یهود و نصاری (مسیحیان) در قرآن مجید
بسم الله الرحمن الرحیم
یهود و نصاری (مسیحیان) در قرآن مجید
سوره: آل عمران (3) - آيه: 64
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلي كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
بگو : اي اهل كتاب ، بياييد از آن كلمه اي كه پذيرفته ما و شماست پيروي ، كنيم : آنكه جز خداي را نپرستيم و هيچ چيز را شريك او نسازيم و بعضي از ما بعضي ديگر را سواي خدا به پرستش نگيرد اگر آنان رويگردان شدند بگو : شاهد باشيد كه ما مسلمان هستيم
سوره: مائده (5) - آيه: 18
وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصاري نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصيرُ
يهوديان و مسيحيان گفتند كه ما فرزندان و دوستان خدا هستيم بگوي :، پس چرا شما را به پاداش گناهانتان عذاب مي كند ؟ بلكه شما انسانهايي از جمله آفريدگان هستيد هر كس را كه بخواهد مي آمرزد و هر كس را كه بخواهد عذاب مي كند و از آن خداست فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست و بازگشت همه به اوست
ادامه مطلب............
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ النَّصَارَى وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (62)
در حقيقت ، كسانى كه [ به اسلام ] ايمان آورده ، و كسانى كه يهودى شدهاند ، و ترسايان و صابئان ، هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت و كار شايسته كرد ، پس اجرشان را پيش پروردگارشان خواهند داشت ، و نه بيمى بر آنان است ، و نه اندوهناك خواهند شد .
﴿البقرة، 62﴾
وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَنْ کَانَ هُوداً أَوْ نَصَارَى تِلْکَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِينَ (111)
و گفتند : « هرگز كسى به بهشت درنيايد ، مگر آنكه يهودى يا ترسا باشد . » اين آرزوهاى [ واهىِ ] ايشان است . بگو : « اگر راست مىگوييد ، دليل خود را بياوريد . »
﴿البقرة، 111﴾
وَ قَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَيْ‌ءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْ‌ءٍ وَ هُمْ يَتْلُونَ الْکِتَابَ کَذٰلِکَ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ يَحْکُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا کَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (113)
و يهوديان گفتند : « ترسايان بر حق نيستند . » و ترسايان گفتند : « يهوديان بر حق نيستند » با آنكه آنان كتاب [ آسمانى ] را مىخوانند . افراد نادان نيز [ سخنى ] همانند گفته ايشان گفتند . پس خداوند ، روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف مىكردند ، ميان آنان داورى خواهد كرد .
﴿البقرة، 113﴾
وَ لَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْيَهُودُ وَ لاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لاَ نَصِيرٍ (120)
و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمىشوند ، مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى . بگو : « در حقيقت ، تنها هدايتِ خداست كه هدايت [ واقعى ] است . » و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد ، باز از هوسهاى آنان پيروى كنى ، در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت .
﴿البقرة، 120﴾
وَ قَالُوا کُونُوا هُوداً أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِينَ (135)
و [ اهل كتاب ] گفتند : « يهودى يا مسيحى باشيد ، تا هدايت يابيد » ; بگو : « نه ، بلكه [ بر ] آيين ابراهيم حقگرا [ هستم ] ; و وى از مشركان نبود . »
﴿البقرة، 135﴾
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطَ کَانُوا هُوداً أَوْ نَصَارَى قُلْ أَ أَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (140)
يا مىگوييد : « ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [ دوازدهگانه ] يهودى يا نصرانى بودهاند ؟ » بگو : « آيا شما بهتر مىدانيد يا خدا ؟ » و كيست ستمكارتر از آن كس كه شهادتى از خدا را در نزد خويش پوشيده دارد ؟ و خدا از آنچه مىكنيد غافل نيست .
﴿البقرة، 140﴾
فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ الْکُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (52)
چون عيسى از آنان احساس كفر كرد ، گفت : « ياران من در راه خدا چه كسانند ؟ » حواريون گفتند : « ما ياران [ دين ] خداييم ، به خدا ايمان آوردهايم ; و گواه باش كه ما تسليم [ او ] هستيم . »
﴿آلعمران، 52﴾
وَ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظّاً مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا کَانُوا يَصْنَعُونَ (14)
و از كسانى كه گفتند : « ما نصرانى هستيم » ، از ايشان [ نيز ] پيمان گرفتيم ، و [ لى ] بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش كردند ، و ما [ هم ] تا روز قيامت ميانشان دشمنى و كينه افكنديم ، و به زودى خدا آنان را از آنچه مىكردهاند [ و مىساختهاند ] خبر مىدهد .
﴿المائدة، 14﴾
وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُکُمْ بِذُنُوبِکُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ (18)
و يهودان و ترسايان گفتند : « ما پسران خدا و دوستان او هستيم . » بگو : « پس چرا شما را به [ كيفر ] گناهانتان عذاب مىكند ؟ نه ، ] بلكه شما [ هم ] بشريد از جمله كسانى كه آفريده است . هر كه را بخواهد مىآمرزد ، و هر كه را بخواهد عذاب مىكند ، و فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو مىباشد از آن خداست ، و بازگشت [ همه ] به سوى اوست . »
﴿المائدة، 18﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (51)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد ، يهود و نصارىََ را دوستانِ [ خود ] مگيريد [ كه ] بعضى از آنان دوستان بعضى ديگرند . و هر كس از شما آنها را به دوستى گيرد ، از آنان خواهد بود . آرى ، خدا گروه ستمگران را راه نمىنمايد .
﴿المائدة، 51﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (69)
كسانى كه ايمان آورده و كسانى كه يهودى و صابئى و مسيحىاند ، هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان آوَرَد و كار نيكو كند ، پس نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين خواهند شد .
﴿المائدة، 69﴾
لَقَدْ کَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّکُمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْوَاهُ النَّارُ وَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (72)
كسانى كه گفتند : « خدا همان مسيح پسر مريم است » ، قطعاً كافر شدهاند ، و حال آنكه مسيح ، مىگفت : « اى فرزندان اسرائيل ، پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستيد ; كه هر كس به خدا شرك آوَرَد ، قطعاً خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است ، و براى ستمكاران ياورانى نيست . »
﴿المائدة، 72﴾
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ أَشْرَکُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذٰلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْبَاناً وَ أَنَّهُمْ لاَ يَسْتَکْبِرُونَ (82)
مسلّماً يهوديان و كسانى را كه شرك ورزيدهاند ، دشمنترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت ; و قطعاً كسانى را كه گفتند : « ما نصرانى هستيم » ، نزديكترين مردم در دوستى با مؤمنان خواهى يافت ، زيرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانىاند كه تكبر نمىورزند .
﴿المائدة، 82﴾
وَ قَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذٰلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَکُونَ (30)
و يهود گفتند : « عُزَير ، پسر خداست . » و نصارى گفتند : « مسيح ، پسر خداست . » اين سخنى است [ باطل ] كه به زبان مىآورند ، و به گفتار كسانى كه پيش از اين كافر شدهاند شباهت دارد . خدا آنان را بكشد ; چگونه [ از حق ] بازگردانده مىشوند ؟
﴿التوبة، 30﴾
وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (100)
و پيشگامانِ نخستين از مهاجران و انصار ، و كسانى كه با نيكوكارى از آنان پيروى كردند ، خدا از ايشان خشنود و آنان [ نيز ] از او خشنودند ، و براى آنان باغهايى آماده كرده كه از زير [ درختان ] آن نهرها روان است . هميشه در آن جاودانهاند . اين است همان كاميابى بزرگ .
﴿التوبة، 100﴾
لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا کَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (117)
به يقين ، خدا بر پيامبر و مهاجران و انصار كه در آن ساعت دشوار از او پيروى كردند ببخشود ، بعد از آنكه چيزى نمانده بود كه دلهاىِ دستهاى از آنان منحرف شود . باز برايشان ببخشود ، چرا كه او نسبت به آنان مهربان و رحيم است .
﴿التوبة، 117﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِينَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ (17)
كسانى كه ايمان آوردند و كسانى كه يهودى شدند و صابئىها و مسيحيان و زرتشتيان و كسانى كه شرك ورزيدند ، البته خدا روز قيامت ميانشان داورى خواهد كرد ، زيرا خدا بر هر چيزى گواه است .
﴿الحج، 17﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ کَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ کَفَرَتْ طَائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ (14)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد ، ياران خدا باشيد ، همان گونه كه عيسى بن مريم به حواريّون گفت : « ياران من در راه خدا چه كسانىاند ؟ » حواريّون گفتند : « ما يارانِ خداييم . » پس طايفهاى از بنى اسرائيل ايمان آوردند و طايفهاى كفر ورزيدند ، و كسانى را كه گرويده بودند ، بر دشمنانشان يارى كرديم تا چيره شدند .
﴿الصف، 14﴾
من الله توفیق
به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر