آیات اسلام وتسلیم در کلام الله مجید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

به نام خداي بخشاينده مهربان

فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ سوره: نحل‏ (16) - آيه: 98

و چون قرآن بخواني ، از شيطان رجيم به خدا پناه ببر

أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً   سوره: نساء (4) - آيه: 82

آيا در قرآن نمي انديشند ؟ هر گاه از سوي ديگري جز خدا مي بود در آن ، اختلافي بسيار مي يافتند  !

أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلي قُلُوبٍ أَقْفالُها    سوره: محمد (47) - آيه: 24

آيا در قرآن نمي انديشند يا بر دلهايشان قفلهاست ؟

 يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ * الَّذينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمينَ

اي بندگان من ، در آن روز بيمي بر شما نيست و شما غمگين نمي شويد.آن كسان كه به آيات ما ايمان آورده اند و تسليم امر ما شده اند ،     سوره: زخرف‏ (43) - آيه:68و 69  

آیات اسلام وتسلیم در کلام الله مجید

1- سوره: بقره (2) - آيه: 71

قالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثيرُ الْأَرْضَ وَ لا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لا شِيَةَ فيها قالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوها وَ ما كادُوا يَفْعَلُونَ

گفت : مي گويد : از آن گاوان نيست كه رام باشد و زمين را شخم زند و كشته را آب دهد بي عيب است و يكرنگ گفتند : اكنون حقيقت را گفتي پس آن را كشتند ، هر چند كه نزديك بود كه از آن كار سرباز زنند

2- سوره: بقره (2) - آيه: 112

بَلي مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ

آري ، هر كس كه از روي اخلاص رو به خدا كند و نيكوكار بود ، پاداشش را از پروردگارش خواهد گرفت و دستخوش بيم و اندوه نمي شود

3- سوره: بقره (2) - آيه: 128

رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ

اي پروردگار ما ، ما را فرمانبردار خويش ساز و نيز فرزندان ما را فرمانبردار خويش گردان ، و مناسكمان را به ما بياموز ، و توبه ما بپذير كه توتوبه پذيرنده و مهربان هستي

4- سوره: بقره (2) - آيه: 131

إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمينَ

و پروردگارش به او گفت : تسليم شو گفت : من در برابر پروردگار جهانيان تسليمم

5- سوره: بقره (2) - آيه: 132

وَ وَصَّي بِها إِبْراهيمُ بَنيهِ وَ يَعْقُوبُ يا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفي لَكُمُ الدِّينَ فَلا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

ابراهيم به فرزندان خود وصيت كرد كه در برابر خدا تسليم شوند و يعقوب ، به فرزندان خود گفت : اي فرزندان من ، خدا براي شما اين دين را برگزيده است ، مباد بميريد بي آنكه بدان گردن نهاده باشيد

6- سوره: بقره (2) - آيه: 133

أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

آيا شما حاضر بوديد ، آنگاه كه مرگ يعقوب فرا رسيد و به فرزندانش گفت : پس از من چه چيز را مي پرستيد ؟ گفتند : خداي تو و خداي نياكان تو ابراهيم و اسماعيل و اسحاق را به يكتايي خواهيم پرستيد و در برابر او تسليم مي شويم

7- سوره: بقره (2) - آيه: 136

قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلي إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسي وَ عيسي وَ ما أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

بگوييد : ما به خدا و آياتي كه بر ما نازل شده و نيز آنچه بر ابراهيم واسماعيل و اسحاق و يعقوب و سبطها نازل آمده و نيز آنچه به موسي و عيسي فرستاده شده و آنچه بر پيامبران ديگر از جانب پروردگارشان آمده است ، ايمان آورده ايم ميان هيچ يك از پيامبران فرقي نمي نهيم و همه در برابر خدا تسليم هستيم

8- سوره: بقره (2) - آيه: 208

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، همگان به اطاعت درآييد و پاي به جاي ، پاي شيطان مگذاريد كه او دشمن آشكار شماست

9- سوره: بقره (2) - آيه: 233

وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَي الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَي الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ

مادراني كه مي خواهند شير دادن را به فرزندان خود كامل سازند ، دو سال ، تمام شيرشان بدهند خوراك و لباس آنان ، به وجهي نيكو ، بر عهده صاحب فرزند است و هيچ كس بيش از قدرتش مكلف نمي شود نبايد هيچ مادري به خاطر فرزندش زياني ببيند و هيچ پدري به خاطر فرزندش و قيم نيز چنين بر عهده دارد و اگر پدر و مادر بخواهند با رضايت و مشاورت يكديگر فرزندشان را از شير بازگيرند مرتكب گناهي نشده اند و هر گاه بخواهيد كسي ديگر را به شير دادن فرزندتان برگماريد ، اگر مزدي نيكو و در خورش بپردازيد گناهي نيست از خدا بترسيد و بدانيد كه او به كاري كه مي كنيد بصيرو بيناست

