا عَنْ ذلِكَ وَ آتَيْنا مُوسي سُلْطاناً مُبيناً

اهل كتاب از تو مي خواهند كه برايشان كتابي از آسمان نازل كني ، اينان بزرگ تر از اين را از موسي طلب كردند و گفتند : خدا را به آشكار به مابنماي به سبب اين سخن كفر آميزشان صاعقه آنان را فروگرفت و پس ازآنكه معجزه هايي برايشان آمده بود گوساله اي را به خدايي گرفتند و ما آنان را بخشيديم و موسي را حجتي آشكار ارزاني داشتيم

 

 

 سوره: مائده (5) - آيه: 13

________________________________________

فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلي خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ

و اهل كتاب جز اندكي از آنها چون پيمانشان را شكستند ، لعنتشان كرديم ودلهايشان را سخت گردانيديم كلمات را از معني خود منحرف مي سازند و از آن پند كه به ايشان داده شده بود بهره خويش فراموش كرده اند و همواره از كارهاي خائنانه شان آگاه مي شوي عفوشان كن و از گناهشان در گذر كه خدا نيكو كاران را دوست مي دارد

 سوره: مائده (5) - آيه: 15

________________________________________

يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثيراً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبينٌ

اي اهل كتاب ، پيامبر ما نزد شما آمد تا بسياري از كتاب خدا را كه ، پنهان مي داشتيد برايتان بيان كند و از بسياري در گذرد ، و از جانب خدا نوري و كتابي صريح و آشكار بر شما نازل شده است

 

 

 سوره: مائده (5) - آيه: 95

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْياً بالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعامُ مَساكينَ أَوْ عَدْلُ ذلِكَ صِياماً لِيَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَ اللَّهُ عَزيزٌ ذُو انْتِقامٍ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، هر گاه كه در احرام باشيد شكار را مكشيد هر كه صيد را به عمد بكشد جزاي او قرباني كردن حيواني است همانند آنچه كشته است به شرط آنكه دو عادل بدان گواهي دهند و قرباني را به كعبه رساند ، يا به كفاره درويشان را طعام دهد ، يا برابر آن روزه بگيرد ، تا عقوبت كار خود بچشد از آنچه در گذشته كرده ايد خدا عفو كرده است ، ولي هر كه بدان بازگردد خدا از او انتقام مي گيرد ، كه خدا پيروزمند و انتقام گيرنده است

 

 سوره: مائده (5) - آيه: 101

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَ إِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْها وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَليمٌ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، از چيزهايي كه چون براي شما آشكار شوند، اندوهگينتان مي كنند ، مپرسيد و اگر سؤال از آنها را واگذاريد تا به هنگام نزول قرآن ، برايتان آشكار خواهد شد خدا از آنها عفو كرده است كه آمرزنده و بردبار است

 سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 95

________________________________________

ثُمَّ بَدَّلْنا مَكانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّي عَفَوْا وَ قالُوا قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ

آنگاه جاي بلا و محنت را به خوشي و خوبي سپرديم ، تا شمارشان افزون شد وگفتند : آن پدران ما بودند كه دچار سختي و بيماري شدند ناگهان آنان را بي خبر فرو گرفتيم

 

 سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 199

________________________________________

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلينَ

عفو را پيشه كن و به نيكي فرمان ده و از جاهلان اعراض كن

 

سوره: توبه (9) - آيه: 43

________________________________________

عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّي يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبينَ

خدايت عفو كند چرا به آنان اذن ماندن دادي ؟ مي بايست آنها كه راست مي ، گفتند آشكار شوند و تو دروغگويان را هم بشناسي

 

 سوره: توبه (9) - آيه: 66

________________________________________

لا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إيمانِكُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً بِأَنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمينَ

عذر مياوريد پس از ايمان ، كافر شده ايد اگر از تقصير گروهي از شمابگذريم گروه ديگر را كه مجرم بوده اند عذاب خواهيم كرد

 سوره: انفال‏ (8) - آيه: 26

________________________________________

وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَليلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

و به ياد آوريد آن هنگام را كه اندك بوديد و در شمار زبون شدگان اين ، سرزمين ، بيم آن داشتيد كه مردم شما را از ميان بردارند و خدا پناهتان دادو ياري كرد و پيروز گردانيد و از چيزهاي پاكيزه روزي داد ، باشد كه سپاس گوييد

 

 سوره: حج‏ (22) - آيه: 60

________________________________________

ذلِكَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ

هر كس عقوبت كند همچنان كه او را عقوبت كرده اند ، آنگاه بر او ستم كنند ، خدا ياريش خواهد كرد زيرا خدا عفو كننده و آمرزنده است

 

 سوره: نور (24) - آيه: 22

________________________________________

وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَ السَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبي وَ الْمَساكينَ وَ الْمُهاجِرينَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ

توانگران و آنان كه گشايشي در كار آنهاست ، نبايد سوگند بخورند كه به ، خويشاوندان و مسكينان و مهاجران در راه خدا چيزي ندهند بايد ببخشند و ببخشايند آيا نمي خواهيد كه خدا شما را بيامرزد ؟ و خداست آمرزنده مهربان

 

 

 سوره: شوري (42) - آيه: 25

________________________________________

وَ هُوَ الَّذي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ

و اوست كه توبه بندگانش را مي پذيرد و از گناهان عفوشان مي كند و هر چه ، مي كنيد مي داند

 

 سوره: شوري (42) - آيه: 30

________________________________________

وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ

اگر شما را مصيبتي رسد ، به خاطر كارهايي است كه مي كنيد و خدا بسياري از گناهان را عفو مي كند

 

سوره: شوري (42) - آيه: 34

________________________________________

أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثيرٍ

يا آنها را به خاطر اعمالشان غرقه مي كند و بسياري را نيز مي بخشايد

 

 سوره: شوري (42) - آيه: 40

________________________________________

وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَي اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ

جزاي هر بدي بديي است همانند آن پس كسي كه عفو كند و آشتي ورزد مزدش با خداست ، زيرا او ستمكاران را دوست ندارد

 سوره: مجادله (58) - آيه: 2

________________________________________

الَّذينَ يُظاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسائِهِمْ ما هُنَّ أُمَّهاتِهِمْ إِنْ أُمَّهاتُهُمْ إِلاَّ اللاَّئي وَلَدْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ

از ميان شما كساني كه زنانشان را ظهار مي كنند بدانند كه زنانشان ، مادرانشان نشوند ، مادرانشان فقطزناني هستند كه آنها را زاييده اند ، و سخني ناپسند و دروغ است كه مي گويند و خدا از گناهان در گذرنده است و آمرزنده است

 

 سوره: تغابن‏ (64) - آيه: 14

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِكُمْ وَ أَوْلادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، بعضي از زنان و فرزندانتان دشمن شما هستند از آنها حذر كنيد و اگر عفو كنيد و چشم بپوشيد و گناهشان پوشيده داريد ، خدا آمرزنده و مهربان است

 

 

مرگ در قرآن مجید

بسم الله الرحمن الرحیم

مرگ در قرآن مجید

 

1 ) سوره: بقره (2) - آيه: 94

________________________________________

قُلْ إِنْ كانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ

بگو : اگر راست مي گوييد كه سراي آخرت نزد خدا ويژه شماست نه مردم ديگر، پس آرزوي مرگ كنيد

 

2 ) سوره: بقره (2) - آيه: 95

________________________________________

وَ لَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ بِالظَّالِمينَ

ولي به سبب اعمالي كه مرتكب شده اند ، هرگز آرزوي مرگ نخواهند كرد خدا ستمكاران را مي شناسد

 

3 ) سوره: بقره (2) - آيه: 133

________________________________________

أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

آيا شما حاضر بوديد ، آنگاه كه مرگ يعقوب فرا رسيد و به فرزندانش گفت : پس از من چه چيز را مي پرستيد ؟ گفتند : خداي تو و خداي نياكان تو ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را به يكتايي خواهيم پرستيد و در برابر او تسليم مي شويم

 

4 ) سوره: بقره (2) - آيه: 180

________________________________________

كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَي الْمُتَّقينَ

هر گاه يكي از شما را مرگ فرا رسد و مالي بر جاي گذارد ، مقرر شد كه درباره پدر و مادر و خويشاوندان ، از روي انصاف وصيت كند و اين شايسته پرهيزگاران است

 

5 ) سوره: بقره (2) - آيه: 243

________________________________________

أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَي النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ

آيا آن هزاران تن را نديده اي كه از بيم مرگ ، از خانه هاي خويش ، بيرون رفتند ؟ سپس خدا به آنها گفت : بميريد آنگاه همه را زنده ساخت خدابه مردم نعمت مي دهد ولي بيشتر مردم شكر نعمت به جاي نمي آورند

 

6 ) سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 143

________________________________________

وَ لَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ

پيش از آنكه مرگتان فرا رسد تمناي مرگ مي كرديد ، اينك مرگ را ديديد و در آن مي نگريد

 

7 ) سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 168

________________________________________

الَّذينَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ

به آنان كه از جنگ باز ايستادند و در باره برادران خود گفتند كه اگر، سخن ما را شنيده بودند كشته نمي شدند ، بگو : اگر راست مي گوييد مرگ را از خود برانيد

 

8 ) سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 185

________________________________________

كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ

همه كس مرگ را مي چشد ، و به تحقيق در روز قيامت مزد اعمال شما را، به كمال خواهند داد و هر كس را از آتش دور سازند و به بهشت درآورند به پيروزي رسيده است و اين زندگي دنيا جز متاعي فريبنده نيست

 

9 ) سوره: نساء (4) - آيه: 15

________________________________________

وَ اللاَّتي يَأْتينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّي يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبيلاً

و از زنان شما آنان كه مرتكب فحشا مي شوند ، از چهار تن از خودتان بر، ضد آنها شهادت بخواهيد اگر شهادت دادند زنان را در خانه محبوس داريدتا مرگشان فرا رسد يا خدا راهي پيش پايشان نهد

 

10 ) سوره: نساء (4) - آيه: 18

________________________________________

وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّي إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَليماً

توبه كساني كه كارهاي زشت مي كنند و چون مرگشان فرا مي رسد مي گويند، كه اكنون توبه كرديم ، و نيز آنان كه كافر بميرند ، پذيرفته نخواهد شد براي اينان عذابي دردآور مهيا كرده ايم

 

11 ) سوره: نساء (4) - آيه: 77

________________________________________

أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذينَ قيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَريقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلي أَجَلٍ قَريبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَليلٌ وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقي وَ لا تُظْلَمُونَ فَتيلاً

آيا نديدي كساني را كه به آنها گفته شد كه اكنون از جنگ بازايستيد و نماز بخوانيد و زكات بدهيد ، كه چون جنگيدن بر آنان مقرر شد ، گروهي چنان از مردم ترسيدند كه بايد از خدا مي ترسيدند ؟ حتي ترسي بيشتر از ترس خدا و گفتند : اي پروردگار ما ، چرا جنگ را بر ما واجب كرده اي و ما رامهلت نمي دهي تا به مرگ خود كه نزديك است بميريم ؟ بگو : متاع اينجهاني اندك است و آخرت از آن پرهيزگاران است و به شما حتي به قدر رشته اي كه در ميان هسته خرماست ستم نمي شود

 

12 ) سوره: نساء (4) - آيه: 78

________________________________________

أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ في بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هذِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هذِهِ مِنْ عِنْدِكَ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ فَما لِهؤُلاءِ الْقَوْمِ لا يَكادُونَ يَفْقَهُونَ حَديثاً

هر جا كه باشيد ولو در حصارهاي سخت استوار ، مرگ شما را در مي يابد، واگر خيري به آنها رسد مي گويند كه از جانب خدا بود و اگر شري به آنها رسد مي گويند كه از جانب تو بود بگو : همه از جانب خداست چه بر سر اين قوم آمده است كه هيچ سخني را نمي فهمند ؟

 

13 ) سوره: نساء (4) - آيه: 100

________________________________________

وَ مَنْ يُهاجِرْ في سَبيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثيراً وَ سَعَةً وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَي اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَي اللَّهِ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً

آن كس كه در راه خدا مهاجرت كند در روي زمين برخورداريهاي بسيار و، گشايشها خواهد يافت و هر كس كه از خانه خويش بيرون آيد تا به سوي خدا ورسولش مهاجرت كند و آنگاه مرگ او را دريابد ، مزدش بر عهده خداست ،و خدا آمرزنده و مهربان است

 

14 ) سوره: نساء (4) - آيه: 159

________________________________________

وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهيداً

و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر آنكه پيش از مرگش به او ايمان آوردو عيسي در روز قيامت به ايمانشان گواهي خواهد داد

 

15 ) سوره: مائده (5) - آيه: 106

________________________________________

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَري بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبي وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمينَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، چون مرگتان فرا رسد به هنگام وصيت دو، عادل را از ميان خودتان به شهادت گيريد ، يا از غير خودتان ، هر گاه كه درسفر بوديد و مرگتان فرا رسيد اگر از آن دو در شك بوديد نگاهشان داريدتا بعد از نماز ، آنگاه به خدا سوگند خورند كه اين شهادت را به هيچ قيمتي دگرگون نكنيم هر چند به سود خويشاوندانمان باشد و آن را كتمان نكنيم ،اگر جز اين باشد از گناهكارانيم

 

16 ) سوره: انعام‏ (6) - آيه: 61

________________________________________

وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ يُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّي إِذا جاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا وَ هُمْ لا يُفَرِّطُونَ

اوست قاهري فراتر از بندگانش نگهباناني بر شما مي گمارد ، تا چون يكي از شما را مرگ فرا رسد فرستادگان ما بي هيچ كوتاهي و گذشتي جان او بگيرند

 

17 ) سوره: انعام‏ (6) - آيه: 93

________________________________________

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْ ءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لَوْ تَري إِذِ الظَّالِمُونَ في غَمَراتِ الْمَوْتِ وَ الْمَلائِكَةُ باسِطُوا أَيْديهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَ كُنْتُمْ عَنْ آياتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ

كيست ستمكارتر از آن كس كه به خدا دروغ بست يا گفت كه به من وحي شده و، حال آنكه به او هيچ چيز وحي نشده بودو آن كس كه گفت : من نيز همانندآياتي كه خدا نازل كرده است ، نازل خواهم كرد ؟ اگر ببيني آنگاه كه اين ستمكاران در سكرات مرگ گرفتارند و ملائكه بر آنها دست گشوده اند كه :جان خويش بيرون كنيد ، امروز شما را به عذابي خواركننده عذاب مي كنند ،و اين به كيفر آن است كه در باره خدا به ناحق سخن مي گفتيد و از آيات او سرپيچي مي كرديد

 

18 ) سوره: انعام‏ (6) - آيه: 162

________________________________________

قُلْ إِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ

بگو : نماز من و قرباني من و زندگي من و مرگ من براي خدا آن پروردگار جهانيان است

 

19 ) سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 185

________________________________________

أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا في مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْ ءٍ وَ أَنْ عَسي أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَديثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ

آيا در ملكوت آسمانها و زمين و چيزهايي كه خدا آفريده است نمي ، انديشند؟ و شايد كه مرگشان نزديك باشد و بعد از قرآن كدام سخن را باور دارند

 

20 ) سوره: انفال‏ (8) - آيه: 6

________________________________________

يُجادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَيَّنَ كَأَنَّما يُساقُونَ إِلَي الْمَوْتِ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ

با آنكه حقيقت بر آنها آشكار شده در باره آن با تو مجادله مي كنند ، چنان قدم بر مي دارند كه گويي مي بينند كه آنها را به سوي مرگ مي برند

 

21 ) سوره: يونس‏ (10) - آيه: 11

________________________________________

وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا في طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ

اگر با همان شتاب كه مردم براي خود خير مي طلبند خدا برايشان شر مي طلبيد مرگشان فرا رسيده بود پس آنان را كه به ديدار ما اميد ندارند ، وامي گذاريم تا در گمراهي خويش سرگردان بمانند

 

22 ) سوره: يونس‏ (10) - آيه: 49

________________________________________

قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسي ضَرًّا وَ لا نَفْعاً إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَلا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ

بگو : من در باره خود جز آنچه خدا بخواهد مالك هيچ سود و زياني نيستم مرگ هر امتي را زماني معين است چون زمانشان فرا رسد ، نه يك ساعت تاخير كنند و نه يك ساعت پيش افتند

 

23 ) سوره: هود (11) - آيه: 7

________________________________________

وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَي الْماءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ

اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد و عرش او بر روي آب بود تا، بيازمايد كدام يك از شما به عمل نيكوتر است و اگر بگويي كه بعداز مرگ زنده مي شويد ، كافران گويند كه اين جز جادويي آشكار نيست

 

24 ) سوره: ابراهيم‏ (14) - آيه: 17

________________________________________

يَتَجَرَّعُهُ وَ لا يَكادُ يُسيغُهُ وَ يَأْتيهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ما هُوَ بِمَيِّتٍ وَ مِنْ وَرائِهِ عَذابٌ غَليظٌ

جرعه ، جرعه آن را مي نوشد و هيچ گواراي او نيست و مرگ از هر سو بر او مي تازد اما نمي ميرد ، كه عذابي سخت در انتظار اوست

 

25 ) سوره: مريم‏ (19) - آيه: 5

________________________________________

وَ إِنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ مِنْ وَرائي وَ كانَتِ امْرَأَتي عاقِراً فَهَبْ لي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا

من پس از مرگ خويش ، از خويشاوندانم بيمناكم و زنم نازاينده است مرا از جانب خود فرزندي عطا كن ،

 

26 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 35

________________________________________

كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ

هر كسي طعم مرگ را مي چشد و شما را به خير و شر مي آزماييم و همه به نزد ما باز مي گرديد

 

27 ) سوره: انبياء (21) - آيه: 111

________________________________________

وَ إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلي حينٍ

و نمي دانم شايد اين آزمايشي براي شما و بهره مندي تا به هنگام مرگ باشد

 

28 ) سوره: مؤمنون‏ (23) - آيه: 99

________________________________________

حَتَّي إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ

چون يكيشان را مرگ فرا رسد ، گويد : اي پروردگار من ، مرا بازگردان

 

29 ) سوره: فرقان‏ (25) - آيه: 3

________________________________________

وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لا يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ وَ لا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً وَ لا يَمْلِكُونَ مَوْتاً وَ لا حَياةً وَ لا نُشُوراً

سواي او خداياني ديگر گرفتند كه هيچ چيز نمي آفرينند و خود مخلوقند، نه مالك زيان خود هستند و نه سود خود ، و مالك مرگ و زندگي و رستاخيز نيستند

 

30 ) سوره: فرقان‏ (25) - آيه: 13

________________________________________

وَ إِذا أُلْقُوا مِنْها مَكاناً ضَيِّقاً مُقَرَّنينَ دَعَوْا هُنالِكَ ثُبُوراً

و چون ، دستها بر گردن بسته ، در تنگنايي از آن افتند ، به دعا مرگ خويش مي خواهند

 

31 ) سوره: فرقان‏ (25) - آيه: 14

________________________________________

لا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُوراً واحِداً وَ ادْعُوا ثُبُوراً كَثيراً

امروز نه يك بار مرگ خويش خواهيد ، مرگ خويش فراوان خواهيد

 

32 ) سوره: عنكبوت‏ (29) - آيه: 57

________________________________________

كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ

هر كسي چشنده طعم مرگ است و به سوي ما بازگردانده شويد

 

33 ) سوره: سجده (32) - آيه: 11

________________________________________

قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلي رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ

بگو : فرشته مرگ كه موكل بر شماست ، شما را مي ميراند سپس به سوي پروردگارتان باز مي گردانند

 

34 ) سوره: احزاب‏ (33) - آيه: 16

________________________________________

قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذاً لا تُمَتَّعُونَ إِلاَّ قَليلاً

