گناه در قرآن مجید
بسم الله الرحمن الرحیم
لطفا برای دریافت فایل متنی قابل چاپ از آدرس زیر استفاده کنید
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۱ ساعت 9:52 توسط حجت الله کثیری
|
گناه در قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
گناه در قرآن مجید
آیا می دانیم که ریشه ی هر رنج وعذاب و بیماری از شیطان است و علت آن غفلت های ما از خدا و لا غیر؟ اثبات:[ سوره زخرف آیه 36 وسوره ص آیه 41]
البته برای رفع شبه باید گفت که امتحانات الهی هیچ رنج ,عذابی در پی ندارند مثلا ابراهیم با کمال میل اسماعیل را به قربانگاه برد. نه با کراهت و رنج و...وامام حسین ویارانش هم با کمال میل آن صحنه ها را می پذیرفتند(شیرین تر از عسل) وحضرت زینب هم در کاخ ظلم فرمود چیزی جز زیبایی ندیدم . پس مواظب باشیم اگر مصداق این آیه شدیم [سوره: عنكبوت (29) - آيه: 10]خودمان را مقرب نپنداریم!
هرگناهی مجازاتی دارد و جزایش درست از لحظه ی ارتکاب شروع می شود وتا هنگام تصفیه حساب نهایی ادامه می یابد. ونا آگاهی از عواقب یک اشتباه به هیچ وجه نمی تواند جلوی عوارض آن را بگیرد. واین قانون الهی است . و تغییر ناپذیر[فاطر:43]
مثلا آیا اگر کسی به جای نمک سمی را در غذا بریزد (سهوا از روی نا آگاهی) دچار عوارض آن نمی شود؟ مسلما می شود. اما این با کسی که برای کشتن کسی سمی را در غذا می ریزد متفاوت است (عمد از روی آگاهی)
پس بهتر است آگاه شویم تا هرگز در ترس و اندوه قرار نگیریم. زیرا عدم ارتکاب گناه = نزدیک شدن به خداوند و نزدیک شدن به خداوند= دور شدن از هر گونه ترس و اندوه[ يونس (10) - آيه: 62]
در قرآن مجید تعابیر گوناگونی آمده است، که مترجمین آن ها را گناه ترجمه کرده اند (اِثْمٍ*ذَنْبٌ*سَيِّئَةً*خَطيئَةً*جرم*جَنَف*حُوب*جُناحَ) اما با تدبری در آیات می توان فهمید که این واژگان ممکن است طیفهای مختلف یک عمل باشد. لذا مجازات های آنها هم متفاوت است. مانند: بیماریهای جسم وروح ، تغییر نعمت ، نزول بلا(عذاب)، دوری از خداو..................... نار ،جهنم ، سعیر، حمیم و غساق ،حریق وسقر و.........
تحمل اصل گناه از منظر قرآن اجتناب ناپذیر است؛ اما برای جلوگیری از تبعات آن (ذنب) راهکارهایی از سوی رحمن قرار داده شده است.
به عنوان مثال اگر ما در حادثه رانندگی سهوا به دانش آموزی که برای آزمون کنکور از خانه بیرون آمده آسیب کوچکی رساندیم . و او را به بهترین بیمارستان بردیم وکلیه هزینه ها را تقبل نموده ؛با آنها بسیار با کرامت رفتار کردیم وپس از حتی چند ساعت همه ی مسایل حل شدچه کسی قادر است یک سال عقب ماندگی این دانش آموز را جبران کند وچگونه خانواده اش می توانند از این موضوع بگذرند!و این ذنوبی است که از خداوند می خواهیم آن را ببخشد. نه اصل گناه یا خطا را . وفقط او غافر الذنب و قابل التوب ..وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ است وبس
وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ [سوره: شوري (42) - آيه: 30 ]
اگر شما را مصيبتي رسد ، به خاطر كارهايي است كه مي كنيد و خدا بسياري از گناهان را عفو مي كند
1- اِثْمٍ هر آن چيزى است كه در آن ضرر و زيان باشد. "اثم" تنها موردی است که در قرآن هیچ راهکاری برای جلوگیری از ضررش وجود ندارد. اما در مورد ذنب و سیئه و خطا در سخنان نقل شده در قرآن مجید از زبان پیامبران و مومنین و.... تقاضاهایی مبنی بر عفو(بخشش) [بقره:52 وشوری :25]، غَفَرَ و كَفَّرَ (پوشاندن) [ بقره: 58 و آل عمران:193]وحتی تبدیل به خوبیها [فرقان: 70 ]وجود دارد. حتی در دعاهای معتبری مثل کمیل صحبت از غفران ذنوب وبخشش خطا وسیئه شده ؛اما از "اثم " نه!
در اين صورت به قمار و خمر و مطلق حق کشی و حق پوشانی و ميل به باطل از روى عمد از آن جهت اِثم گفته شده كه ضرراند و از خير باز مىدارند. اَثام در آيه [فرقان:68] بمعنى عذاب و عقوبت است، گويا بعذاب از آن جهت اَثام اطلاق شده كه گناهكار بضرر افتاده. موارد اثم:
شراب و قمار / بقره : 219*کتمان شهادت/ بقره : 283 و مائده : 106 و 107*تهمت به همسر/ نساء : 20 و نور : 11*شرک- نساء : 48 *افترا به خداوند- نساء : 50 *انداختن خطا یا گناه خود به گردن دیگران - نساء : 112 *
اذیت مرد و زن مومن و بی گناه - احزاب : 58*بعضی از گمانها حجرات : 12
2- ذَنْبٌ به معنى گناه و دم حيوان و غيره است. هر فعلى كه عاقبتش وخيم است آن را ذنب گويند زيرا كه جزاى آن مانند دم حيوان در آخر است و لذا است كه به گناه تبغه گويند كه جزايش در آخر و تابع آن است . اما در مورد اثم وجرم چنین تقاضاهایی وجود ندارد وبر اساس آیاتی که از این واژه ها مخصوصا "اثم" استفاده شده ؛ چنین به نظر می رسد که اگر انسان چنین گناهانی را انجام دهد لا جرم مجازات آن در لحظه شروع می شود، اما عواقب بعدی آن که شاید همان ذنب یا دنباله باشد را می توان با دعا از خدا خنثی کرد. و این قانون را می توان ریشه ی همه ی ناهنجاری ها دانست. پس عاقلانه است که لا اقل از انجام این دسته گناه جدا دوری کنیم.
موارد آن شامل:
قتل غیر عمد/ شعراء (26) آيه: 14*نشنیدن یا تعقل نکردن در هشدارهای منذرین - ملك (67) آيات: 9و10و11*همچنین هلاکت اقوامی که عذاب شدند به علت ذنب بوده[عنكبوت : 40 ](چون استغفار نکردند و حتی به پیامبرانشان گفتند پس وعده ی عذاب کی مححقق می شود!!﴿العنكبوت، 53﴾ )که گناهانشان عبارت بود از:
قوم نوح:{گناه :شرک+تکذیب نبوت معاد* عذاب:غرق شدن}
قوم عاد:{با پیامبری هود درسرزمین احقاف و گناه :شرک+تکبر+تکذیب نبوت ومعاد* عذاب باد عقيم -باد صرصر}
قوم ثمود :{با پیامبری صالح وگناه شرک وتکذیب نبوت ومعاد کشتن نشانه ی الهی (ماده شتر)*وعذاب صيحه صاعقه بانگ سهمگين}
قوم مدین یا ایکه:{ با پیامبری شعیب وگناه شرک-تکذیب نبوت ومعاد- کم فروشی-تبهکاری در زمین*وعذاب :زلزله باراني از سجيل-صيحة-بانگي سهمناك }
قوم لوط:{ وگناه شرک-تکذیب نبوت ومعاد-شهوترانی مردان با مردان وعذاب:الصيحة -باراني از سجيل-بانگي سهمناك}
3- سَيِّئَةً : سوء به ضم سين هر چيز اندوه آور است. وکلا به بدیها گفته میشود.و تنها موردی از گناه است که تحت شرایطی تبدیل به ثواب میگردد.[فرقان:70]
4- خَطيئَةً :خطيئه گناهی است که از روی نا آگاهی صورت می گیرد.که البته اگر پس از آگاهی دیگر مرتکب آن گناه نشد. به آن شخص مخطىء گويندوفقط باید جبران خطا را بکند. مثل [احزاب:5] و [نساء:92].اما اگر به هشدار های منذرین بی توجهی کرده، دوباره آنرا انجام دهد این بار خاطی ء است وعواقب آن خطا را هم باید تا قیامت بدوش کشد. مثل:]قصص:8 [و]حاقه:9 و37[و]علق:16[
5- جرم: گناه را از آن جهت جرم گويند كه عمل واجب الوصل را قطع مىكند. بنابراين مجرم کسی است که عمل صالح را قطع مىكند جاثيه : 31 * در مفردات گويد: اصل جرم به فتح اوّل به معنى قطع ثمره از درخت است و به طور استعاره به گناه ، جرم گفتهاند .اقوام عاد وثمود ولوط [اعراف :84] و قوم بنی اسرائیل[اعراف:133]افترا به خداوند[یونس:17]شرک [کهف :53]دشمنی با پیامبران[فرقان:31]
6- جَنَف: جنف را ميل به باطل از روى خطا و اثم را ميل به باطل از روى عمد گفته است. مائده (5) آيه: 3 و بقره : 182
7-حُوب : به فتح اوّل و ضمّ آن هر دو به معنى گناه آمده است ابن اثير گويد حوب به معنى حاجت آمده در دعا هست: «اِلَيْكَ اَرْفَعُ حَوْبَتى يَغْنى حاجَتى» ولى ممكن است اين نيز به معنى گناه باشد يعنى گناه خود را به سوى تو مياورم تا به بخشائى [ نساء : 2]
8- جُناحَ: گناهى كه مردم آن را گناه می دانند اما از منظر الهی گناه نیست. به این دلیل که در تمامی قرآن به صورت منفی آمده:لا جناح-لَيْسَ......... جُناحٌ یعنی گناهی نیست.مانند:
از شیر گرفتن بچه یا دایه گرفتن برای آن با رضایت زن وشوهر/ بقره : 233*ازدواج زن شوهر مرده بعد ازچهار، ماه و ده روز/ بقره : 234و بقره : 240*خواستگاری اززن شوهر مرده قبل از چهار، ماه و ده روز- بقره : 235 *داخل شدن به خانه هاي غيرمسكونی برای برداشتن جنسی که آنجا داریم/ نور: 29 *بی اجازه رفتن به اطاق پدر و مادر غیر از سه وقت - نور: 58*خوردن چیزی ازخانه خود يا خانه پدر يا خانه مادريا خانه برادر يا خانه خواهر يا خانه عمو يا خانه عمه يا خانه دايي يا خانه خاله يا خانه اي كه كليدهاي آن نزد ماست يا خانه دوستان / نور: 61 پيرزنان كه ديگر اميد شوي كردنشان نيست ، بي آنكه زينتهاي خود را، آشكاركنند ، اگر چادر خويش بنهند مرتكب گناهي نشده اند و خودداري كردن برايشان بهتر است و خدا شنوا و داناست - نور: 60
پس ما هر گناهی کرده ایم بی شک جزایش برایمان شروع شده است چه آشکار و چه نهان. اما لازم است برای جلوگیری از عواقب بعدی چاره ای بیاندیشیم. وچاره عبارتست از:[1-بقره:154،نساء:17،مائده:74،توبه :74و126، هود:3و52و61و90،نور:31،تحریم:8و بروج:10]+[بقره :199،آل عمران:135،انفال:33،نمل:46،فصلت:6،ذاریات:18،نوح:10و مزمل:20]
اکنون خودمان در آیات تدبر کرده ومطالب فوق را تایید ویا اصلاح می کنیم. (به فضل الله رحمن ورحیم)
1 ) سوره: انعام (6) - آيه: 160
مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزي إِلاَّ مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ
هر كس كار نيكي انجام دهد ده برابر به او پاداش دهند ، و هر كه كار بدي انجام دهد تنها همانند آن كيفر بيند ، تا ستمي بر آنها نرفته باشد
2) سوره بقره آیه : 58
وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ وَ سَنَزيدُ الْمُحْسِنينَ
و به ياد آريد آن زمان را كه به شما گفتيم : به آن قريه درآييد و از، نعمتهاي آن هر چه و هر جا كه خواسته باشيد به فراواني بخوريد ولي سجده كنان بر دروازه داخل شويد و بگوييد : بار گناه از ما فرو نه تا خطاهاي شمارا بيامرزيم و به پاداش نيكوكاران بيفزاييم
3 ) بقره : 81
بَلي مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ
آري آنان كه مرتكب كاري زشت مي شوند و در گناه غرقه مي گردند ، اهل جهنمند و جاودانه در آن
4 ) بقره : 85
ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَريقاً مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ إِنْ يَأْتُوكُمْ أُساري تُفادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْراجُهُمْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلي أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
پس شما چنين جماعتي هستيد كه يكديگر را مي كشيد و گروهي از خود را از، خان و مانشان آواره مي كنيد و بر ضد آنها به گناه و بيداد به همدستي يكديگر بر مي خيزيد و اگر به اسارت شما در آيند در برابر آزاديشان فديه مي گيريد و حال آنكه بيرون راندنشان بر شما حرام بود آيا به بعضي از كتاب ايمان مي آوريد و بعض ديگر را انكار مي كنيد ؟ پاداش كسي كه چنين كند دردنيا جز خواري نيست و در روز قيامت به سخت ترين وجهي شكنجه مي شود وخدا از آنچه مي كنيد غافل نيست
5 ) بقره : 158
إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شاكِرٌ عَليمٌ
صفا، و مروه از شعاير خداست پس كساني كه حج خانه را به جاي مي آورنديا عمره مي گزارند ، اگر بر آن دو كوه طواف كنند مرتكب گناهي نشده اند پس هر كه كار نيكي را به رغبت انجام دهد بداند كه خدا شكر پذيرنده اي داناست
6 ) بقره : 173
إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ
جز اين نيست كه مردار را و خون را و گوشت خوك را و آنچه را كه به هنگام ذبح نام غير خدا بر آن بخوانند ، بر شما حرام كرد اما كسي كه ناچارشود هر گاه كه از حد نگذراند و بي ميلي جويد ، گناهي مرتكب نشده است ،كه خدا آمرزنده و بخشاينده است
7 ) بقره : 181
فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَي الَّذينَ يُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليمٌ
پس هر كس كه آن وصيت را بشنود و آنگاه دگرگونش سازد ، گناهش بر آن كسي است كه آن را دگرگون ساخته است خدا شنوا و داناست
8 ) بقره : 182
فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ
هر گاه بيم آن رود كه وصيت كننده اي در وصيت خويش دستخوش ستم يا گناهي ، شده باشد ، اگر كسي به اصلاح ميان آنان پردازد ، مرتكب گناهي نشده است ، كه خدا آمرزنده و مهربان است
9 ) بقره : 198
لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكُمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْكُرُوهُ كَما هَداكُمْ وَ إِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ
اگر به هنگام حج طالب روزي خدا باشيد ، مرتكب گناهي نشده ايد ، و، چون از عرفات بازگشتيد خدا را در مشعرالحرام ياد كنيد ، از آن رو كه شما راهدايت كرده ، در حالي كه پيش از آن گمراه بوده ايد
10 ) بقره : 203
وَ اذْكُرُوا اللَّهَ في أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ في يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقي وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
خداوند را در روزهايي چند ياد كنيد ، و هر كس كه دو روز پيش افتد، مرتكب گناهي نشده است هر پرهيزگاري هم كه تاخير كند گناهي نكرده است از خدا بترسيد و بدانيد كه همگان به پيشگاه وي گرد مي آييد
11 ) بقره : 206
وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ
و چون به او گوييد كه از خداي بترس ، در گناهكاري دستخوش خودخواهي شود جهنم ، آن آرامگاه بد ، او را بس باشد
12 ) بقره : 217
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فيهِ قُلْ قِتالٌ فيهِ كَبيرٌ وَ صَدٌّ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ كُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ إِخْراجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّي يَرُدُّوكُمْ عَنْ دينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا وَ مَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كافِرٌ فَأُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ
تو را از جنگ كردن در ماه حرام مي پرسند بگو : جنگ كردن در آن ماه ، گناهي بزرگ است اما بازداشتن مردم از راه حق و كافر شدن به او و مسجدالحرام و بيرون راندن مردمش از آنجا در نزد خداوند گناهي بزرگ تر است ،و شرك از قتل بزرگ تر است آنها با شما مي جنگند تا اگر بتوانند شمارا از دينتان بازگردانند از ميان شما آنها كه از دين خود بازگردند و كافر بميرند ، اعمالشان در دنيا و آخرت تباه شده و جاودانه در جهنم باشند
13 ) بقره : 219
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ
تو را از شراب و قمار مي پرسند بگو : در آن دو گناهي بزرگ و سودهايي است براي مردم و گناهشان از سودشان بيشتر است و از تو مي پرسند ،چه چيز انفاق كنند ؟ بگو : آنچه افزون آيد خدا آيات را اينچنين براي شما بيان مي كند ، باشد كه در كار دنيا و آخرت بينديشيد
14 ) بقره : 229
الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْريحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلاَّ أَنْ يَخافا أَلاَّ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اين طلاق دوبار است و از آن پس يا به نيكو وجهي نگه داشتن اوست يا، به نيكو وجهي رها ساختنش و حلال نيست كه از آنچه به زنان داده ايد چيزي بازستانيد مگر آنكه بدانند كه حدود خدا را رعايت نمي كنند اما هر گاه دانستيد كه آن دو حدود خدا را رعايت نمي كنند اگر زن ، خود را از شوي بازخرد ، گناهي بر آن دو نيست اينها حدود خدا است از آن تجاوز مكنيد كه ستمكاران از حدود خدا تجاوز مي كنند
15 ) بقره : 230
فَإِنْ طَلَّقَها فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّي تَنْكِحَ زَوْجاً غَيْرَهُ فَإِنْ طَلَّقَها فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يَتَراجَعا إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقيما حُدُودَ اللَّهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُها لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ
پس اگر باز زن را طلاق داد ديگر بر او حلال نيست ، مگر آنكه به نكاح مردي ديگر در آيد ، و هر گاه آن مرد زن را طلاق دهد ، اگر مي دانند كه حدود خدا را رعايت مي كنند رجوعشان را گناهي نيست اينها حدود خدا است كه براي مردمي دانا بيان مي كند
16 ) بقره : 233
وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَي الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَي الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ
مادراني كه مي خواهند شير دادن را به فرزندان خود كامل سازند ، دو سال ، تمام شيرشان بدهند خوراك و لباس آنان ، به وجهي نيكو ، بر عهده صاحب فرزند است و هيچ كس بيش از قدرتش مكلف نمي شود نبايد هيچ مادري به خاطر فرزندش زياني ببيند و هيچ پدري به خاطر فرزندش و قيم نيز چنين بر عهده دارد و اگر پدر و مادر بخواهند با رضايت و مشاورت يكديگر فرزندشان را از شير بازگيرند مرتكب گناهي نشده اند و هر گاه بخواهيد كسي ديگر را به شير دادن فرزندتان برگماريد ، اگر مزدي نيكو و در خورش بپردازيد گناهي نيست از خدا بترسيد و بدانيد كه او به كاري كه مي كنيد بصيرو بيناست
17 ) بقره : 234
وَ الَّذينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فيما فَعَلْنَ في أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ
كساني كه از شما بميرند و زناني بر جاي گذارند ، آن زنان بايد كه چهار، ماه و ده روز انتظار كشند ، و چون مدتشان به سر آمد ، اگر در باره خويش كاري شايسته و در خور كنند ، بر شما گناهي نيست ، كه خدا به كارهايي كه مي كنيد آگاه است
18 ) بقره : 235
وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فيما عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّساءِ أَوْ أَكْنَنْتُمْ في أَنْفُسِكُمْ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَ لكِنْ لا تُواعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَنْ تَقُولُوا قَوْلاً مَعْرُوفاً وَ لا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكاحِ حَتَّي يَبْلُغَ الْكِتابُ أَجَلَهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما في أَنْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَليمٌ
و اگر به كنايت از آن زنان خواستگاري كنيد يا انديشه خود در دل نهان ، داريد ، گناهي بر شما نيست زيرا خدا مي داند كه از آنها به زودي ياد خواهيد كرد ولي در نهان با آنان وعده منهيد ، مگر آنكه به وجهي نيكو سخن گوييد ، و آهنگ بستن نكاح مكنيد تا آن مدت به سر آيد ، و بدانيد كه خدابه آنچه در دل داريد آگاه است از او بترسيد و بدانيد كه او آمرزنده وبردبار است
19 ) بقره : 236
لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَريضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَي الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَي الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَي الْمُحْسِنينَ
اگر زناني را كه با آنها نزديكي نكرده ايد و مهري برايشان مقرر نداشته ، ايد طلاق گوييد ، گناهي نكرده ايد ولي آنها را به چيزي در خور بهره مند سازيد : توانگر به قدر توانش و درويش به قدر توانش اين كاري است شايسته نيكوكاران
20 ) بقره : 240
وَ الَّذينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً وَصِيَّةً لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً إِلَي الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْراجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ في ما فَعَلْنَ في أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ
مرداني از شما كه مي ميرند و زناني بر جاي مي گذارند بايد كه در باره ، زنان خود وصيت كنند كه هزينه آنها را به مدت يك سال بدهند و از خانه اخراجشان نكنند پس اگر خود خارج شوند ، در مورد تصميمي كه به نحو شايسته اي براي خود مي گيرند گناهي بر شما نيست و خدا غالب و حكيم است
21 ) بقره : 271
إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَ إِنْ تُخْفُوها وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَراءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ يُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئاتِكُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ
اگر آشكارا صدقه دهيد كاري نيكوست و اگر در نهان به بينوايان صدقه دهيدنيكوتر است و گناهان شما را مي زدايد و خدا به كارهايي كه مي كنيد آگاه است
22 ) بقره : 275
الَّذينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلاَّ كَما يَقُومُ الَّذي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهي فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَي اللَّهِ وَ مَنْ عادَ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ
آنان كه ربا مي خورند ، در قيامت چون كساني از قبر بر مي خيزند كه به ، افسون شيطان ديوانه شده باشند و اين به كيفر آن است كه گفتند : ربا نيزچون معامله است در حالي كه خدا معامله را حلال و ربا را حرام كرده است هر كس كه موعظه خدا به او رسيد و از ربا خواري باز ايستاد ، خدا ازگناهان پيشين او در گذرد و كارش به خدا واگذار مي شود و آنان كه بدان كار بازگردند ، اهل جهنمند و جاودانه در آن خواهند بود
23 ) بقره : 282
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَ لْيُمْلِلِ الَّذي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً فَإِنْ كانَ الَّذي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفيهاً أَوْ ضَعيفاً أَوْ لا يَسْتَطيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا شَهيدَيْنِ مِنْ رِجالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْري وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغيراً أَوْ كَبيراً إِلي أَجَلِهِ ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْني أَلاَّ تَرْتابُوا إِلاَّ أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُديرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهيدٌ وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَليمٌ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، چون وامي تا مدتي معين به يكديگر دهيد ، آن را بنويسيد و بايد در بين شما كاتبي باشد كه آن را به درستي بنويسد و كاتب نبايد كه در نوشتن از آنچه خدا به او آموخته است سرپيچي كند و مديون بايد كه بر كاتب املاء كند و از الله ، پروردگار خود بترسد و ازآن هيچ نكاهد اگر مديون سفيه يا صغير بود و خود املاء كردن نمي توانست ، ولي او از روي عدالت املاء كند و دو شاهد مرد به شهادت گيريد اگردو مرد نبود ، يك مرد و دو زن كه به آنها رضايت دهيد شهادت بدهند ، تااگر يكي فراموش كرد ديگري به يادش بياورد و شاهدان چون به شهادت دعوت شوند ، نبايد كه از شهادت خودداري كنند و از نوشتن مدت دين خود ،چه كوچك و چه بزرگ ، ملول مشويد اين روش در نزد خدا عادلانه تر است ، و شهادت را استوار دارنده تر و شك و ترديد را زايل كننده تر و هرگاه معامله نقدي باشد اگر براي آن سندي ننويسيد مرتكب گناهي نشده ايد و چون معامله اي كنيد ، شاهدي گيريد و نبايد به كاتب و شاهد زياني برسد ، كه اگر چنين كنيد نافرماني كرده ايد از خداي بترسيد خدا شما را تعليم مي دهد و او بر هر چيزي آگاه است
24 ) بقره : 283
وَ إِنْ كُنْتُمْ عَلي سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا كاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَكْتُمُوا الشَّهادَةَ وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَليمٌ
هر گاه در سفر بوديد و كاتبي نيافتيد ، بايد چيزي به گرو گرفته شود ، واگر كسي از شما ديگري را امين دانست ، آن كس كه امين دانسته شده امانت را باز دهد و بايد از الله ، پروردگارش ، بترسد و شهادت را كتمان مكنيد هر كس كه شهادت را كتمان كند ، به دل گناهكار است و خدا از كاري كه مي كنيد آگاه است
25 ) بقره : 286
لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَي الْقَوْمِ الْكافِرينَ
خدا هيچ كس را جز به اندازه طاقتش مكلف نمي كند نيكيهاي هر كس ازآن ، خود اوست و بديهايش از آن خود اوست اي پروردگار ما ، اگر فراموش كرده ايم يا خطايي كرده ايم ، ما را بازخواست مكن اي پروردگار ما ، آن گونه كه بر امتهاي پيش از ما تكليف گران نهادي ، تكليف گران بر ما منه و آنچه را كه طاقت آن نداريم ، بر ما تكليف مكن گناه ما ببخش و ما را بيامرز و بر ما رحمت آور تو مولاي ما هستي پس ما را بر گروه كافران پيروز گردان
26 ) آل عمران (3) آيه: 11
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَديدُ الْعِقابِ
به شيوه آل فرعون و پيشينيانشان آيات ما را تكذيب كردند پس خدا آنان را به كيفر گناهانشان باز خواست كرد و عقوبت خدا شديد است
27 ) آل عمران (3) آيه: 16
الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ
كساني كه مي گويند : اي پروردگار ما ، ايمان آورديم گناهان ما را، بيامرز و ما را از عذاب آتش حفظ كن ،
28 ) آل عمران (3) آيه: 31
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ
بگو : اگر خدا را دوست مي داريد از من پيروي كنيد تا او نيز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد ، كه آمرزنده و مهربان است
29 ) آل عمران (3) آيه: 135
وَ الَّذينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلي ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ
و آن كسان كه چون مرتكب كاري زشت شوند يا به خود ستمي كنند ، خدا را، ياد مي كنند و براي گناهان خويش آمرزش مي خواهند و كيست جز خدا كه گناهان را بيامرزد ؟ و چون به زشتي گناه آگاهند در آنچه مي كردند پاي نفشرند
30 ) آل عمران (3) آيه: 147
وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا في أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَي الْقَوْمِ الْكافِرينَ
سخنشان جز اين نبود كه مي گفتند : اي پروردگار ما ، گناهان ما را و زياده رويهاي ما را در كارها بيامرز و ما را ثابت قدم گردان و در برابر كافران ياري كن
31 ) آل عمران (3) آيه: 178
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ
كافران مپندارند كه در مهلتي كه به آنها مي دهيم خير آنهاست به آنها مهلت مي دهيم تا بيشتر به گناهانشان بيفزايند ، و براي آنهاست عذابي خوار كننده
32 ) آل عمران (3) آيه: 193
رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادي لِلْإيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ
اي پروردگار ما ، شنيديم كه مناديي به ايمان فرا مي خواند كه به پروردگارتان ايمان بياوريد و ما ايمان آورديم پس ، اي پروردگار ما ، گناهان ما را بيامرز و بديهاي ما را از ما بزداي و ما را با نيكان بميران
33 ) آل عمران (3) آيه: 195
فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لا أُضيعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثي بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ أُوذُوا في سَبيلي وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ
پروردگارشان دعايشان را اجابت فرمود كه : من كار هيچ مزدوري را از شما، چه زن و چه مرد همه از يكديگريد ناچيز نمي سازم پس گناهان كساني راكه مهاجرت كرده اند و از خانه هايشان رانده شده اند و در راه من آزار ديده اند و جنگيده اند و كشته شده اند ، مي زدايم و آنان را در بهشتهايي كه در آن نهرها جاري است داخل مي كنم اين پاداشي است از جانب خدا و پاداش نيكو نزد خداست
34 ) نساء : 2
وَ آتُوا الْيَتامي أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلي أَمْوالِكُمْ إِنَّهُ كانَ حُوباً كَبيراً
مال يتيمان را به يتيمان دهيد و حرام را با حلال مبادله مكنيد و، اموال آنها را همراه با اموال خويش مخوريد ، كه اين گناهي بزرگ است
35 ) نساء : 20
وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً
اگر خواستيد زني به جاي زني ديگر بگيريد و او را قنطاري مال داده ايد،نبايد چيزي از او باز ستانيد آيا به زنان تهمت مي زنيد تا مهرشان را باز پس گيريد ؟ اين گناهي آشكار است
36 ) نساء : 23
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ وَ عَمَّاتُكُمْ وَ خالاتُكُمْ وَ بَناتُ الْأَخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهاتُكُمُ اللاَّتي أَرْضَعْنَكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ وَ أُمَّهاتُ نِسائِكُمْ وَ رَبائِبُكُمُ اللاَّتي في حُجُورِكُمْ مِنْ نِسائِكُمُ اللاَّتي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ وَ حَلائِلُ أَبْنائِكُمُ الَّذينَ مِنْ أَصْلابِكُمْ وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلاَّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً
مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه هايتان و خاله هايتان و، دختران برادران و دختران خواهرانتان و زناني كه شما را شير داده اند و خواهران شيريتان و مادران زنانتان بر شما حرام شده اند و دختران زنانتان كه دركنار شما هستند ، هر گاه با آن زنان همبستر شده ايد بر شما حرام شده اند ولي اگر همبستر نشده ايد ، گناهي مرتكب نشده ايد و نيز زنان پسراني كه از پشت شما هستند بر شما حرام شده اند و نبايد دو خواهر را در يك زمان به زني گيريد ، مگر آنكه پيش از اين چنين كرده باشيد هر آينه خدا آمرزنده و مهربان است
37 ) نساء : 24
وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إِلاَّ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ كِتابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُمْ ما وَراءَ ذلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِكُمْ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَريضَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فيما تَراضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَريضَةِ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليماً حَكيماً
و نيز زنان شوهر دار بر شما حرام شده اند ، مگر آنها كه به تصرف شما، درآمده باشند از كتاب خدا پيروي كنيد و جز اينها ، زنان ديگر هر گاه در طلب آنان از مال خويش مهري بپردازيد و آنها را به نكاح در آوريد نه به زنا ، بر شما حلال شده اند و زناني را كه از آنها تمتع مي گيريد واجب است كه مهرشان را بدهيد و پس از مهر معين ، در قبول هر چه هر دو بدان رضا بدهيد گناهي نيست هر آينه خدا دانا و حكيم است
38 ) نساء : 31
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلاً كَريماً
اگر از گناهان بزرگي كه شما را از آن نهي كرده اند اجتناب كنيد ، از ديگر گناهانتان در مي گذريم و شما را به مكاني نيكو در مي آوريم
39 ) نساء : 48
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَري إِثْماً عَظيماً
هر آينه خدا گناه كساني را كه به او شرك آورند نمي آمرزد ، و گناهان ، ديگر را براي هر كه بخواهد مي آمرزد و هر كه به خدا شرك آورد ، دروغي ساخته و گناهي بزرگ مرتكب شده است
40 ) نساء : 50
انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَي اللَّهِ الْكَذِبَ وَ كَفي بِهِ إِثْماً مُبيناً
بنگر كه چگونه به خدا دروغ مي بندند و همين دروغ گناهي آشكار را بسنده است
41 ) نساء : 64
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِيُطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً
هيچ پيامبري را نفرستاديم جز آنكه ديگران به امر خدا بايد مطيع فرمان ، اوشوند و اگر به هنگامي كه مرتكب گناهي شدند نزد تو آمده بودند و از خدا آمرزش خواسته بودند و پيامبر برايشان آمرزش خواسته بود ، خدا را توبه پذير و مهربان مي يافتند
42 ) نساء : 101
وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبيناً
و چون در زمين سفر كنيد ، گناهي نيست كه اگر بيم آن داشتيد كه كافران به شما زيان رسانند ، نماز خويش كوتاه كنيد زيرا كافران دشمن آشكار شما هستند
43 ) نساء : 102
وَ إِذا كُنْتَ فيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْري لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذي ً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضي أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكافِرينَ عَذاباً مُهيناً
و چون تو در ميانشان باشي و برايشان اقامه نماز كني ، بايد كه گروهي ، ازآنها با تو به نماز بايستند و سلاحهاي خويش بردارند و چون سجده به پايان بردند برابر دشمن شوند تا گروه ديگر كه نماز نخوانده اند بيايند و با تو نماز بخوانند آنان نيز هوشيار باشند و سلاحهاي خويش بگيرند زيرا كافران دوست دارند كه شما از سلاحها و متاع خود غافل شويد تا يكباره بر شمابتازند و گناهي مرتكب نشده ايد هر گاه از باران در رنج بوديد يا بيمار بوديد سلاحهاي خويش بگذاريد ، ولي هوشيارانه مواظب دشمن باشيد هر آينه خدا براي كافران عذابي خواركننده آماده ساخته است
44 ) نساء : 107
وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذينَ يَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ خَوَّاناً أَثيماً
و به خاطر، كساني كه به خود خيانت مي ورزند مجادله مكن ، كه خدا خائنان گناهكار را دوست ندارد
45 ) نساء : 111
وَ مَنْ يَكْسِبْ إِثْماً فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلي نَفْسِهِ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً
و هر كه گناهي كند ، آن گناه به زيان خود كرده است ، و خدا دانا و حكيم است
46 ) نساء : 112
وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطيئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَريئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً
و هر كه خود خطا يا گناهي كند آنگاه بي گناهي را بدان متهم سازد ، هر، آينه بار تهمت و گناهي آشكار را بر دوش خود كشيده است
47 ) نساء : 116
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً
خدا كسي را كه براي او شريكي قرار دهد نمي آمرزد و جز آن هر گناهي را براي هر كه خواهد ، مي آمرزد و هر كس كه براي خدا شريكي قرار دهد سخت به گمراهي افتاده است
48 ) مائده (5) آيه: 2
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلائِدَ وَ لاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَي الْبِرِّ وَ التَّقْوي وَ لا تَعاوَنُوا عَلَي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقابِ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، شعاير خدا و ماه حرام و قرباني را چه ، بدون قلاده و چه با قلاده حرمت مشكنيد و آزار آنان را كه به طلب روزي و خشنودي پروردگارشان آهنگ بيت الحرام كرده اند ، روا مداريد و چون از احرام به در آمديد صيد كنيد و دشمني با قومي كه مي خواهند شما را از مسجدالحرام باز دارند وادارتان نسازد كه از حد خويش تجاوز كنيد ، و در نيكوكاري و پرهيز همكاري كنيد نه در گناه و تجاوز و از خداي بترسيد كه او به سختي عقوبت مي كند
49 ) مائده (5) آيه: 3
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطيحَةُ وَ ما أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ ما ذَكَّيْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ ذلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً فَمَنِ اضْطُرَّ في مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ
حرام شد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و هر حيواني كه به هنگام كشتنش ، نام ديگري جز الله را بر او بگويند ، و آنچه خفه شده باشد يا به سنگ زده باشند يا از بالا در افتاده باشد يا به شاخ حيواني ديگر بميرد يا درندگان از آن خورده باشند ، مگر آنكه ذبحش كنيد و نيز هر چه بر آستان بتان ذبح شود و آنچه به وسيله تيرهاي قمار قسمت كنيد كه اين كار خود نافرماني است امروز كافران از بازگشت شما از دين خويش نوميد شده اند از آنان مترسيد از من بترسيد امروز دين شما را به كمال رسانيدم و نعمت خودبر شما تمام كردم و اسلام را دين شما برگزيدم پس هر كه در گرسنگي بي چاره ماند بي آنكه قصد گناه داشته باشد ، بداند كه خدا آمرزنده و مهربان است
50 ) مائده (5) آيه: 13
فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلي خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ
و اهل كتاب جز اندكي از آنها چون پيمانشان را شكستند ، لعنتشان كرديم ودلهايشان را سخت گردانيديم كلمات را از معني خود منحرف مي سازند و از آن پند كه به ايشان داده شده بود بهره خويش فراموش كرده اند و همواره از كارهاي خائنانه شان آگاه مي شوي عفوشان كن و از گناهشان در گذر كه خدا نيكو كاران را دوست مي دارد
51 ) مائده (5) آيه: 18
وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصاري نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصيرُ
يهوديان و مسيحيان گفتند كه ما فرزندان و دوستان خدا هستيم بگوي :، پس چرا شما را به پاداش گناهانتان عذاب مي كند ؟ بلكه شما انسانهايي از جمله آفريدگان هستيد هر كس را كه بخواهد مي آمرزد و هر كس را كه بخواهد عذاب مي كند و از آن خداست فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست و بازگشت همه به اوست
52 ) مائده (5) آيه: 29
إِنِّي أُريدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمينَ
مي خواهم كه هم گناه مرا به گردن گيري و هم گناه خود را تا از دوزخيان ، گردي كه اين است پاداش ستمكاران
53 ) مائده (5) آيه: 45
وَ كَتَبْنا عَلَيْهِمْ فيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصاصٌ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
و در تورات بر آنان مقرر داشتيم كه نفس در برابر نفس و چشم در برابرچشم و بيني در برابر بيني و گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان وهر زخمي را قصاصي است و هر كه از قصاص درگذرد ، گناهش را كفاره اي خواهد بود و هر كه به آنچه خدا نازل كرده است حكم نكند ، از ستمكاران است
54 ) مائده (5) آيه: 49
وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُريدُ اللَّهُ أَنْ يُصيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثيراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ
ميانشان بر وفق آنچه خدا نازل كرده است حكم كن و از خواهشهاشان پيروي مكن و از ايشان بپرهيز كه مبادا بفريبندت تا از بعضي از چيزهايي كه خدا بر تو نازل كرده است سر باز زني و اگر رويگردان شدند بدان كه خدا مي خواهد آنان را به پاداش برخي گناهانشان عقوبت كند ، و هر آينه بسياري ازمردم نافرمانند
55 ) مائده (5) آيه: 62
وَ تَري كَثيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
مي بيني بسياري از ايشان را كه به گناه و تجاوز و حرامخوارگي مي شتابند چه بد كارهايي مي كردند
56 ) مائده (5) آيه: 65
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتابِ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَكَفَّرْنا عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأَدْخَلْناهُمْ جَنَّاتِ النَّعيمِ
اگر اهل كتاب ايمان بياورند و پرهيزگاري كنند ، گناهانشان را خواهيم ، زدود و آنها را به بهشتهاي پر نعمت داخل خواهيم كرد
57 ) مائده (5) آيه: 93
لَيْسَ عَلَي الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ
بر آنان كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند در آنچه خورده اندگناهي نيست ، هر گاه پرهيزگاري كنند و ايمان بياورند و به كارهاي شايسته پردازند ، باز هم پرهيزگاري كنند و ايمان بياورند ، باز هم پرهيزگاري كنند و نيكي ، كه خدا نيكوكاران را دوست دارد
58 ) مائده (5) آيه: 106
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَري بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبي وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمينَ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، چون مرگتان فرا رسد به هنگام وصيت دو، عادل را از ميان خودتان به شهادت گيريد ، يا از غير خودتان ، هر گاه كه درسفر بوديد و مرگتان فرا رسيد اگر از آن دو در شك بوديد نگاهشان داريدتا بعد از نماز ، آنگاه به خدا سوگند خورند كه اين شهادت را به هيچ قيمتي دگرگون نكنيم هر چند به سود خويشاوندانمان باشد و آن را كتمان نكنيم ،اگر جز اين باشد از گناهكارانيم
59 ) مائده (5) آيه: 107
فَإِنْ عُثِرَ عَلي أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمينَ
و هر گاه معلوم شود كه آن دو شاهد مرتكب گناه خيانت شده اند ، دو، شاهدديگر كه اولي تر از آن دو باشند جاي ايشان را بگيرند آن دو به خدا قسم خورند كه شهادت ما از شهادت آن دو درست تر است و ما از حق تجاوز نكنيم ، هر گاه چنين كنيم از ستمكاران باشيم
60 ) انعام (6) آيه: 6
أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ ما لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْري مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرينَ
آيا نديده اند كه پيش از آنها چه مردمي را هلاك كرده ايم ؟ مردمي كه ، درزمين مكانتشان داده بوديم ، آنچنان مكانتي كه به شما نداده ايم و برايشان از آسمان بارانهاي پي در پي فرستاديم و رودها از زير پايشان روان ساختيم آنگاه به كيفر گناهانشان هلاكشان كرديم و پس از آنها مردمي ديگر پديد آورديم
61 ) انعام (6) آيه: 31
قَدْ خَسِرَ الَّذينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّي إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا يا حَسْرَتَنا عَلي ما فَرَّطْنا فيها وَ هُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزارَهُمْ عَلي ظُهُورِهِمْ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ
زيان كردند آنهايي كه ديدار با خدا را دروغ پنداشتند و چون قيامت ، به ناگهان فرا رسد ، گويند : اي حسرتا بر ما به خاطر تقصيري كه كرديم اينان بار گناهانشان را بر پشت مي كشند هان ، چه بد باري را بر دوش مي كشند
62 ) انعام (6) آيه: 69
وَ ما عَلَي الَّذينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَيْ ءٍ وَ لكِنْ ذِكْري لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
كساني كه پرهيزگاري پيشه كرده اند به گناه كافران بازخواست نخواهند شد، ولي بايد آنان را پند دهند باشد كه پرهيزگار شوند
63 ) انعام (6) آيه: 120
وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ إِنَّ الَّذينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِما كانُوا يَقْتَرِفُونَ
و گناه را ، چه آشكار باشد و چه پنهان ، ترك گوييد آنان كه مرتكب گناه مي شوند ، به سزاي اعمال خود خواهند رسيد
64 ) انعام (6) آيه: 164
قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغي رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري ثُمَّ إِلي رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ فيهِ تَخْتَلِفُونَ
بگو : آيا جز الله ، پروردگاري جويم ؟ او پروردگار هر چيزي است و هر كس تنها كيفر كار خويش را مي بيند و كسي بار گناه ديگري را بر دوش نمي كشد سپس بازگشت همه شما به نزد پروردگارتان است و او شما را به آن چيزهايي كه در آن اختلاف مي ورزيديد آگاه مي كند
65 ) اعراف (7) آيه: 33
قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَي اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ
بگو : پروردگار من زشتكاريها را چه آشكار باشند و چه پنهان و نيز، گناهان و افزوني جستن به ناحق را ، حرام كرده است ، و نيز حرام است چيزي را شريك خدا سازيد كه هيچ دليلي بر وجود آن نازل نشده است ، يا در باره خداچيزهايي بگوييد كه نمي دانيد
66 ) اعراف (7) آيه: 100
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لِلَّذينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِها أَنْ لَوْ نَشاءُ أَصَبْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلي قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ
آيا براي آنان كه زمين را از پيشينيان به ارث برده اند ، باز ننموده است كه اگر بخواهيم آنها را نيز به كيفر گناهانشان به عقوبت مي رسانيم وبر دلهايشان مهر مي نهيم تا شنيدن نتوانند ؟
67 ) اعراف (7) آيه: 161
وَ إِذْ قيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ وَ كُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً نَغْفِرْ لَكُمْ خَطيئاتِكُمْ سَنَزيدُ الْمُحْسِنينَ
و به آنان گفته شد كه در اين قريه سكونت كنيد و هر جا هر چه خواهيد بخوريد و بگوييد كه گناهان ما را بريز و سجده كنان از دروازه داخل شويد ، تاگناهانتان را بيامرزيم به پاداش نيكوكاران خواهيم افزود
68 ) اعراف (7) آيه: 165
فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذينَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئيسٍ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ
چون اندرزي را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند ، آنان را كه از بدي پرهيز مي كردند نجات داديم و گنهكاران را به سبب گناهشان به عذابي سخت فرو گرفتيم
69 ) انفال (8) آيه: 8
لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ
تا حق را ثابت و باطل را ناچيز گرداند ، هر چند گناهكاران ناخشنود باشند
70 ) انفال (8) آيه: 29
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً وَ يُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، اگر از خدا بترسيد ميان شما و كافران فرقهايي نهد و گناهانتان را بزدايد و شما را بيامرزد ، كه صاحب فضل و كرمي بزرگ است
71 ) انفال (8) آيه: 38
قُلْ لِلَّذينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ ما قَدْ سَلَفَ وَ إِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلينَ
به كافران بگوي كه اگر دست بردارند گناهان كذشته آنها آمرزيده شود و، اگر باز گردند ، دانند كه با پيشينيان چه رفتاري شده است
72 ) انفال (8) آيه: 52
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَديدُ الْعِقابِ
و اين به شيوه خاندان فرعون بود و كساني كه پيش از آنها بودند آنها به آيات خدا كافر شدند پس خدا آنها را به كيفر گناهانشان مؤاخده كرد ،كه خدا نيرومند و سخت عقوبت است
73 ) انفال (8) آيه: 54