10-سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 19

إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآياتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِسابِ

هر آينه دين در نزد خدا دين اسلام است و اهل كتاب راه خلاف نرفتند ،مگر، از آن پس كه به حقانيت آن دين آگاه شدند ، و نيز از روي حسد آنان كه به آيات خدا كافر شوند ، بدانند كه او به زودي به حسابها خواهد رسيد

11- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 20

فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ وَ قُلْ لِلَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ وَ الْأُمِّيِّينَ أَ أَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ اللَّهُ بَصيرٌ بِالْعِبادِ

اگر با تو به داوري برخيزند بگوي : من و پيروانم در دين خويش به خدا، اخلاص ورزيديم به اهل كتاب و مشركان بگو : آيا شما هم به خدا اخلاص ورزيده ايد ؟ اگر اخلاص ورزيده اند پس هدايت يافته اند و اگر رويگردان شده اند ، بر تو تبليغ است و بس ، و خدا بندگان را مي بيند

12- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 5

فَلَمَّا أَحَسَّ عيسي مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاري إِلَي اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

چون عيسي دريافت كه به او ايمان نمي آورند ، گفت : چه كساني در راه خدا ياران منند ؟ حواريان گفتند : ما ياران خداييم به خدا ايمان آورديم شهادت ده كه ما تسليم هستيم :

13- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 64

قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلي كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

بگو : اي اهل كتاب ، بياييد از آن كلمه اي كه پذيرفته ما و شماست پيروي ، كنيم : آنكه جز خداي را نپرستيم و هيچ چيز را شريك او نسازيم و بعضي از ما بعضي ديگر را سواي خدا به پرستش نگيرد اگر آنان رويگردان شدند بگو : شاهد باشيد كه ما مسلمان هستيم

14- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 67

ما كانَ إِبْراهيمُ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ كانَ حَنيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكينَ

ابراهيم نه يهودي بود نه نصراني ، بلكه حنيفي مسلمان بود و از، مشركان نبود

15- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 80

وَ لا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلائِكَةَ وَ النَّبِيِّينَ أَرْباباً أَ يَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

و نيز به شما نمي فرمايند كه فرشتگان و پيامبران را خدايان پنداريد آيا پس از آنكه اسلام آورده ايد شما را به كفر فرمان مي دهند ؟

16- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 83

أَ فَغَيْرَ دينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ

آيا ديني جز دين خدا مي جويند ، حال آنكه آنچه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه تسليم فرمان او هستند و به نزد او بازشان مي گردانند ؟

17- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 84

قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلي إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسي وَ عيسي وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

بگو : به خدا و آنچه بر ما و بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و، فرزندان او و نيز آنچه بر موسي و عيسي و پيامبران ديگر از جانب پروردگارشان نازل شده است ، ايمان آورديم ميان هيچ يك از ايشان فرقي نمي نهيم و همه تسليم اراده او هستيم

18-سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 85

 وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ

و هر كس كه ديني جز اسلام اختيار كند از او پذيرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانديدگان خواهد بود

19- سوره: آل عمران‏ (3) - آيه: 102

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، آنچنان كه شايسته ترس از خداست از او بترسيد و جز در مسلماني نميريد

20- سوره: نساء (4) - آيه: 65

فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّي يُحَكِّمُوكَ فيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا في أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْليماً

نه ، سوگند به پروردگارت كه ايمان نياورند ، مگر آنكه در نزاعي كه ميان آنهاست تو را داور قرار دهند و از حكمي كه تو مي دهي هيچ ناخشنود نشوند و سراسر تسليم آن گردند

 

21- سوره: نساء (4) - آيه: 90

إِلاَّ الَّذينَ يَصِلُونَ إِلي قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ ميثاقٌ أَوْ جاؤُكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقاتِلُوكُمْ أَوْ يُقاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبيلاً

مگر كساني كه به قومي كه ميان شما و ايشان پيماني است مي پيوندند ، ياخود نزد شما مي آيند در حالي كه از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خود ملول شده باشند و اگر خدا مي خواست بر شما پيروزشان مي ساخت و با شمابه جنگ برمي خاستند پس هر گاه كناره گرفتند و با شما نجنگيدند و به شما پيشنهاد صلح كردند ، خدا هيچ راهي براي شما بر ضد آنان نگشوده است

 

22- سوره: نساء (4) - آيه: 91

سَتَجِدُونَ آخَرينَ يُريدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّما رُدُّوا إِلَي الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فيها فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبيناً

گروه ديگري را خواهيد يافت كه مي خواهند از شما و قوم خود در امان باشند ، اينان هر گاه كه به كفر دعوت شوند بدان بازگردند پس اگر خود را به كناري نكشند و صلح نكنند و از اعمال خويش باز نايستند

آنان را هر جا كه يافتيد بگيريد و بكشيد كه خدا شما را بر آنان تسلطي آشكار داده است

23- سوره: نساء (4) - آيه: 92

وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلاَّ خَطَأً وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ دِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلي أَهْلِهِ إِلاَّ أَنْ يَصَّدَّقُوا فَإِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ إِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ ميثاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلي أَهْلِهِ وَ تَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً

هيچ مؤمني را نرسد كه مؤمن ديگر را جز به خطا بكشد و هر كس كه مؤمني را، به خطا بكشد بايد كه بنده اي مؤمن را آزاد كند يا خونبهايش را به خانواده اش تسليم كند ، مگر آنكه خونبها را ببخشند و اگر مقتول ، مؤمن واز قومي است كه با شما پيمان بسته اند ، خونبها به خانواده اش پرداخت شود و بنده مؤمني را آزاد كند و هر كس كه بنده اي نيابد براي توبه دو ماه پي در پي روزه بگيرد و خدا دانا و حكيم است

24- سوره: نساء (4) - آيه: 125

وَ مَنْ أَحْسَنُ ديناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهيمَ حَنيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهيمَ خَليلاً

دين چه كسي بهتر از دين كسي است كه به اخلاص روي به جانب خدا كرد و نيكوكار بود و از دين حنيف ابراهيم پيروي كرد ؟ و خدا ابراهيم را به دوستي خود برگزيد

 

25-سوره: مائده (5) - آيه: 3 

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطيحَةُ وَ ما أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ ما ذَكَّيْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ ذلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً فَمَنِ اضْطُرَّ في مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ

حرام شد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و هر حيواني كه به هنگام كشتنش ، نام ديگري جز الله را بر او بگويند ، و آنچه خفه شده باشد يا به سنگ زده باشند يا از بالا در افتاده باشد يا به شاخ حيواني ديگر بميرد يا درندگان از آن خورده باشند ، مگر آنكه ذبحش كنيد و نيز هر چه بر آستان بتان ذبح شود و آنچه به وسيله تيرهاي قمار قسمت كنيد كه اين كار خود نافرماني است امروز كافران از بازگشت شما از دين خويش نوميد شده اند از آنان مترسيد از من بترسيد امروز دين شما را به كمال رسانيدم و نعمت خودبر شما تمام كردم و اسلام را دين شما برگزيدم پس هر كه در گرسنگي بي چاره ماند بي آنكه قصد گناه داشته باشد ، بداند كه خدا آمرزنده و مهربان است

26- سوره: مائده (5) - آيه: 44

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فيها هُدي ً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذينَ أَسْلَمُوا لِلَّذينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللَّهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتي ثَمَناً قَليلاً وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ

ما تورات را كه در آن هدايت و روشنايي است ، نازل كرديم پيامبراني كه ، تسليم فرمان بودند بنابر آن براي يهود حكم كردند و نيز خداشناسان و دانشمندان كه به حفظ كتاب خدا مامور بودند و بر آن گواهي دادند ، پس ، ازمردم مترسيد ، از من بترسيد و آيات مرا به بهاي اندك مفروشيد و هر كه بر وفق آياتي كه خدا نازل كرده است حكم نكند ، كافر است

27- سوره: مائده (5) - آيه: 111

وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَي الْحَوارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بي وَ بِرَسُولي قالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنا مُسْلِمُونَ

و به حواريان وحي كردم : به من و به پيامبر من ايمان بياوريد گفتند، :ايمان آورديم ، گواه باش كه ما تسليم هستيم

28- سوره: انعام‏ (6) - آيه: 14

قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكينَ

بگو : آيا ديگري جز خدا را به دوستي گيرم كه آفريننده آسمانها و زمين ، است و مي خوراند و به طعامش نياز نيست ؟ بگو : هر آينه من مامور شده ام كه نخستين كسي باشم كه تسليم امر خدا شده باشد پس ، از مشركان مباش

29- سوره: انعام‏ (6) - آيه: 35

وَ إِنْ كانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْراضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِيَ نَفَقاً فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِي السَّماءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدي فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْجاهِلينَ

اگر اعراض كردن آنها بر تو گران است ، خواهي نقبي در زمين بجوي يا نردباني بر آسمان بنه تا معجزه اي برايشان بياوري اگر خدا بخواهد ، همه رابه راه راست برد پس ، از نادانان مباش

30- سوره: انعام‏ (6) - آيه: 71

قُلْ أَ نَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَنْفَعُنا وَ لا يَضُرُّنا وَ نُرَدُّ عَلي أَعْقابِنا بَعْدَ إِذْ هَدانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّياطينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرانَ لَهُ أَصْحابٌ يَدْعُونَهُ إِلَي الْهُدَي ائْتِنا قُلْ إِنَّ هُدَي اللَّهِ هُوَ الْهُدي وَ أُمِرْنا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمينَ

بگو : آيا سواي الله كسي را بخوانيم كه نه ما را سود مي دهد و نه زيان ، مي رساند ؟ و آيا پس از آنكه خدا ما را هدايت كرده است ، همانند آن كس كه شيطان گمراهش ساخته و حيران بر روي زمين رهايش كرده ، از دين بازگرديم ؟ او را ياراني است كه به هدايت ندايش مي دهند كه نزد ما بازگردد بگو : هدايتي كه از سوي خدا باشد ، هدايت واقعي است و به ما فرمان رسيده كه در برابر پروردگار جهانيان تسليم شويم

31-سوره: انعام‏ (6) - آيه: 125

فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ كَذلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَي الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ

هر كس را كه خدا خواهد كه هدايت كند دلش را براي اسلام مي گشايد ، و هر، كس را كه خواهد گمراه كند قلبش را چنان فرو مي بندد كه گويي مي خواهدكه به آسمان فرا رود بدين سان خدا به آنهايي كه ايمان نمي آورند پليدي مي نهد

32- سوره: انعام‏ (6) - آيه: 163

لا شَريكَ لَهُ وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمينَ

او را شريكي نيست به من چنين امر شده است ، و من از نخستين مسلمانانم ،

33- سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 126

وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ

خشم بر ما نمي گيري ، جز آنكه چون نشانه هاي پروردگارمان بر ما آشكار، شد به آنها ايمان آورديم اي پروردگار ما ، بر ما شكيبايي ببار و ما را مسلمان بميران

34- سوره: انفال‏ (8) - آيه: 43

إِذْ يُريكَهُمُ اللَّهُ في مَنامِكَ قَليلاً وَ لَوْ أَراكَهُمْ كَثيراً لَفَشِلْتُمْ وَ لَتَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ لكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

در خواب ، خدا شمارشان را به تو اندك نشان داد اگر شمار آنها را بسيار، نشان داده بود ، از ترس ناتوان مي شديد و در تصميم به جنگ به مناقشه بر مي خاستيد ، ولي خداوند شما را از دشمنان در امان داشت ، كه او به آنچه در دلهاست آگاه است

35- سوره: انفال‏ (8) - آيه: 61

وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ

و اگر به صلح گرايند ، تو نيز به صلح گراي و بر خدا توكل كن كه اوست شنوا و دانا

36-سوره: توبه (9) - آيه: 74

يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلاَّ أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَليماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ

به خدا سوگند مي خورند كه نگفته اند ، ولي كلمه كفر را بر زبان رانده ، اند و پس از آنكه اسلام آورده بودند كافر شده اند و قصد كاري كردند ، اما بدان نايل نشدند عيبجوييشان از آن روست كه خدا و پيامبرش از غنايم بي نيازشان كردند پس اگر توبه كنند خيرشان در آن است ، و اگر رويگردان شوند خدا به عذاب دردناكي در دنيا و آخرت معذبشان خواهد كرد و آنهارا در روي زمين نه دوستداري خواهد بود و نه مددكاري

37- سوره: يونس‏ (10) - آيه: 72

فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَي اللَّهِ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمينَ

و اگر پشت كرديد ، من از شما هيچ پاداشي نخواسته ام ، كه پاداش من باخداست و من مامور شده ام كه از تسليم شدگان باشم

38- سوره: يونس‏ (10) - آيه: 84

وَ قالَ مُوسي يا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمينَ

موسي گفت : اي قوم من ، اگر به خدا ايمان آورده ايد و تسليم فرمان هستيد به او توكل كنيد

39- سوره: يونس‏ (10) - آيه: 90

وَ جاوَزْنا بِبَني إِسْرائيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ بَغْياً وَ عَدْواً حَتَّي إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ

ما بني اسرائيل را از دريا گذرانيديم فرعون و لشكريانش به قصد ستم وتعدي به تعقيبشان پرداختند چون فرعون غرق مي شد گفت : ايمان آوردم كه هيچ خداوندي جز آن كه بني اسرائيل بدان ايمان آورده اند نيست ، و من ازتسليم شدگانم

40- سوره: هود (11) - آيه: 14

فَإِلَّمْ يَسْتَجيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

پس اگر شما را اجابت نكردند ، بدانيد كه قرآن به علم خدا نازل شده و نيز هيچ خدايي جز او نيست آيا تسليم مي شويد ؟

41- سوره: يوسف‏ (12) - آيه: 101

رَبِّ قَدْ آتَيْتَني مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَني مِنْ تَأْويلِ الْأَحاديثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّني مُسْلِماً وَ أَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ

اي پروردگار من ، مرا فرمانروايي دادي و مرا علم تعبير خواب آموختي اي ، آفريننده آسمانها و زمين ، تو در دنيا و آخرت كارساز مني مرا مسلمان بميران و قرين شايستگان ساز

42- سوره: حجر (15) - آيه: 2

رُبَما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ كانُوا مُسْلِمينَ

بسا كه كافران آرزو كنند كه اي كاش مسلمان مي بودند

43- سوره: نحل‏ (16) - آيه: 28

الَّذينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ ما كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلي إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

كساني هستند كه بر خود ستم روا داشته اند ، چون فرشتگان جانشان را بستانند ، سر تسليم فرود آرند و گويند : ما هيچ كار بدي نمي كرديم آري ، خدااز كارهايي كه مي كرديد آگاه است

 

44- سوره: نحل‏ (16) - آيه: 81

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلالاً وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبالِ أَكْناناً وَ جَعَلَ لَكُمْ سَرابيلَ تَقيكُمُ الْحَرَّ وَ سَرابيلَ تَقيكُمْ بَأْسَكُمْ كَذلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ

خدا براي شما از چيزهايي كه آفريده است سايه ها پديد آورد و در، كوههابرايتان غارها ساخت و جامه هايي كه شما را از گرما حفظ مي كند و جامه هايي كه در جنگ نگهدار شماست خدا نعمتهاي خود را اينچنين بر شما تمام مي كند باشد كه تسليم فرمان او شويد

45- سوره: نحل‏ (16) - آيه: 87

وَ أَلْقَوْا إِلَي اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ

و در اين روز به بندگي ، خويشتن را تسليم خدا كنند و آن دروغها كه مي بافته اند نابود شود

46- سوره: نحل‏ (16) - آيه: 89

وَ يَوْمَ نَبْعَثُ في كُلِّ أُمَّةٍ شَهيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِكَ شَهيداً عَلي هؤُلاءِ وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ ءٍ وَ هُدي ً وَ رَحْمَةً وَ بُشْري لِلْمُسْلِمينَ

و روزي باشد كه از هر امتي شاهدي از خودشان به زيان خودشان برانگيزيم وتو را بياوريم تا به زيان آنان شهادت دهي و ما قرآن را كه بيان كننده هر چيزي است و هدايت و رحمت و بشارت براي مسلمانان است بر تو نازل كرده ايم

47- سوره: نحل‏ (16) - آيه: 102

قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذينَ آمَنُوا وَ هُدي ً وَ بُشْري لِلْمُسْلِمينَ

بگو : آن را روح القدس به حق از جانب پروردگارت نازل كرده است تا مؤمنان را استواري ارزاني دارد و مسلمانان را هدايت و بشارت باشد

48- سوره: انبياء (21) - آيه: 108

قُلْ إِنَّما يُوحي إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

بگو : به من وحي شده كه خداي شما خدايي است يكتا ، آيا بدان گردن مي نهيد ؟

49- سوره: حج‏ (22) - آيه: 34

وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَكاً لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلي ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهيمَةِ الْأَنْعامِ فَإِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتينَ

براي هر امتي رسم قرباني كردني نهاديم تا بدان سبب كه خدا از، چارپايان روزيشان داده است ، نام او را بر زبان رانند پس خداي شما خدايي يكتاست ، در برابر او تسليم شويد و تواضع كنندگان را بشارت ده ،

50- سوره: حج‏ (22) - آيه: 78

وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِنْ قَبْلُ وَ في هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَي النَّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلي وَ نِعْمَ النَّصيرُ

در راه خداوند چنان كه بايد جهاد كنيد او شما را برگزيد و برايتان در، دين هيچ تنگنايي پديد نياورد كيش پدرتان ابراهيم است او پيش ازاين شما را مسلمان ناميد تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر ديگرمردم گواه باشيد پس نماز بگزاريد و زكات بدهيد و به خدا توسل جوييد اوست مولاي شما چه مولايي نيكو و چه ياوري نيكو

51- سوره: نور (24) - آيه: 27

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتاً غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّي تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلي أَهْلِها ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، به خانه اي غير از خانه خود ، بي آنكه اجازت طلبيده و بر ساكنانش سلام كرده باشيد ، داخل مشويد اين براي شما بهتر است ، باشد كه پند گيريد

52- سوره: نور (24) - آيه: 61

لَيْسَ عَلَي الْأَعْمي حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْمَريضِ حَرَجٌ وَ لا عَلي أَنْفُسِكُمْ أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَواتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خالاتِكُمْ أَوْ ما مَلَكْتُمْ مَفاتِحَهُ أَوْ صَديقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْكُلُوا جَميعاً أَوْ أَشْتاتاً فَإِذا دَخَلْتُمْ بُيُوتاً فَسَلِّمُوا عَلي أَنْفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبارَكَةً طَيِّبَةً كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

بر نابينا حرجي نيست و بر لنگ حرجي نيست و بر بيمار حرجي نيست و بر، شما حرجي نيست اگر از خانه خود يا خانه پدرتان يا خانه مادرتان يا خانه برادرتان يا خانه خواهرتان يا خانه عمويتان يا خانه عمه تان يا خانه داييتان يا خانه خاله تان يا خانه اي كه كليدهاي آن نزد شماست يا خانه دوستتان چيزي بخوريد و گناهي مرتكب نشده ايد اگر با هم بخوريد يا جدا جدا و چون به خانه اي داخل شويد بر يكديگر سلام كنيد اين تحيتي است مبارك و پاكيزه از جانب خدا خدا آيات را براي شما اينچنين بيان مي كند ،باشد كه تعقل كنيد

53- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 31

أَلاَّ تَعْلُوا عَلَيَّ وَ أْتُوني مُسْلِمينَ

بر من برتري مجوييد و به تسليم نزد من بياييد

54- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 38

قالَ يا أَيُّهَا الْمَلَؤُا أَيُّكُمْ يَأْتيني بِعَرْشِها قَبْلَ أَنْ يَأْتُوني مُسْلِمينَ

گفت : اي بزرگان ، كدام يك از شما تخت او را پيش از آنكه به تسليم نزد من آيند برايم مي آورد ؟

55- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 42

فَلَمَّا جاءَتْ قيلَ أَ هكَذا عَرْشُكِ قالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَ أُوتينَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِها وَ كُنَّا مُسْلِمينَ

چون آمد گفتندش : آيا تخت تو چنين بود ؟ گفت : گويي همان است و ماپيش ، از اين آگاه شده بوديم و تسليم بوده ايم

56- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 44

قيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ كَشَفَتْ عَنْ ساقَيْها قالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَواريرَ قالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسي وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ

گفتندش : به صحن قصر درآي چون بديدش پنداشت كه آبگيري ژرف است دامن از ساقهايش برگرفت سليمان گفت : اين صحني است صاف از آبگينه گفت : اي پروردگار من ، من بر خويشتن ستم كرده ام و اينك با سليمان در برابر پروردگار جهانيان تسليم شدم

57- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 81

وَ ما أَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ

تو نمي تواني كوران را از گمراهيشان راه نمايي آواز خود را تنها به گوش كساني تواني رساند كه به آيات ما ايمان آورده اند و مسلمان هستند

58- سوره: نمل‏ (27) - آيه: 91

إِنَّما أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذي حَرَّمَها وَ لَهُ كُلُّ شَيْ ءٍ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمينَ

جز اين نيست كه به من فرمان داده اند كه پروردگار اين شهر را كه خدا حرمتش نهاده و همه چيز از آن اوست پرستش كنم و به من فرمان داده اند كه از مسلمانان باشم ،

59- سوره: قصص‏ (28) - آيه: 53

وَ إِذا يُتْلي عَلَيْهِمْ قالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمينَ

و چون بر آنان تلاوت شد گفتند : بدان ايمان آورديم حقي است از جانب پروردگار ما و ما پيش از آن تسليم بوده ايم

60- سوره: عنكبوت‏ (29) - آيه: 46

وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلاَّ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ إِلاَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذي أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُكُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

با اهل كتاب ، جز به نيكوترين شيوه اي مجادله مكنيد مگر با آنها كه ، ستم پيشه كردند و بگوييد : به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر شما نازل شده است ايمان آورده ايم و خداي ما و خداي شما يكي است و ما در برابراو گردن نهاده ايم

61- سوره: روم‏ (30) - آيه: 53

وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ

تو هدايت كننده نابينايان از گمراهيشان نيستي تو صدايت را تنها به گوش كساني مي رساني كه به آيات ما ايمان آورده اند و تسليم شده اند

62- سوره: لقمان‏ (31) - آيه: 22

وَ مَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَي اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقي وَ إِلَي اللَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ

هر كه روي خويش به خدا كند و نيكوكار باشد هر آينه به دستگيره ، استواري چنگ زده است ، و پايان همه كارها به سوي خداست

63-سوره: احزاب‏ (33) - آيه: 22 

وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلاَّ إيماناً وَ تَسْليماً

و چون مؤمنان آن گروهها را ديدند ، گفتند : اين همان چيزي است كه خدا وپيامبرش به ما وعهد داده اند و خدا و پيامبرش راست گفته اند و جز به ايمان و تسليمشان نيفزود

64- سوره: احزاب‏ (33) - آيه: 35

إِنَّ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتينَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقينَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرينَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعينَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقينَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمينَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاكِرينَ اللَّهَ كَثيراً وَ الذَّاكِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيماً

خدا براي مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و، مردان اهل طاعت و زنان اهل طاعت و مردان راستگوي و زنان راستگوي و مردان شكيبا و زنان شكيبا و مردان خداي ترس و زنان خداي ترس و مردان صدقه دهنده وزنان صدقه دهنده و مردان روزه دار و زنان روزه دار و مرداني كه شرمگاه خود را حفظ مي كنند و زناني كه شرمگاه خود حفظ مي كنند و مرداني كه خدا رافراوان ياد مي كنند و زناني كه خدا را فراوان ياد مي كنند ، آمرزش و مزدي بزرگ آماده كرده است

65- سوره: احزاب‏ (33) - آيه: 56

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً

خدا و فرشتگانش بر پيامبر صلوات مي فرستند اي كساني كه ايمان آورده ايد ، بر او صلوات فرستيد و سلام كنيد ، سلامي نيكو

66-سوره: صافات‏ (37) - آيه: 26

بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ                         نه ، امروز همه تسليم شوندگانند،

67- سوره: صافات‏ (37) - آيه: 103

فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبينِ                         چون هر دو تسليم شدند و او را به پيشاني افكند ،

68- سوره: زمر (39) - آيه: 12

وَ أُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمينَ             و مرا فرموده اند كه نخستين مسلمانان باشم

69-سوره: زمر (39) - آيه: 22

 أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلي نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ أُولئِكَ في ضَلالٍ مُبينٍ

آيا كسي كه خدا دلش را بر روي اسلام گشود و او در پرتو نور پروردگارش ، جاي دارد ، همانند كسي است كه ايمان ندارد ؟ پس واي بر سخت دلاني كه يادخدا در دلهاشان راه ندارد ، كه در گمراهي آشكار هستند

70- سوره: زمر (39) - آيه: 29

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلاً فيهِ شُرَكاءُ مُتَشاكِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيانِ مَثَلاً الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ

خدا مثلي مي زند : مردي را كه چند تن در او شريكند و بر سراو اختلاف دارند و مردي كه تنها از آن يكي باشد آيا اين دو با هم برابرند ؟ سپاس خدا را نه ، بيشترشان نمي دانند

71- سوره: زمر (39) - آيه: 54

وَ أَنيبُوا إِلي رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ

پيش از آنكه عذاب فرا رسد و كسي به ياريتان برنخيزد ، به پروردگارتان روي آوريد و به او تسليم شويد

 

72- سوره: غافر (40) - آيه: 66

قُلْ إِنِّي نُهيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جاءَنِي الْبَيِّناتُ مِنْ رَبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمينَ

بگو : مرا نهي كرده اند كه چيزهايي را كه سواي خدا مي پرستيد پرستش كنم ، در حالي كه از جانب پروردگارم براي من دلايلي روشن آمده است و به من فرمان داده اند كه در برابر پروردگار جهانيان تسليم باشم

73- سوره: فصلت‏ (41) - آيه: 33

وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَي اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّني مِنَ الْمُسْلِمينَ

چه كسي را سخن نيكوتر از سخن آن كه به سوي خدا دعوت مي كند و كارهاي ، شايسته مي كند و مي گويد البته كه من از مسلمانانم ؟

74- سوره: زخرف‏ (43) - آيه: 69

الَّذينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمينَ

آن كسان كه به آيات ما ايمان آورده اند و تسليم امر ما شده اند ،

75- سوره: احقاف‏ (46) - آيه: 15

وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّي إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْني أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلي والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لي في ذُرِّيَّتي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمينَ

آدمي را به نيكي كردن با پدر و مادر خود سفارش كرديم مادرش بار او را، به دشواري برداشت و به دشواري بر زمين نهاد و مدت حمل تا از شير باز گرفتنش سي ماه است تا چون به سن جواني رسد و به چهل سالگي در آيد ، گويد : اي پروردگار من ، به من بياموز تا شكر نعمتي كه بر من و بر پدر و مادرم ارزاني داشته اي به جاي آرم كاري شايسته بكنم كه تو را خشنود سازدو فرزندان مرا به صلاح آور من به تو بازگشتم و از تسليم شدگانم

76- سوره: محمد (47) - آيه: 35

فَلا تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَي السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللَّهُ مَعَكُمْ وَ لَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمالَكُمْ

سستي نورزيد تا دعوت به مصالحه كنيد شما برتر هستيد و خدا با شماست و از پاداشهايتان نخواهد كاست

77- سوره: فتح‏ (48) - آيه: 16

قُلْ لِلْمُخَلَّفينَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلي قَوْمٍ أُولي بَأْسٍ شَديدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا كَما تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَليماً

به اعراب باديه نشين كه از جنگ تخلف ورزيده اند ، بگو : به زودي ، براي جنگ با مردمي سخت نيرومند فرا خوانده مي شويد كه با آنها بجنگيد يا مسلمان شوند اگر اطاعت كنيد خدايتان پاداشي نيكو خواهد داد و اگر ، همچنان كه پيش از اين سر بر تافته ايد ، سر برتابيد شما را به عذابي دردآورعذاب مي كند

78- سوره: حجرات‏ (49) - آيه: 14

قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإيمانُ في قُلُوبِكُمْ وَ إِنْ تُطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمالِكُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ

اعراب باديه نشين گفتند : ايمان آورديم بگو : ايمان نياورده ايد ، بگوييد كه تسليم شده ايم  و هنوز ايمان در دلهايتان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد از ثواب اعمال شما كاسته نمي شود ،

 زيرا خدا آمرزنده و مهربان است

79- سوره: حجرات‏ (49) - آيه: 17

يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإيمانِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ

از اينكه اسلام آورده اند بر تو منت مي گذارند بگو : به خاطر اسلامتان بر من منت مگذاريد ، بلكه خدا بدان سبب كه شما را به ايمان راه نموده است بر شما منت مي نهد ، اگر راست مي گوييد

80- سوره: ذاريات‏ (51) - آيه: 36                         

فَما وَجَدْنا فيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ

و در آن شهر جز يك خانه از فرمانبرداران نيافتيم

81- سوره: طور (52) - آيه: 38

أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطانٍ مُبينٍ

يا نردبامي دارند كه از آن بالا مي روند و گوش فرا مي دهند ؟ پس آنكه ، گوش فرا داده حجتي آشكار بياورد

82-سوره: صف‏ (61) - آيه: 7

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَري عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعي إِلَي الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ

كيست ستمكارتر از آن كس كه به خدا دروغ مي بندد ، در حالي كه او را به اسلام دعوت مي كنند ؟ و خدا ستمكاران را هدايت نمي كند

83- سوره: تحريم‏ (66) - آيه: 5

عَسي رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجاً خَيْراً مِنْكُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْكاراً

شايد اگر شما را طلاق گويد پروردگارش به جاي شما زناني بهتر از شمايش ، بدهد زناني مسلمان ، مؤمن ، فرمانبردار ، توبه كننده ، اهل عبادت و روزه گرفتن ، خواه شوهر كرده ، خواه باكره

84- سوره: قلم‏ (68) - آيه: 35

أَ فَنَجْعَلُ الْمُسْلِمينَ كَالْمُجْرِمينَ

آيا با، تسليم شدگان چون مجرمان رفتار مي كنيم ؟

85- سوره: جن‏ (72) - آيه: 14

وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً

و بعضي از ما مسلمانند و بعضي از حق دور و آنان كه اسلام آورده اند، درجست و جوي راه راست بوده اند

 

رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ     سوره: اعراف‏ (7) - آيه: 126

اي پروردگار ما ، بر ما شكيبايي ببار و ما را مسلمان بميران

ِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّني مُسْلِماً وَ أَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ        سوره: يوسف‏ (12) - آيه: 101

تو در دنيا و آخرت كارساز مني مرا مسلمان بميران و قرين شايستگان ساز

آمین یا رَبِّ الْعالَمينَ