بگو : اگر از مرگ يا كشته شدن بگريزيد ، هرگز گريختن سودتان ندهد و، آنگاه از زندگي جز اندكي بهره مند نخواهيد شد

 

35 ) سوره: احزاب‏ (33) - آيه: 19

________________________________________

أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذي يُغْشي عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَي الْخَيْرِ أُولئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ وَ كانَ ذلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسيراً

هر خيري را از شما دريغ مي دارند ، و چون وحشت فراز آيد بيني كه به تو، مي نگرند و چشمانشان در حدقه مي گردد مثل كسي كه از مرگ بيهوش شده باشد و چون وحشت از ميان برود ، از حرص غنايم با زبان تيز خود برنجانندتان اينان ايمان نياورده اند و خدا اعمالشان را تباه كرده است و اين كار بر خدا آسان بوده است

 

36 ) سوره: سبا (34) - آيه: 14

________________________________________

فَلَمَّا قَضَيْنا عَلَيْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلي مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ ما لَبِثُوا فِي الْعَذابِ الْمُهينِ

چون حكم مرگ را بر او رانديم حشره اي از حشرات زمين مردم را بر مرگش آگاه كرد : عصايش را جويد چون فرو افتاد ، ديوها دريافتند كه اگر علم غيب مي دانستند ، در آن عذاب خواركننده نمي ماندند

 

37 ) سوره: يس (36) - آيه: 44

________________________________________

إِلاَّ رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتاعاً إِلي حينٍ

جز به رحمت ما و برخورداري تا هنگام مرگ

 

38 ) سوره: صافات‏ (37) - آيه: 58

________________________________________

أَ فَما نَحْنُ بِمَيِّتينَ

آيا ما را مرگي نيست ،

 

39 ) سوره: صافات‏ (37) - آيه: 59

________________________________________

إِلاَّ مَوْتَتَنَا الْأُولي وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبينَ

جز آن مرگ نخستين ؟ و ديگر عذابمان نمي كنند ؟

 

40 ) سوره: ص‏ (38) - آيه: 88

________________________________________

وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حينٍ

و شما منكران بر صدق و حقيقت اين مقال پس از هنگام مرگ به خوبي آگاه مي شويد

 

41 ) سوره: زمر (39) - آيه: 42

________________________________________

اللَّهُ يَتَوَفَّي الْأَنْفُسَ حينَ مَوْتِها وَ الَّتي لَمْ تَمُتْ في مَنامِها فَيُمْسِكُ الَّتي قَضي عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَ يُرْسِلُ الْأُخْري إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

خدا جانها را به هنگام مردنشان مي گيرد ، و نيز جان كساني را كه در، خواب خود نمرده اند جانهايي را كه حكم مرگ بر آنها رانده شده نگه مي داردو ديگران را تا زماني كه معين است باز مي فرستد در اين عبرتهاست براي آنهايي كه مي انديشند

 

42 ) سوره: دخان‏ (44) - آيه: 35

________________________________________

إِنْ هِيَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولي وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرينَ

پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما ديگر بار زنده نمي شويم ،

 

43 ) سوره: دخان‏ (44) - آيه: 56

________________________________________

لا يَذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولي وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ

در آنجا طعم مرگ را، نمي چشند ، مگر همان مرگ نخستين و آنها را خدا از عذاب جهنم نگه داشته است

 

44 ) سوره: جاثيه (45) - آيه: 21

________________________________________

أَمْ حَسِبَ الَّذينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَواءً مَحْياهُمْ وَ مَماتُهُمْ ساءَ ما يَحْكُمُونَ

آيا آنان كه مرتكب بديها مي شوند مي پندارند كه در شمار كساني كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند قرارشان مي دهيم ؟ و آيا زندگي و مرگشان يكسان است ؟ چه بد داوري مي كنند

 

45 ) سوره: محمد (47) - آيه: 20

________________________________________

وَ يَقُولُ الَّذينَ آمَنُوا لَوْ لا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ وَ ذُكِرَ فيهَا الْقِتالُ رَأَيْتَ الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلي لَهُمْ

كساني كه ايمان آورده اند مي گويند : چرا از جانب خدا سوره اي نازل ، نمي شود ؟ چون سوره اي از محكمات نازل شود كه در آن سخن از جنگ رفته باشد، آنان را كه در دلشان مرضي هست بيني كه چون كسي كه بيهوشي مرگ بر او چيره شده به تو مي نگرند پس برايشان شايسته تر

 

46 ) سوره: ق‏ (50) - آيه: 19

________________________________________

وَ جاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِكَ ما كُنْتَ مِنْهُ تَحيدُ

به راستي كه بيهوشي مرگ فرا مي رسد اين است آنچه از آن مي گريختي

 

47 ) سوره: ذاريات‏ (51) - آيه: 10

________________________________________

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ

مرگ باد بر آن دروغگويان :

 

48 ) سوره: واقعه (56) - آيه: 60

________________________________________

نَحْنُ قَدَّرْنا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقينَ

ما مرگ را بر شما مقدر ساختيم و ناتوان از آن نيستيم كه

 

49 ) سوره: جمعه (62) - آيه: 6

________________________________________

قُلْ يا أَيُّهَا الَّذينَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِياءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ

بگو : اي قوم يهود ، هر گاه مي پنداريد كه شما دوستان خدا هستيد ، نه ، مردم ديگر ، پس تمناي مرگ كنيد اگر راست مي گوييد

 

50 ) سوره: جمعه (62) - آيه: 7

________________________________________

وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ بِالظَّالِمينَ

و آنان به سبب اعمالي كه پيش از اين مرتكب شده اند ، هرگز تمناي مرگ نخواهند كرد و خدا به ستمكاران داناست

 

51 ) سوره: جمعه (62) - آيه: 8

________________________________________

قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلي عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

بگو : آن مرگي كه از آن مي گريزيد شما را در خواهد يافت و شما را نزد آن داناي نهان و آشكارا بر مي گردانند تا به كارهايي كه كرده ايد آگاهتان سازد

 

52 ) سوره: منافقون‏ (63) - آيه: 10

________________________________________

وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَني إِلي أَجَلٍ قَريبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحينَ

از آنچه روزيتان داده ايم در راه خدا انفاق كنيد ، پيش از آنكه يكي رامرگ فرا رسد و بگويد : اي پروردگار من ، چرا مرگ مرا اندكي به تاخير نينداختي تا صدقه دهم و از شايستگان باشم ؟

 

53 ) سوره: منافقون‏ (63) - آيه: 11

________________________________________

وَ لَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها وَ اللَّهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ

چون كسي اجلش فرا رسد ، خدا مرگ او را به تاخير نمي افكند و خدا به كارهايي كه مي كنيد آگاه است

 

54 ) سوره: ملك‏ (67) - آيه: 2

________________________________________

الَّذي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزيزُ الْغَفُورُ

آن كه مرگ و زندگي را بيافريد ، تا بيازمايدتان كه كدام يك از شما به عمل نيكوتر است و اوست پيروزمند و آمرزنده

 

55 ) سوره: حاقه (69) - آيه: 27

________________________________________

يا لَيْتَها كانَتِ الْقاضِيَةَ

اي كاش همان مرگ مي بود و بس ،

 

56 ) سوره: مدثر (74) - آيه: 19

________________________________________

فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

مرگ بر او باد ، چگونه طرحي افكند ؟

 

57 ) سوره: مدثر (74) - آيه: 20

________________________________________

ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

، باز هم مرگ بر او باد ، چگونه طرحي افكند ؟

 

58 ) سوره: مدثر (74) - آيه: 47

________________________________________

حَتَّي أَتانَا الْيَقينُ

تا مرگ ما فرا رسيد

 

59 ) سوره: عبس‏ (80) - آيه: 17

________________________________________

قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ

مرگ بر آدمي باد كه چه ناسپاس است

 

60 ) سوره: بروج‏ (85) - آيه: 13

________________________________________

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ

اوست كه نخست مي آفريند و پس از مرگ ، زنده مي سازد