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ كُلٌّ كانُوا ظالِمينَ
و اين به شيوه خاندان فرعون بود و كساني كه پيش از آنها بودند آنها آيات پروردگارشان را تكذيب كردند و ما به كيفر گناهانشان هلاكشان كرديم وخاندان فرعون را غرقه ساختيم ، زيرا همه ستمكار بودند
74 ) توبه (9) آيه: 49
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالْكافِرينَ
بعضي از آنان مي گويند : مرا رخصت ده و به گناه مينداز آگاه باش كه اينان خود در گناه افتاده اند و جهنم بر كافران احاطه دارد
75 ) توبه (9) آيه: 91
لَيْسَ عَلَي الضُّعَفاءِ وَ لا عَلَي الْمَرْضي وَ لا عَلَي الَّذينَ لا يَجِدُونَ ما يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذا نَصَحُوا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ ما عَلَي الْمُحْسِنينَ مِنْ سَبيلٍ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ
بر ناتوانان و بيماران و آنان كه هزينه خويش نمي يابند ، هر گاه در عمل براي خدا و پيامبرش اخلاص ورزند گناهي نيست اگر به جنگ نيايند ، كه بر نيكوكاران هيچ گونه عتابي نيست و خدا آمرزنده و مهربان است
76 ) توبه (9) آيه: 92
وَ لا عَلَي الَّذينَ إِذا ما أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَ أَعْيُنُهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلاَّ يَجِدُوا ما يُنْفِقُونَ
و نيز بر آنان كه نزد تو آمدند تا ساز و برگ نبردشان دهي و تو گفتي ، كه ساز و برگي ندارم و آنها براي خرج كردن هيچ نيافتند و اشك ريزان و محزون بازگشتند ، گناهي نيست
77 ) توبه (9) آيه: 102
وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَي اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ
و گروهي ديگر به گناه خود اعتراف كردند كه اعمال نيكو را با كارهاي زشت آميخته اند شايد خدا توبه شان را بپذيرد ، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است
78 ) يونس (10) آيه: 50
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُهُ بَياتاً أَوْ نَهاراً ما ذا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ
بگو : چه مي كنيد اگر عذاب او به ناگاه شب هنگام يا به روز فرا رسد، ؟گناهكاران چه چيز را اينچنين به شتاب مي طلبند ؟
79 ) هود (11) آيه: 35
أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرامي وَ أَنَا بَري ءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ
يا مي گويند كه من به خدا دروغ بسته ام بگو : اگر به خدا دروغ بسته باشم ، گناهش بر من است و من از گناهي كه مي كنيد مبرا هستم
80 ) يوسف (12) آيه: 29
يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هذا وَ اسْتَغْفِري لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنْتِ مِنَ الْخاطِئينَ
اي يوسف ، زبان خويش نگه دار ، و اي زن ، از گناه خود آمرزش بخواه كه تو از خطاكاراني
81 ) يوسف (12) آيه: 51
قالَ ما خَطْبُكُنَّ إِذْ راوَدْتُنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِهِ قُلْنَ حاشَ لِلَّهِ ما عَلِمْنا عَلَيْهِ مِنْ سُوءٍ قالَتِ امْرَأَةُ الْعَزيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا راوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِهِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقينَ
گفت : اي زنان ، آنگاه كه خواستار تن يوسف مي بوديد ، حكايت شما چه بود ؟ گفتند : پناه بر خدا او را هيچ گناهكار نمي دانيم زن عزيز گفت : اكنون حق آشكار شد من خواستار تن او مي بودم و او در زمره راستگويان است
82 ) يوسف (12) آيه: 53
وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحيمٌ
من خويشتن را بي گناه نمي دانم ، زيرا نفس ، آدمي را به بدي فرمان مي ، دهد مگر پروردگار من ببخشايد ، زيرا پروردگار من آمرزنده و مهربان است
83 ) يوسف (12) آيه: 97
قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئينَ
گفتند : اي پدر براي گناهان ما آمرزش بخواه كه ما خطاكار بوده ايم
84 ) ابراهيم (14) آيه: 10
قالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرَكُمْ إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا تُريدُونَ أَنْ تَصُدُّونا عَمَّا كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبينٍ
پيامبرانشان گفتند : آيا در خدا آن آفريننده آسمانها و زمين شكي هست ؟شما را فرا مي خواند تا گناهانتان را بيامرزد و تا مدتي معين عذاب شما را به تاخير مي اندازد گفتند : شما جز مردماني همانند ما نيستيد مي خواهيد ما را از آنچه پدرانمان مي پرستيدند بازداريد براي ما دليلي روشن بياوريد
85 ) نحل (16) آيه: 25
لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ
تا در روز قيامت همه بار گناه خويش و بار گناه كساني را كه به ناداني گمراهشان كرده بودند ، بردارند آگاه باش كه بار بدي بر مي دارند
86 ) نحل (16) آيه: 61
وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ ما تَرَكَ عَلَيْها مِنْ دَابَّةٍ وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلي أَجَلٍ مُسَمًّي فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ
اگر خداوند بخواهد كه مردم را به گناهشان هلاك كند ، بر روي زمين هيچ جنبنده اي باقي نمي ماند ، ولي عذابشان را تا مدتي معين به تاخير مي افكند و چون اجلشان فرا رسد ، يك ساعت پس و پيش نشوند
87 ) اسراء (17) آيه: 17
وَ كَمْ أَهْلَكْنا مِنَ الْقُرُونِ مِنْ بَعْدِ نُوحٍ وَ كَفي بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبيراً بَصيراً
بعد از نوح چه بسيار مردمي را هلاك كرده ايم و پروردگار تو آگاهي يافتن و ديدن گناهان بندگانش را كافي است
88 ) كهف (18) آيه: 49
وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَي الْمُجْرِمينَ مُشْفِقينَ مِمَّا فيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً
دفتر اعمال گشوده شود مجرمان را بيني كه از آنچه در آن آمده است ، بيمناكند و مي گويند : واي بر ما ، اين چه دفتري است كه هيچ گناه كوچك و بزرگي را حساب ناشده رها نكرده است آنگاه اعمال خود را در مقابل خود بيابند و پروردگار تو ، به كسي ستم نمي كند
89 ) طه (20) آيه: 100
مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وِزْراً
هر كس كه از آن رخ برتابد روز قيامت بار گناه بر دوش مي كشد
90 ) نور: 11
إِنَّ الَّذينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذي تَوَلَّي كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظيمٌ
كساني كه آن دروغ بزرگ را ساخته اند گروهي از شمايند مپنداريد كه ، شمارا در آن شري بود نه ، خير شما در آن بود هر مردي از آنها بدان اندازه از گناه كه مرتكب شده است به كيفر رسد ، و از ميان آنها آن كه بيشترين اين بهتان را به عهده دارد به عذابي بزرگ گرفتار مي آيد
91 ) نور: 29
لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُيُوتاً غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فيها مَتاعٌ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَكْتُمُونَ
بر شما گناهي نيست اگر به خانه هاي غيرمسكون كه متاعي در آن داريد داخل شويد هر چه را آشكار سازيد يا پنهان داريد خدا به آن آگاه است
92 ) نور: 58
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلي بَعْضٍ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، بايد بندگان شما و آنها كه هنوز به حد، بلوغ نرسيده اند ، در سه هنگام از شما براي وارد شدن به خانه رخصت طلبند :پيش از نماز صبح و هنگام ظهر كه لباس از تن بيرون مي كنيد و بعد از نماز عشا اين سه وقت ، وقت خلوت شماست در غير آن سه هنگام ، شما و آنها گناهي مرتكب نشده ايد اگر بر يكديگر بگذريد خدا آيات را اينچنين براي شما بيان مي كند ، و خدا دانا و حكيم است
93 ) نور: 60
وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللاَّتي لا يَرْجُونَ نِكاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزينَةٍ وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ
پيرزنان كه ديگر اميد شوي كردنشان نيست ، بي آنكه زينتهاي خود را، آشكاركنند ، اگر چادر خويش بنهند مرتكب گناهي نشده اند و خودداري كردن برايشان بهتر است و خدا شنوا و داناست
94 ) نور: 61
لَيْسَ عَلَي الْأَعْمي حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَي الْمَريضِ حَرَجٌ وَ لا عَلي أَنْفُسِكُمْ أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَواتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خالاتِكُمْ أَوْ ما مَلَكْتُمْ مَفاتِحَهُ أَوْ صَديقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْكُلُوا جَميعاً أَوْ أَشْتاتاً فَإِذا دَخَلْتُمْ بُيُوتاً فَسَلِّمُوا عَلي أَنْفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبارَكَةً طَيِّبَةً كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
بر نابينا حرجي نيست و بر لنگ حرجي نيست و بر بيمار حرجي نيست و بر، شما حرجي نيست اگر از خانه خود يا خانه پدرتان يا خانه مادرتان يا خانه برادرتان يا خانه خواهرتان يا خانه عمويتان يا خانه عمه تان يا خانه داييتان يا خانه خاله تان يا خانه اي كه كليدهاي آن نزد شماست يا خانه دوستتان چيزي بخوريد و گناهي مرتكب نشده ايد اگر با هم بخوريد يا جدا جدا و چون به خانه اي داخل شويد بر يكديگر سلام كنيد اين تحيتي است مبارك و پاكيزه از جانب خدا خدا آيات را براي شما اينچنين بيان مي كند ،باشد كه تعقل كنيد
95 ) فرقان (25) آيه: 58
وَ تَوَكَّلْ عَلَي الْحَيِّ الَّذي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفي بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبيراً
و بر آن زنده اي كه نمي ميرد توكل كن و به ستايش او تسبيح گوي و او خود براي آگاهي از گناهان بندگانش كافي است
96 ) فرقان (25) آيه: 68
وَ الَّذينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتي حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا يَزْنُونَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً
و آنان كه با خداي يكتا خداي ديگري نمي گيرند و كسي را كه خدا كشتنش ، راحرام كرده مگر به حق نمي كشند و زنا نمي كنند و هر كه اين كارها كند ،عقوبت گناه خود را مي بيند
97 ) فرقان (25) آيه: 70
إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً
مگر آن كسان كه توبه كنند و ايمان آورند و كارهاي شايسته كنند خدا، گناهانشان را به نيكيها بدل مي كند و خدا آمرزنده و مهربان است
98 ) شعراء (26) آيه: 14
وَ لَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ
و بر من ، به گناهي ادعايي دارند ، مي ترسم كه مرا بكشند
99 ) نمل (27) آيه: 11
إِلاَّ مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْناً بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّي غَفُورٌ رَحيمٌ
مگر كسي كه مرتكب گناهي شده باشد و پس از بدكاري ، نيكوكار شود زيرامن آمرزنده و مهربانم
100 ) قصص (28) آيه: 78
قالَ إِنَّما أُوتيتُهُ عَلي عِلْمٍ عِنْدي أَ وَ لَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَ أَكْثَرُ جَمْعاً وَ لا يُسْئَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ
گفت : آنچه به من داده شده ، در خور دانش من بوده است آيا ندانسته است ، كه خدا پيش از او نسلهايي را هلاك كرده كه قوتشان از او افزون تر وشمارشان بيشتر بوده است ؟ و اين مجرمان را از گناهشان نمي پرسند
101 ) قصص (28) آيه: 84
مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزَي الَّذينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
هر كس كه كار نيكي به جاي آرد ، بهتر از آن را پاداش يابد و هر كه مرتكب گناهي شود ، پس آنان كه مرتكب گناه مي شوند جز به اندازه عملشان مجازات نشوند
102 ) عنكبوت : 4
أَمْ حَسِبَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ أَنْ يَسْبِقُونا ساءَ ما يَحْكُمُونَ
آيا آنان كه مرتكب گناه مي شوند پنداشته اند كه از ما مي گريزند ؟ چه بد داوري مي كنند
103 ) عنكبوت : 7
وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذي كانُوا يَعْمَلُونَ
گناهان آنان را كه ايمان آوردند و كارهاي شايسته كردند ، مي زداييم و، بهتر از آنچه عمل كرده اند پاداششان مي دهيم
104 ) عنكبوت : 12
وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لِلَّذينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبيلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطاياكُمْ وَ ما هُمْ بِحامِلينَ مِنْ خَطاياهُمْ مِنْ شَيْ ءٍ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ
كافران به مؤمنان گفتند : به راه ما بياييد ، بار گناهتان بر گردن ما، حال آنكه اينان بار گناه كسي را بر گردن نخواهند گرفت و دروغ مي گويند
105 ) عنكبوت : 13
وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَعَ أَثْقالِهِمْ وَ لَيُسْئَلُنَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَمَّا كانُوا يَفْتَرُونَ
بلكه بار گناه خود و بارهايي با بار خود بر گردن خواهند گذاشت و در روزقيامت به سبب دروغهايي كه بر هم مي بافته اند بازخواست خواهند شد
106 ) عنكبوت : 40
فَكُلاًّ أَخَذْنا بِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِ حاصِباً وَ مِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَ مِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنا بِهِ الْأَرْضَ وَ مِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنا وَ ما كانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
همه را به گناهشان فرو گرفتيم : بر بعضي بادهاي ريگ بار فرستاديم ، بعضي را فرياد سهمناك فرو گرفت ، بعضي را در زمين فرو برديم ، بعضي را غرقه ساختيم و خدا به آنها ستم نمي كرد ، آنها خود به خويشتن ستم كرده بودند
107 ) روم (30) آيه: 12
وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ
روزي كه قيامت برپا شود ، گناهكاران حيرت زده بمانند
108 ) روم (30) آيه: 47
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ رُسُلاً إِلي قَوْمِهِمْ فَجاؤُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذينَ أَجْرَمُوا وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنينَ
و پيش از تو پيامبراني را بر قومشان فرستاديم آنان با دليلهاي روشن خود نزدشان آمدند و ما از كساني كه گناه كردند انتقام گرفتيم ، و ياري دادن مؤمنان بر عهده ما بود
109 ) احزاب : 51
تُرْجي مَنْ تَشاءُ مِنْهُنَّ وَ تُؤْوي إِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلا جُناحَ عَلَيْكَ ذلِكَ أَدْني أَنْ تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِما آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما في قُلُوبِكُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَليماً
از زنان خود هر كه را خواهي به نوبت مؤخردار و هر كه را خواهي با خود، نگه دار و اگر از آنها كه دور داشته اي يكي را بطلبي بر تو گناهي نيست در اين گزينش و اختيار بايد كه شادمان باشند و غمگين نشوند و از آنچه همگيشان را ارزاني مي داري بايد كه خشنود گردند و خدا مي داند كه در دلهاي شما چيست و خداست كه دانا و بردبار است
110 ) احزاب : 53
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلي طَعامٍ غَيْرَ ناظِرينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسينَ لِحَديثٍ إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لا يَسْتَحْيي مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظيماً
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، به خانه هاي پيامبر داخل مشويد مگر شما، را به خوردن طعامي فرا خوانند ، بي آنكه منتظر بنشينيد تا طعام حاضر شود اگر شما را فرا خواندند داخل شويد و چون طعام خورديد پراكنده گرديد نه آنكه براي سرگرمي سخن آغاز كنيد هر آينه اين كارها پيامبر را آزار مي دهد و او از شما شرم مي دارد ولي خدا از گفتن حق شرم نمي دارد و اگراز زنان پيامبر چيزي خواستيد ، از پشت پرده بخواهيد اين كار ، هم براي دلهاي شما و هم براي دلهاي آنها پاك دارنده تر است شما را نرسد كه پيامبر خدا را بيازاريد ، و نه آنكه زنهايش را بعد از وي هرگز به زني گيريد اين كارها در نزد خدا گناهي بزرگ است
111 ) احزاب : 55
لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ في آبائِهِنَّ وَ لا أَبْنائِهِنَّ وَ لا إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ أَخَواتِهِنَّ وَ لا نِسائِهِنَّ وَ لا ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ وَ اتَّقينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ شَهيداً
زنان را گناهي نيست اگر در نزد پدر و پسر و برادر و برادرزاده و، خواهرزاده و زنان همدين و يا كنيزان خود بي حجاب باشند و بايد از خدا بترسندكه خدا بر هر چيزي ناظر است
112 ) احزاب : 58
وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً
و كساني كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را بي هيچ گناهي كه كرده باشند مي آزارند ، تهمت و گناه آشكاري را بر دوش مي كشند
113 ) احزاب : 71
يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمالَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً
خدا كارهاي شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بيامرزد و هر كه از، خداو پيامبرش اطاعت كند به كاميابي بزرگي دست يافته است
114 ) سبا (34) آيه: 32
قالَ الَّذينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذينَ اسْتُضْعِفُوا أَ نَحْنُ صَدَدْناكُمْ عَنِ الْهُدي بَعْدَ إِذْ جاءَكُمْ بَلْ كُنْتُمْ مُجْرِمينَ
قدرتمندان به زبون شدگان گويند : آيا از آن پس كه شما را به راه ، هدايت فرا خواندند ، ما شما را باز داشتيم ؟ نه ، شما خود گناهكار بوديد
115 ) فاطر (35) آيه: 18
وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلي حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْ ءٌ وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبي إِنَّما تُنْذِرُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ مَنْ تَزَكَّي فَإِنَّما يَتَزَكَّي لِنَفْسِهِ وَ إِلَي اللَّهِ الْمَصيرُ
هيچ كس بار گناه ديگري را بر دوش نكشد و اگر گرانباري كسي را به حمل كردن بار خود فرا خواند ، هر چند خويشاوند او باشد ، از حمل آن سر باز زند تو فقطكساني را مي ترساني كه از پروردگارشان ، ناديده ، بيمناكند ونماز مي گزارند و هر كه پاك شود براي خود پاك شده و سرانجام همه به سوي خداست
116 ) فاطر (35) آيه: 37
وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ فيها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَيْرَ الَّذي كُنَّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَ جاءَكُمُ النَّذيرُ فَذُوقُوا فَما لِلظَّالِمينَ مِنْ نَصيرٍ
و از درون آتش فرياد زنند : اي پروردگار ما ، ما را بيرون آر تا كارهايي شايسته كنيم ، غير از آنچه مي كرديم آيا آن قدر شما را عمر نداده بوديم كه پند گيرندگان پند گيرند ؟ و شما را بيم دهنده بيم داد پس بچشيد ،كه گناهكاران را ياوري نيست
117 ) يس (36) آيه: 59
وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ
اي گناهكاران ، امروز كناري گيريد
118 ) ص (38) آيه: 28
أَمْ نَجْعَلُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كَالْمُفْسِدينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقينَ كَالْفُجَّارِ
آيا كساني را كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند ، همانند فسادكنندگان در زمين قرار خواهيم داد ؟ يا پرهيزگاران را چون گناهكاران ؟
119 ) زمر (39) آيه: 7
إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَ لا يَرْضي لِعِبادِهِ الْكُفْرَ وَ إِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري ثُمَّ إِلي رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ
اگر ناسپاسي كنيد ، خدا از شما بي نياز است و ناسپاسي را براي بندگانش ، نمي پسندد مي پسندد كه سپاسگزار باشيد و هيچ كس بار گناه ديگري را بر دوش نمي كشد بازگشت همه شما نزد پروردگارتان است او شما را از كارهايي كه مي كرده ايد آگاه مي كند او به آنچه در دلها مي گذرد آگاه است
120 ) زمر (39) آيه: 53
قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلي أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ
بگو : اي بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كرده ايد ، از رحمت خدا مايوس ، مشويد زيرا خدا همه گناهان را مي آمرزد اوست آمرزنده و مهربان
121 ) غافر (40) آيه: 3
غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَديدِ الْعِقابِ ذِي الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ الْمَصيرُ
آمرزنده گناه ، پذيرنده توبه ، سخت عقوبت ، بخشنده هيچ خدايي جز اونيست ، بازگشت همه به سوي اوست
122 ) غافر (40) آيه: 11
قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلي خُرُوجٍ مِنْ سَبيلٍ
مي گويند : اي پروردگار ما ، ما را دوبار ميرانيدي و دوبار زنده ساختي وما به گناهانمان اعتراف كرده ايم آيا بيرون شدن را راهي هست ؟
123 ) غافر (40) آيه: 28
وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إيمانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَ قَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ إِنْ يَكُ كاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِنْ يَكُ صادِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ
و مردي مؤمن از خاندان فرعون كه ايمانش را پنهان داشته بود ، گفت : آيا، مردي را كه مي گويد كه پروردگار من خداي يكتاست و با دليلهاي روشن ازجانب پروردگارتان آمده است مي كشيد ؟ اگر دروغ مي گويد ، گناه دروغش برگردن خود اوست ، و اگر راست مي گويد ، پاره اي از وعده هايي كه داده است به شما خواهد رسيد هر آينه خدا هيچ گزافكار دروغگويي را هدايت نمي كند
124 ) غافر (40) آيه: 55
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ
صبر كن كه وعده خدا حق است براي گناهت آمرزش بخواه و هر شامگاه و بامداد ، به ستايش پروردگارت تسبيح بگوي
125 ) شوري (42) آيه: 25
وَ هُوَ الَّذي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ
و اوست كه توبه بندگانش را مي پذيرد و از گناهان عفوشان مي كند و هر چه ، مي كنيد مي داند
126 ) شوري (42) آيه: 30
وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ
اگر شما را مصيبتي رسد ، به خاطر كارهايي است كه مي كنيد و خدا بسياري از گناهان را عفو مي كند
127 ) شوري (42) آيه: 37
وَ الَّذينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
و آن كسان كه از گناهان بزرگ و زشتيها اجتناب مي كنند و چون در خشم شوند خطاها را مي بخشايند ،
128 ) زخرف (43) آيه: 74
إِنَّ الْمُجْرِمينَ في عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ
گناهكاران در عذاب جهنم جاويدانند
129 ) دخان (44) آيه: 44
طَعامُ الْأَثيمِ
طعام گناهكاران است
130 ) جاثيه : 7
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثيمٍ
واي بر هر دروغپرداز گناهكاري
131 ) جاثيه : 31
وَ أَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا أَ فَلَمْ تَكُنْ آياتي تُتْلي عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمينَ
اما اي آنان كه ايمان نياورده ايد ، مگر نه آنكه آيات ما بر شما خوانده مي شد و شما تكبر مي ورزيديد و مردمي گناهكار بوديد ؟
132 ) احقاف (46) آيه: 16
أُولئِكَ الَّذينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ في أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذي كانُوا يُوعَدُونَ
اينان كساني هستند كه كارهاي نيكشان را مي پذيريم و از گناهشان در مي ، گذريم در زمره اهل بهشتند هر وعده اي كه به آنها داده شده راست است
133 ) احقاف (46) آيه: 31
يا قَوْمَنا أَجيبُوا داعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُمْ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ
اي قوم ما ، اين دعوت كننده به خدا را پاسخ گوييد و به او ايمان ، بياوريد تا خدا گناهانتان را بيامرزد و شما را از عذابي دردآور در امان دارد
134 ) محمد (47) آيه: 2
وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ آمَنُوا بِما نُزِّلَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ
خدا گناه كساني را كه ايمان آورده اند و كارهاي شايسته كرده اند و بدانچه بر محمد نازل شده كه آن حق است و از جانب پروردگارشان ايمان آورده اند ، از آنها زدود و كارهايشان را به صلاح آورد
135 ) محمد (47) آيه: 19
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْواكُمْ
پس بدان كه هيچ خدايي جز الله نيست از گناه خود و از گناه مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه خدا مي داند كه روز به كجا مي رويد و شب به كجامي آراميد
136 ) فتح (48) آيه: 2
لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ يُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَ يَهْدِيَكَ صِراطاً مُسْتَقيماً
تا خدا گناه تو را آنچه پيش از اين بوده و آنچه پس از اين باشد براي تو بيامرزد و نعمت خود را بر تو تمام كند و تو را به صراط مستقيم راه نمايد
137 ) فتح (48) آيه: 5
لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ كانَ ذلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظيماً
و تا مردان و زنان مؤمن را به بهشتهايي داخل كند كه در آن نهرها جاري است و در آنجا جاويدانند و گناهانشان را بزدايد و اين در نزد خدا كاميابي بزرگي است
138 ) فتح (48) آيه: 25
هُمُ الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ الْهَدْيَ مَعْكُوفاً أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَ لَوْ لا رِجالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِساءٌ مُؤْمِناتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَؤُهُمْ فَتُصيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ في رَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَليماً
ايشان همانهايند كه كفر ورزيدند و شما را از مسجدالحرام بازداشتند و، نگذاشتند كه قرباني به قربانگاهش برسد اگر مردان مسلمان و زنان مسلماني كه آنها را نمي شناسيد در ميان آنها نبودند و بيم آن نبود كه آنها را زيرپاي درنورديد و نادانسته مرتكب گناه شويد ، خدا دست شما را از آنها بازنمي داشت و خدا هر كه را بخواهد مشمول رحمت خود گرداند اگر از يكديگر جدا مي بودند ، كافرانشان را به عذابي دردآور عذاب مي كرديم
139 ) حجرات : 12
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيمٌ
اي كساني كه ايمان آورده ايد ، از گمان فراوان بپرهيزيد زيرا پاره ، اي از گمانها در حد گناه است و در كارهاي پنهاني يكديگر جست و جو مكنيد و از يكديگر غيبت مكنيد آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد ؟ پس آن را ناخوش خواهيد داشت و از خدا بترسيد، زيرا خدا توبه پذير و مهربان است
140 ) طور (52) آيه: 23
يَتَنازَعُونَ فيها كَأْساً لا لَغْوٌ فيها وَ لا تَأْثيمٌ
در آنجا جام مي دهند و جام مي ستانند ، كه در آن نه سخن بيهوده باشد و نه ارتكاب گناه
گناهشان توضیحات واژگان در ادامه مطلب
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۱ ساعت 19:57 توسط حجت الله کثیری
|
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر